Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Eğitimine Yönelik Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi

Ağgül-Yalçın, F. & Bayrakçeken, S. (2010). The effect of 5E learning model on pre-service science teachers’
achievement of acids-bases subject. International Online Journal of Educational Sciences,2(2), 508–531.
Akbulut, H.H. (2010). Sıvıların kaldırma kuvveti ve yüzme kavramlarına yönelik probleme dayalı öğrenme
uygulaması ve değerlendirilmesi(Yüksek Lisans Tezi). KTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Aktepe, S. & Girgin, S. (2009). Comparison of eco-schools and other primary schools in terms of environmental
education. Elementary Education Online, 8(2), 401–414.
Alım, M. (2006). Avrupa birliği üyelik sürecinde Türkiye’de çevre ve ilköğretimde çevre eğitimi. Kastamonu
Eğitim Dergisi,14(2), 599–616.
Altın, B.N. & Oruç, S. (2008). Çocukluk döneminde doğa sporlarının çevre eğitiminde kullanımı. 3(35), 10–18.
Arslan, A. & Akçay, A. (2011). Türkçe dersinde probleme dayalı öğrenme yaklaşımının kullanımı. Çağdaş Eğitim
Dergisi , 36(388), 21–27.
Artun, H. (2013). Yedinci sınıf öğrencilerinin çevre eğitimine yönelik tasarlanan modüler öğretim programının
etkililiğinin araştırılması(Doktora Tezi). KTÜ, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Aslan, O. & Sağır, Ş.U. (2012). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının problem çözme becerileri. Türk Fen Eğitimi
Dergisi, 9(2), 82–94.
Atasoy, E. & Yüksel, S. (2006, April). The role and effects of elementary environmental education and
environmental consciousness during globalization in Turkey. International Scientific Conference “Global
Changes and Regiopnal Challenges”, St. Kliment Ohridski University of Sofia, Sofia, Bulgaria.
Aydın, G. (2010). Fen-teknoloji-toplum-çevre öğrenme alanının çevre bilinci kazandırmasına ilişkin sınıf
öğretmenlerinin görüşleri.(Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Balgopal, M.M. & Wallece, A.M. (2009). Decisions and dilemmas: Using writing to learn activities to increase
ecological literacy. The Journal Of Environmental Education,40(3), 13–26.
Benzer, A. (2011). Probleme dayalı öğrenme yaklaşımı ile Türkçe ders planının hazırlanması. Buca Eğitim
Fakültesi Dergisi, 30, 268–287.
Cantürk-Günhan, B. &Başer, N. (2009). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin öğrenci, öğretmen ve öğretim
üyelerinin görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi
(EFMED),3(1), 134–155.
Coca, D.M. (2013). The influence of teaching methodologies in the learning of thermodynamics in secondary
educatıon. Journal of Baltic Science Education, 12(1), 59–72.
Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Eğitimine Yönelik Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi
48
Cutter-Mackenzie, A. (2009). Multicultural school gardens: creating engaging garden spaces in learning about
language, culture, and environment. Canadian Journal of Environmental Education, 14,122–135.
Çepni, S. (2010). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. Genişletilmiş 5. Baskı, Üçyol Kültür Merkezi, Trabzon.
Çepni, S. (Ed.). (2006). Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji öğretimi. 6. Baskı, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş: Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri,
Ankara: Anı Yayıncılık.
Farmer, J. Knapp, D. & Benton, G.M. (2007). An elementary school environmental education field trip: longterm
effects on ecological and environmental knowledge and attitude development. The Journal of
Environmental Education, 38(3), 33–42.
Geçit, Y. & Şeyihoğlu, A. (2012). The opinions of classroom teacher candidates on activity-based environmental
education”. e-Journal of New World Sciences Academy. 7(1), 355–370.
Gül, Ş. & Yeşilyurt, S. (2011). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına dayalı bir ders yazılımının hazırlanması ve
değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40), 19–36.
Hsu, S.J. (2004). The effects of an environmental education program on responsible environmental behavior
and associated environmental literacy variables in Taiwanese college students. The Journal of
Environmental Education, 35(2), 37–48.
