Buradasınız

SANAT EĞİTİMİNDE ESTETİK DEĞERLERİN GELİŞİMİ SÜRECİNDE ÇOCUK VE İLETİŞİM

CHILD AND COMMUNICATION IN PROCESS OF DEVELOPMENT OF AESTHETIC VALUES IN ART EDUCATION

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
In during child’s development for giving art education; an education system which is non-memorization, seeing the truths and depends on cooperation, learning, searching, healty life, mutual dialogue is imperative. These whole facts show us the art education as teaching area. In such a case, while the art education is teaching the senses in education assosiations, it is the most important method which is developing the ideas and capabilities. A child who have aesthetic view point, are earned life disipline. Because aesthetic feelings remember and prepare the beauty. The capability of realizing the details in natural and artificial environment as characterizing the aesthetic awareness, are earned to direct on studying details. There are individual freedom in aesthetic education. His personal experience and expression values develop with belief, creative and design notions. It’s the one of the most important factor in process of artistic design. It knows the quality relations. During the definition, it composes the phases of doing, seeing, perception, aesthetic sensebility, calling the product, learning and evaluation process. In this way, life perception and transferring yeti develop and he tells his creative power in aesthetic level. In this research; aesthetic education which provides the development between concrete, abstract, element and human, is studied the effect of developer. In making analysis, the child who makes an ego which depends on a creative powers is examined and this targets to show it has a pro-success power during the social development in education assosiations.
Abstract (Original Language): 
Çocuk gelişiminde resim eğitimi vermede; uygulanabilir eğitim modeli üzerinde çağdaş yaklaşımlar, bireysel özgürlüğün ve özgünlüğün ortaya çıkması yanı sıra, ezber olmayan, gerçekleri görebilen, iletişim, iş birliği, öğrenme, araştırma, sağlıklı yaşam ve karşılıklı konuşmaya düşünce alışverişine dayanan bir eğitim sistemi zorunludur. Tüm bu olgular karşımıza bir öğretim alanı olarak sanat eğitimini çıkarmaktadır. Bu durumda sanat eğitimi, eğitim kurumlarında duyguları eğitirken düşünce ve yetenekleri de paralelinde geliştirmekte en önemli yöntemdir. Estetik bakış açısı oluşturulan çocukta hayat disiplini kazandırılır. Çünkü estetik duygular güzeli hatırlatır ve hazırlar. Estetik farkındalık olarak da tanımlanan doğal ve yapay çevredeki ayrıntıları fark edebilme becerisi, çocukların ayrıntılar üzerinde çalışmaya yönlendirilmesiyle kazandırılır. Estetik eğitimde bireysel özgürlük vardır. İnanç, yaratıcı ve tasarı kavramlarıyla birlikte kişisel deneyimleri ve anlatımsal değerleri gelişir. Sanatsal tasarım sürecinde önemli etkenlerden biridir. Nitelik ilişkilerini tanır. Tanımlama sırasında, yapma, görme, algılama, estetik duyarlılık, ürünü tanımlama, öğrenme ve değerlendirme sürecinin evrelerini oluşturur. Bu şekilde yaşamı algılama ve aktarma yetisi gelişir ve yaratıcı gücünü estetik bir düzeyde anlatabilir. Yetenekleri, gittikçe ustalaşan estetik hazzı ve karmaşık objelerden çeşitli karakterle bulur. Çocukta, ayrıntıları görmeye, daha önce dikkat etmediği biçimleri fark etmeye yönelten sanat eleştirisi disiplini, estetik algı ve beğeni çocuğun içinde bulunduğu biçim dünyasını araştırır, şekillendirir. Bu araştırmada; somut, soyut, madde ve insan arasındaki gelişimi sağlayan estetik eğitim, araştırmayı, yorumlamayı, sorgulamayı geliştirici etkisi incelenmiştir. Yapılan incelemelerde çocukta; eleştirel, yaratıcı, yenilikçi ayrıca herhangi bir problemin analizi sentezi ve orijinal yeniliği bir araya getiren yaratıcı güçlere dayanmış bir kişilik geliştirdiği incelenerek bu yöntemin eğitim kurumlarında toplumsal gelişim süresince başarıyı arttırıcı etkisi olduğu gösterilmesi hedeflenmiştir.
1-14

REFERENCES

References: 

ATAMAN, Ayşegül.(1993).Eğitim Sürecinde Yaratıcılık, Yaratıcılık ve eğitim. Ankara: Türk
Eğitim Vakfı Yayınları.
ARTUT, K. (2002). Sanat Eğitimi Kuramları ve Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
AVCI, Safi.(2000). 3-12 Yaş Arası Çocukların Sanat Eğitimi Üzerine Görüş ve Öneriler.
Yayımlanmamış Doktora tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
AVABİLE,Teresa.(2003).Yaratıcılık, www.oncecocuklar.com, Erişim: 10.12.2003
AYGÖREN, Dirim.(2000). Okul Öncesi Yaratıcı Çocuk Etkinlikleri. İstanbul: Esin Yayınevi.
ÇELLEK, Tülay. (2006). Çocuk Resimlerinin Özellikleri, www.tulaycellek.com
Erişim: 20.11.2007
GÖKAYDIN, Nevide.(1990). Sanat Kavramlarına Giriş. İstanbul: Yorum_Sanat Yayıncılık.
GÜLTEKİN Bilgehan, YILDIZ Elif , (2009). İletişimde Çocuk Figürü. Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
KIRIŞOĞLU, Olcay.(2001). Sanatta Eğitim. Ankara: Pagem Yayıncılık.
MARŞAP, Akın. (2006). Modern Resim iş Eğitiminde Yaratıcı ve Sanatsal Önderlik. www.esosder.com, Erişim:28.10.2006
SAN, İnci.(1985). Sanat ve Eğitim: Yaratıcılık_sanat sorunları, Kuramları ve
Eleştirisi_Eğitimle ilişkileri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Yayınları.
SUN Doroty & Howard. (1994). Renginizi Tanıyın. Çev: Tuğrul ÖKTEN, İstanbul: Arıtan
Yayınevi
TANER, S. (1993). “Reklamlarda Çocuk İmajı”, Toplumsal Tarihte Çocuk Sempozyumu,
İstanbul.
YAVUZER, Haluk. (1998). Resimleriyle Çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi.
YAVUZER, Haluk. (1999). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com