You are here

Aile Hekimliği Hasta Profiline Retrospektif Bir Bakış

An Overview to Patient Profile of Family Medicine

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Objectives: In our study we purposed to increase quality of providing policlinic service and to contribute to the family medicine specialty training by examining the demografic data, reference reasons, diagnoses, reference frequency and co-ming for checking of patients who refer to the Gaziosmanpasa University of Family Medicine Policlinic. Material and Methods: Patients who refer to Gaziosmanpasa University of Family Medicine Policlinic between the date of 01.04.2013 -31.03.2014 were evaluated retrospectively, according to patients demografic data, reference reasons, diag-noses, reference frequency and coming for checking. Results: The avarage age of the patients was 29,436±13.66. Of our patients, 65,5 % were males and 14,3 % were instu-tion staff. 79,06 % of the patients refered once in this one-year period. The most common 3 diagnoses were; upper respi-ratory infections, general health examinations and demand health report, anemia (ıron deficiency anemia, vitamin B12 de-ficiency anemia, etc.). Conclusion: Patients who refer for health report and general health examinations are second the most encountered patient group. So, our patient profile is composed of healthy populations frequently. Finally, at the end of family medicine speci-alty training, it is aimed to graduate doctors who can detect normal and pathologic conditions, and redirect to related de-partment when it is necessary. This can be enable only via specialty training which combined family medicine and rotati-ons.
Abstract (Original Language): 
Amaç: Bu çalışmada Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Polikliniği’ne başvuran hastaların de-mografik verilerini, başvuru nedenlerini, tanılarını, başvuru sıklığını ve kontrole gelme durumlarını inceleyerek, verilen poliklinik hizmetinin kalitesinde artış sağlamayı ve aile hekimliği uzmanlık eğitimine katkıda bulunmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Polikliniği’ne 1.04.2013-31.03.2014 tarih-leri arasında başvuran hastalar demografik bilgilerine, başvuru nedenlerine, başvuru sıklığına, tanılarına ve kontrole gel-me durumlarına göre retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Hastaların genel yaş ortalaması 29,436±13,66 olup; %65,5’unu erkek hastalar ve %14,3’ünü kurum personeli oluşturmaktaydı. Hastaların %79,06 kadarı bir yıllık dönemde bir kez başvurmuştu. En sık konulan ilk 3 tanı; üst solu-num enfeksiyonları, genel sağlık muayenesi ve sağlık raporu amacıyla olan başvurular ve anemi idi. Sonuç: Sağlık raporu ve genel sağlık kontrolü amacıyla başvuran hastalar; üst solunum yolu enfeksiyonlarından sonra en sık karşılaşılan hasta grubudur. Bu açıdan da sıklıkla hastalarımızı sağlıklı bireyler oluşturmaktadır. Sonuç olarak; aile hekimliği uzmanlık eğitimi sonunda normal ve patolojik durumları birbirinden ayırt edebilen ve gerektiğinde ilgili branşa sevk etme becerisine sahip olan hekimler yetiştirilmesi hedeflenmektedir. Bu da ancak; aile hekimliği eğitimi ve rotas-yonların kombine olduğu bir uzmanlık eğitim sistemiyle mümkün olabilir.
7
12

REFERENCES

References: 

