You are here

Home » Content

6. Sınıf Türkçe Öğretim Programının ve Sınıf-içi Uygulamaların Yapılandırmacı Öğrenme-Öğretme Çevresi Açısından Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi

The examination of Teachers' Views on 6th grade Turkish Curriculum and Clasroom Practises context of Constructivist Learning-Teaching Environment

Journal Name:

  • Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of the research is to determine the Turkish teachers' perspectives on 6th grade Turkish curriculum and in-class practices in terms of constructivist teaching and learning environment. The participants of the study consisted of seventeen Turkish teachers working in lower, middle and upper socio-economic status schools. Findings of the study is analyzed with quantitive techniques.Semi-structured interview form consisted of 19 questions is used as a data gathering tool in research. As a result, when findings of this study are examined, it is seen that Turkish teachers are not confident in constructivist teaching and learning approach. Beside they tend to use traditonal teaching methods and technics. The results of the study show that teachers' views show differences depending on the schools' socio-economic status as well.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmayla yapılandırmacı öğrenme-öğretme çevresi açısından 6. sınıf Türkçe öğretim programına ve sınıf içi uygulamalara ilişkin öğretmen görüşleri belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada alt, orta ve üst sosyoekonomik statüye sahip okullarda görev yapan 17 öğretmen ile görüşme yapılmış ve elde edilen veriler nitel analiz tekniklerine uygun olarak çözümlenmiştir. Araştırmaya ilişkin verilerin toplanmasında 19 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma bulguları incelendiğinde öğretmenlerin programın niteliğine ve uygulanabilirliğine yönelik görüşleri ile çalıştıkları okulların sosyo-ekonomik statüsü arasında ilişki olduğu görülmüştür. Ayrıca öğretmenlerin yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına bazı hususlarda hakim olmadıkları ve bu yaklaşıma uygun öğrenme ortamları oluşturmaktan çok sınıf yönetiminde öğretmen merkezli geleneksel yaklaşımı benimsedikleri belirlenmiştir. Çalışma sonuçları öğretmen görüşlerinin okulların sosyo-ekonomik statüsüne göre değiştiğini göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-6-sinif-turkce-ogretim-programinin-sinif-ici-uygulamalarin-yapilandirmaci-ogrenme-ogretme-cevresi-acisindan-ogretmen-goruslerine-gore-degerlendirilmesi.pdf
  • 1
35
56
  • Turkish

REFERENCES

References: 

