Akbaş, T. T. (2011). Algılanan Kişi-Örgüt Uyumunun Örgütsel Vatandaşlık Davranışları Üzerindeki
Etkisi: Görgül Bir Araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi/Journal of Administrative Sciences.
9(1),53-81.
Aslanargun, E. (2011). The Power Sources That Principals Handle İn School Administration.
Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama. 2 (3), 3-28.
Aşan, Ö. ve Aydın, E. M. (2006). Güç ve Politika. Örgütsel Davranış. Halil Can (Ed.) İstanbul:
Arıkan Basım-Yayım Dağıtım.
Başaran, İ. E. (2000). Yönetim. Ankara: Umut Yayım Dağıtım.
Bolman, L. ve Deal, T. E. (2013). Örgütleri Yeniden Yapılandırmak (Çev. A. Aypay ve A.
Tanrıöğen). Ankara: Seçkin.
Bursalıoğlu, Z. (1997). Eğitim Yönetiminde Teori ve Uygulama. Ankara: Pegem A.
Cable, D. M. ve DeRue, D. S. (2002).The Convergent And Discriminant Validity Of Subjective Fir
Perceptions. Journal of Applied Psychology, 87 (5), 875-884.
Chatman, J. A. (1989). Improving Interactional Organizational Research: A Model Of Person-
Organization Fit. Academy of Management Review. 14 (3), 333–349.
Chatman, J. A. (1991). Matching People and Organizations: Selection and Socialization in Public
Accounting Firms. Administrative Science Quarterly. 36, 459–484.
Çetin C. (2009). Liderlik Stilleri, Değişim Yönetimi ve Ekip Çalışması. İstanbul Ticaret Odası, 55: 1-
192.
Demirkasımoğlu N. (2012). Kamu Ve Özel İlköğretim Okulu Sınıf Öğretmenlerinin Psikolojik
Sözleşme Algıları Ve İş Çevresine Uyum Düzeyleri İle İlişkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Deniz M. ve Çolak M. (2008). Organizasyonlarda Çatışmanın Yönetiminde Gücün Kullanımı ve Bir
Araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 78(23): 304-332.
Eraslan, L. (2004). Liderlik Olgusunun Tarihsel Evrimi, Temel Kavramlar Ve Yeni Liderlik
Paradigmasının Analizi. Milli Eğitim Dergisi. 162, 1-14.
Erdoğan, İ. (1994). İşletmelerde Davranış. İstanbul: Beta.
Goyer, R. S. (1985). The Ideal Chair: Appropriate And Inappropriate Uses Of Power. Association
for Communication Administration Bulletin. 52, 12-14.
Güçlü, N. (2003). Örgüt Kültürü. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 23 (2), 61-85.
Hitt, M. A., Black, J. S. ve Porter, L. W. (2005). Management (International Management). USA:
Pearson Prentice Hall.
Hoy, W. K. ve Miskel, G. C. (2010). Eğitim Yönetimi: Teori, Araştırma Ve Uygulama (Çev. Ed. S.
Turan). Ankara: Nobel.
İliç, D. ve Keçecioğlu, T.(2008). Örgütsel Strateji İle İnsan Kaynakları Uygulamalarının
Uyumlaştırılması Üzerine Bir Değerlendirme. Ege Akademik Bakış Dergisi. 11, 1-23.
45
Yöneticilerin Sahip Olduğu Güç Stilleri ve İş Çevrelerine Uyuma İlişkin Öğretmen Görüşleri
Türkan ARGON - Fatma Ayça YILDIRIM - Ayşe KURT
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 3, Sayı 2, s. 26 - 48, Kış 2014, BARTIN – TÜRKİYE
Bartin University Journal of Faculty of Education Volume 3, Issue 2, p. 26 - 48, Winter 2014, BARTIN – TURKEY
Jing, L, ve Juan-juan, F. (2010). The Influence of Person-Supervisor Fit on Organizational
Citizenship Behavior: A Case of Service Industry. International Conference on
Management Science & Engineering 17th, November 24-26 2010, Melbourne, Australia.
1812-1816.
Karaman, A. (1999). Profesyonel Yöneticilerde Güç Kullanımı. İstanbul: Türkmen.
Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi (22.Baskı). Ankara: Nobel.
Karip, E. ve Köksal, K. (1999). Okul Yöneticilerinin Yetiştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi. 18, 193-207.
Koçel, T. (2007). İşletme Yöneticiliği. (11. Baskı). İstanbul: Arıkan.
Kristof, A. L. (1996). Person-Organization Fit: An Integrative Review of It’s Conceptualizations,
Measurement and Implications. Personnel Psychology, 49, 1- 49.