1. Başak O, Saatçi E. Aile Hekimliği Avrupa tanımı. WONCA AVRUPA 2005 Basımı Türkçe Çevirisi. Türkiye Aile Hekimleri Uzmanlık Derneği yayınla-rı, 2011.
2. Oğuz D. Aile Hekimliği. Güncel gastroenteroloji 2009;13(1):8-14.
3. Şensoy N, Başak O, Gemalmaz A. Umurlu aile he-kimliği merkezi’nde aile hekimliği uygulaması ve hasta profili: Aile hekimliği alan eğitimi gereksini-mini ne ölçüde karşılıyor? The Medical Journal of Kocatepe 2009;10:49-56.
4. Ünlüoğlu İ, Çağlayaner H. Aile hekimliğinde olu-şan akademik gelenek ve gelecek. Aile Hekimliği Dergisi 1997;1:46-9.
5. İstanbul Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile He-kimliği Anabilim Dalı. http://www.istanbulbilim.edu.tr/tip-fakultesi-akademik-bolumlerimiz-aile... adresinden 20.05.2016 ta-rihinde erişilmiştir.
6. Türkiye Aile Hekimleri Uzmanlık Derneği. [http://www.tahud.org.tr/hakkimizda/aile-hekimligi-nedir] adresinden 20.05.2016 tarihinde erişilmiştir. 7. T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kuru-mu. Türkiye’de Aile Hekimliği. http://ailehekimligi.gov.tr/aile-hekimlii/tuerkiyedeki-aile-hekimlii.html adresinden 20.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
8. Aile hekimliği uzmanlık eğitimi çekirdek eğitim müfredatı. www.tuk.saglik.gov.tr/muf2/aile_hekimligi.doc
adresinden 24.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
9. Tıpta Uzmanlık Kurulu. http://tuk.saglik.gov.tr/rotasyonlar.pdf adresinden 20.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
10. Yılmaz M, Mayda AS, Yüksel C, Bolu F, Seval O, Bayındır K ve ark. Bir Aile Hekimliği Merkezi’ne Başvuran Hastalara Konulan Tanılar. Düzce Üni-versitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 2012;2(3):7-13.
11. Türkiye Halk Sağlığı Kurumu. Aile Hekimliği. http://www.ailehekimligi.gov.tr adresinden 29.03.2013 tarihinde erişilmiştir.
12. Making Medical Practice And Education More Re-levant To People’s Needs. Who-Wonca Joint Con-ference. Whowonca. Ontario; 1994 Nov 6-8; Cana-da
13. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi/Hastanesi. Sağlık merkemiz hakkında. http://hastane.gop.edu.tr/Hastanemiz.aspx adresinden 22.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
14. Ünalan PC, Uzuner A, Çiftçili S, Akman M, Kaya Apaydın Ç. Marmara üniversitesi tıp fakültesi aile hekimliği polikliniğinin sağlık hizmeti sunduğu ai-leler. Marmara Medical Journal 2009; 22(2):90-6. 15. Türkiye İstatistik Kurumu. İstatistiklerle Kadın, 2013. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16056 adresinden 21.03.2015 tarihinde erişilmiştir.
16. Öksüz E, Saatçi E, Bozdemir N, Akpınar E, Ergün UG. Aile hekimliği uygulama polikliniğine başvu-ran hastaların sosyodemografik özellikleri. V. Ulu-sal Aile Hekimliği Kongresi Özet Kitabı, Adana, 27-30 Mart 2002; 389.
17. Buğdaycı R, Şaşmaz T, Kurt A.Ö, Saatçi E, Tezcan H, Yıldırm F. Kent merkezinde bulunan bir sağlık ocağına 2000 yılı içinde yapılan poliklinik başvuru-larının incelenmesi. Sağlık ve Toplum, 2002;12:51-6. 18. T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kuru-mu. Aile hekiminin tanımı.
http://ailehekimligi.gov.tr/aile-hekimlii/aile-hekimliinin-tanm.html adresinden 21.05.2016 tari-hinde erişilmiştir.
19. Aile Hekimliği Uygulamasında Önerilen Periyodik Muayeneleri ve Tarama Testleri Rehberi. http://www.thsk.gov.tr/dosya//birimler/ah_egitim_g
Smyrna Tıp Dergisi 12
elis_db/dokumanlar/rehberler/30062015.pdf adresinden 21.05.2016 tarihinde erişilmiştir. 20. Rakel RE. The family physician. Textbook of Fa-mily Practice’de. Ed. Rakel RE. 5. Baskı. Philal-delphia, W.B. Saunders, 1995; 1-19.
21. Topallı R, Aladağ N, Tuncay MF, Topsever P, Ci-ğerli Ö, Görpelioğlu S. Tıp fakültesi aile hekimliği polikliniklerinin sağlık hizmeti sunumundaki yeri: Değirmendere deneyimi. Türk Aile Hek Derg 2003;7:165-70.
22. Saatçi E, İnan M, Akpınar E. Adana’dan bir aile hekimliği örneği. Türk Aile Hek Derg 2006;10: 20-4. 23. Mazıcıoğlu M, Uzuner A. Periyodik Sağlık Muaye-nesi. Aile Doktorları için Kurs Notları 1.Aşama’da. 1.Basım. TC.Sağlık Bakanlığı, Ankara, Ata Ofset, 2004; 99-109. http://www.saglik.gov.tr/TSHGM/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFF71BE6451... 8BC93F93D97214554F97 adresinden en son 28.10.2008’de ulaşılmıştır.
24. Pace WD, Dickinson LM, Staton EW. Seasonal va-riation in diagnoses and visits to family physicians. Annals of Fam Med 2004;2:411-7.
25. Erduran E. Türkiye’de demir eksikliği anemisi ve güncel yaklaşım. XXXVI. Ulusal Hematoloji Kongresi 3-7 Kasım 2010, Belek, Antalya.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com