İnel, D. & Balım, A.G. (2010). Fen ve teknoloji öğretiminde probleme dayalı öğrenme yöntemi kullanımına ilişkin
öğrenci görüşleri. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi,1(1), 1–13.
Kneeland, S. (2001). Problem Çözme, Kalaycı N., Gazi Kitabevi, Ankara.
Köse, E. Ö. (2010). Lise öğrencilerinin çevreye yönelik tutumlarına etki eden faktörler. Türk Fen Eğitimi Dergisi,
7(3), 198–231.
Kuzgun, Y. (1992). Rehberlik ve psikolojik danışma. ÖSYM Yayınları, Ankara.
Mahidin, A.M.M. & Maulan, S. (2010). Understanding children preferences of natural environment as a start for
environmental sustainability. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 38, 324 – 333.
Manolas, E. & Filho, W.L. (2011). The use of cooperative learning in dispelling student misconceptions on
climate change. Journal of Baltic Science Education, 10(3), 168–182.
Okur, E., Yalçın-Özdilek, Ş. &Şahin, Ç. (2011). The common methods used in biodiversity education by primary
school teachers (Çanakkale, Turkey). Eğitimde Kuram ve Uygulama, 7(1), 142–159.
Özsevgeç, T. ve Artun, H. (2012a, Mayıs). Çevre eğitimi neden ayrı bir öğretim programına sahip olmalıdır? 11.
Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Rize, Türkiye.
Artun
49
Özsevgeç, T. & Artun, H. (2012b, Haziran). “İnsan Ve Çevre Ünitesinin” öğretiminde fen ve teknoloji
öğretmenlerinin karşılaştıkları zorluklar. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde,
Türkiye.
Ramadoss, A. & Poya-moli, G. (2011). Biodiversity conservation through environmental education for
sustainable development – A case study from puducherry, India. International Electronic Journal of
Environmental Education, 1(2), 97–111.
Sadık, F. & Sarı, M. (2010). Student teachers’ attitudes towards environmental problems and their level of
environmental knowledge. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(39), 129–141.
Sarıay, M. (2008). Ortaöğretim fizik dersi itme ve momentum konusu öğretim programını geliştirme üzerine bir
çalışma (Yüksek Lisans Tezi).Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Seçgin, F. Yalvaş, G. ve Çetin, T. (2010, Kasım). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin karikatürler aracılığıyla çevre
sorunlarına ilişkin algıları. International Conference on New Trends in Education and Their Implications,
(ss. 391–398).
Şimşekli, Y. (2001). Bursa’da “uygulamalı çevre eğitimi” projesine seçilen okullarda yapılan etkinliklerin okul
yöneticisi ve görevli öğretmenlerin katkısı yönünden değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 14(1), 73–84.
Şimşekli, Y. (2010). The original activities for environmental education and their effects on students (A Case
Study in Bursa). Elementary Education Online, 9(2), 552–560.
Tatar, E. (2007). Probleme dayalı öğrenme yaklaşımının termodinamiğin birinci kanununu anlamaya etkisi.
(Doktora Tezi), Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Tatar, E., Oktay, M. & Tüysüz, C. (2010). Kimya eğitiminde probleme dayalı öğrenmenin avantajları ve
dezavantajları: Bir durum çalışması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 95–110.
Taycı, F. &Uysal, F. (2009, Kasım). Çorlu’da birici ve ikinci kademe ilköğretim öğrencilerine çevre eğitimi
konusunda uygulanan anket çalışması. Fen, sosyal ve çevre eğitiminde son gelişmeler sempozyumu,
Giresun, Türkiye.
Tüysüz, C., Tatar, E. & Kuşdemir, M. (2010). Probleme dayalı öğrenmenin kimya dersinde öğrencilerin başarı ve
tutumlarına etkisinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13),
48–55.
Uluyol, Ç. (2009). Problem temelli öğrenmenin öğrenci başarısına etkisi ve öğrenci görüşlerinin
değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi,29(1), 19–36.
Ünal, F. (2011). İlköğretimde sürdürülebilir çevre eğitiminde suyun yeri. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 132,
68–73.
Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Eğitimine Yönelik Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi
50
Veeravatnanond, V. & Singseewo, A. (2010). A developmental model of environmental education school.
European Journal of Social Sciences, 17(3), 391–403.