kın, A. G. U., & Koçak, R. (2007). Öğretmenlerin sınıf yönetimi becerileri ile iş doyumları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 51(51), 353-370.
Arı, A. (2010). Öğretmenlere göre proje ve performans görevlerinin uygulanmasında karşılaşılan sorunlar. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 34(34),32-55.
Aldridge, J. M., Fraser, B. J.,
&
Sebela, M. P.
(2004)
. Using teacher action research to promote constructivist learning environments in South Africa. South African Journal of Education,
24(4), 245-253.
Arıcı, A. F. (2006). Türkçe öğretiminde kullanılan strateji-yöntem ve teknikler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 299-308.
Arslan, A. (2009). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı ve Türkçe Öğretimi/Constructivist Learning Approach and Turkish Language Teaching. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 143-154.
Arslan, A., Orhan, S., & Kırbaş, A. (2010). Türkçe dersinde yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının uygulanmasına ilişkin yönetici görüşleri/Officer's thoughts about the application of constructive learning approach in turkish lesson. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 85-100.
Coşkun, E., & Taş, S. (2008). Ders kitaplarına metin seçimi açısından Türkçe öğretim programlarının değerlendirilmesi/Evaluation of turkish curriculums in terms of text selection for textbooks. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(10), 59¬75.
Dede, C.
(1995)
. The evolution of constructivist learning environments: Immersion in distributed, virtual worlds. Educational technology, 35(5), 46-52.
Duran, E. (2013). Türkçe dersi öğretim programlarında eleştirel okuma. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 351-365.
Durukan, E. (2008). İlköğretim ikinci kademe (2005) Türkçe dersi öğretim programında genel amaçlar-hedef/kazanımlar ilişkisi. Journal of International Social Research, 1(4), 149-158.
Durukan, E. (2013).
Öğretme
n görüşleri açısından Türkçe dersi öğretim programı kazanımları.
Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8), 2-16.
Epçaçan, C., & Erzen, M. (2008). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi.
Journal
of International Social Research, 1(4), 182-202.
Fidan, N. K. & Duman, T. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği niteliklere sahip olma düzeyleri. Eğitim ve Bilim, 39(174),143-159.
Gelbal, S., & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
33(33).
53
Journal of
Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Educational
Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 2014, 5(1), 35-56
Sciences
http://dergi.adu.edu.tr/egitimbilimleri/
Gelbal, S. (2010). Sekizinci sınıf öğrencilerinin sosyoekonomik özelliklerinin Türkçe başarısı üzerinde etkisi. Eğitim ve Bilim, 33(150).
Gijbels, D., Van De
Watering
, G., Dochy, F., & Van Den Bossche, P. (2006). New learning environments and constructivism: The students' perspective. Instructional Science, 34(3),
213-226.
Güney,
N.
, Aytan, T., & Özer, A. (2012). Türkçe öğretmenlerinin kavratma güçlükleri. Turkish Studies Journal, 7(4), 1917-1937.
Güven, A. Z. (2011). İlköğretim II. kademe Türkçe dersi öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi ,S29 (2011), 121-133.
Hannafin, M.
J.
, Hannafin, K. M., Land, S. M., & Oliver, K. (1997). Grounded practice and the design of constructivist learning environments. Educational Technology Research and
Development, 45(3), 101-117.
Hardy, I., Jonen, A., Möller, K., & Stern, E. (2006). Effects of instructional support within constructivist learning environments for elementary school students' understanding of" floating and sinking.". Journal of Educational Psychology, 98(2), 307.
Hay, K. E., & Barab, S. A. (2001). Constructivism in practice: A comparison and contrast of apprenticeship and constructionist learning environments. The Journal of the Learning Sciences, 10(3), 281-322.
Hein, G. (1991). Constructivist learning theory. Institute for Inquiry. Available at:/http://www. exploratorium. edu/ifi/resources/constructivistlearning. htmlS.
Johnson, B., & McClure, R. (2004). Validity and reliability of a shortened, revised version of the Constructivist Learning Environment Survey (CLES). Learning Environments Research, 7(1), 65-80.
Karadüz, A. (2010). Yapılandırmacı paradigma bağlamında Türkçe derslerinde öğrenme ortamları/paradıgm of constructivist learning environments in the context of Turkish lessons. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14),135-154.
Karasar, N. (2014) . Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayin Dagitim, 151-152.
Kırmızı, F. S., & Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(25), 42-54.
Küçük, E. E. (2008). İlköğretim 6. Sınıf Türkçe çalışma kitabındaki soruların eleştirel düşünme açısından incelenmesi. e. Journal of New World Scines Academy Social Scienes, 3(3), 492¬504.
Küçüközer, H. Ayverdi, L. & Eğdir, S. (2012). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamları Ölçeğinin Türkçe\'ye Uyarlanması. İlköğretim Online, 11 (3),671-688.
Loyens, S. M.,
&
Gijbels, D.
(2008)
. Understanding the effects of constructivist learning environments: Introducing a multi-directional approach. Instructional science, 36(5), 351¬357.
Mengi, F. & Schreglman, S. (2013).
Yapılandırmacı sınıf öğrenme ortamı algısı. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 7, 160-174.
Ocak, G. & Tavlı, M. (2010). Yapılandırıcı Öğrenme Ortamları, 6; 16-51.
Saracaloğlu, A. S., & Karasakaloğlu, N. (2011). Türkçe öğretmenlerinin öğretimde kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 10(3), 951-960.
Şahin, İ. (2007). Yeni ilköğretim 1. kademe Türkçe programının değerlendirilmesi. İlköğretim
Online, 6(2), 284-304.
54
Journal
of
Educational
Sciences
Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 2014, 5(1), 35-56
http://dergi.adu.edu.tr/egitimbilimleri/
Şaşan, H. H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme. Yaşadıkça Eğitim, 74(75), 49-52.
Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları, İstanbul.
Temizkan, M. (2010). Türkçe öğretiminde yaratıcı yazma becerilerinin geliştirilmesi. Türklük Bilimi
Araştırmaları, 27(27), 621-643.
Tsai, C. C. (2000). Relationships between student scientific epistemological beliefs and perceptions of constructivist learning environments. Educational Research, 42(2), 193-205.
Yaman, E. (2006). Eğitim Sistemindeki Sorunlardan Bir Boyut: Büyük Sınıflar ve Sınıf Yönetimi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(3), 261-274.
Yıldırım, A. (1999). Nitel araştırma yöntemlerinin temel özellikleri ve eğitim araştırmalarındaki yeri ve önemi. Eğitim ve Bilim, 23(112).
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
http://aa.com.tr/tr/egitim/sinif-mevcudu-ortalamasi-29a-dustu/167704

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com