Kristof-Brown, A. L. (2000). Perceived Applicant Fit: Distinguishing Between Recruiters’
Perceptions oOf Person-Job And Person-Organization Fit. Personnel Psychology, 53(3),
643-671
Koşar, S. (2008). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Yönetimde Gücü Kullanma Stilleri İle Örgüt
Kültürü Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Koşar, S. ve Çalık, T. (2011). Okul Yöneticilerinin Yönetimde Gücü Kullanma Stilleri İle Örgüt
Kültürü Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 17(4), 581-603.
http://www.eou.edu/~blarison/321afren.html (Erişim Tarihi: 2014, 15 Eylül).
Lauver, K. J. ve Kristof-Brown, A. (2001). Distinguishing Between Employees’s Percepions of
Person-Job and Person-Organization Fit. Journal of Vocational Behaviour. 59 (3), 454-
470.
Lunenburg, F. C. ve Ornstein, A. C. (2013). Eğitim Yönetimi (Çev. G. Arastaman). Ankara: Nobel
Yayınları.
Meydan C. H. ve Polat M. (2010). Liderin Güç Kaynakları Üzerine Kültürel Bağlamda Bir
Araştırma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(4), 123-140.
Moynihan, D.P. ve Pandey, S.K. (2008). The Ties that Bind: Social Networks, Person-Organization
Value Fit and Turnover Intention. Journal of Public Administration Research & Theory.
18 (2), 205-227.
Muchinsky, P. M., ve Monohan, C. J.(1987). What is Person-Environment Congruence?
Supplementary Versus Complementary Models of Fit. Journal of Vocational Behavior,
31, 268-277.
Muchinsky, P. M. (2008). Psychology Applied to Work: An Introduction to Industrial and
Organizational Psychology. Ninth Ed., North Carolina: Hypergraphic Press, Inc.
Nalbant, Z. (2002). Kamu Çalışanlarının Kadın Yöneticilerde Liderlik Davranışlarını Algılamaları ve
Bir Anket Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Ng, C. ve Sarris, A. (2009). Distinguishing Between the Effect of Perceived Organizational
Support and Person-Organization Fit on Work Outcomes, The Australian and New
Zealand. Journal of Organizational Psychology. 2, 1-9.
46
Yöneticilerin Sahip Olduğu Güç Stilleri ve İş Çevrelerine Uyuma İlişkin Öğretmen Görüşleri
Türkan ARGON - Fatma Ayça YILDIRIM - Ayşe KURT
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 3, Sayı 2, s. 26 - 48, Kış 2014, BARTIN – TÜRKİYE
Bartin University Journal of Faculty of Education Volume 3, Issue 2, p. 26 - 48, Winter 2014, BARTIN – TURKEY
Özcan, K., Karataş, İ. H., Çağlar, Ç. ve Polat M. (2014). Eğitim Fakültesi Yöneticilerinin Güç
Kullanma Biçimlerinin Örgüt Kültürüne Etkisi: Bir Durum Çalışması. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Bilimleri Educational Sciences: Theory & Practice. 14 (2), 545-569.
Özdemir, S. (1995). Eğitimde Verimlilik ve Toplam Kalite Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi. 3, 377-388
Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2003). Örgütsel Davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Robbins, S. P., ve Coulter, M. (2003). Management (7th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Schermerhom, J. R., Hunt, J. G. ve Osborn, R. N. ( 2000). Organizational Behaviour (7. th
edition). USA: John Wiley & Sons, Inc.
Scott E. S. (2010). Perspectives On Healthcare Leader And Leadership Development. Journal of
Healthcare Leadership, 2: 83-90.
Şimşek, S. (2002). Yönetim ve Organizasyon. Konya: Günay Ofset.
Valentine, S., Godkin, L. ve Lucero, M. (2002). Ethical Context, Organizational Commitment, and
Person-Organization Fit. Journal of Business Ethics. 41, 349-360.
Varol, M. (1989). Örgüt Kültürü ve Verimlilik. Millî Prodüktivite Merkezi Verimlilik Dergisi. 18, 21-
48.
Yatkın, A. (2007). Toplam Kalite Yönetiminde Liderlik: Liderlikte Kalite. İş, Güç Endüstri İlişkileri
ve İnsan Kaynakları Dergisi. 9(1), 126-147.
Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2012). Okul Yöneticilerinin Kullandıkları Güç Kaynakları İle
Öğretmenlerin İş Doyumu Arasındaki İlişki. Kastamonu Eğitim Dergisi. 20 (2), 385-402.
Zel, U. (1999). İş arenasında kadın yöneticilerin algılanması ve kraliçe arı sendromu.
www.ugurzel.com/makleler/kralicearisendromu.htm. (Erişim Tarihi: 2014, 25 Nisan).
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com