Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Öğrencilerinin Eğitimine İlişkin Deneyimleri

Anılan, H. ve Kayacan, G. (2015). Sınıf öğretmenlerinin gözüyle kaynaştırma eğitimi gerçeği. Bartın
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XIV. Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi
Sempozyumu (21-23 Mayıs 2015) Özel Sayısı, 74-90.
Avramidis, E. & Kalyva, E. (2007). The influence of teaching experience and professional development
on Greek teachers’ attitudes towards inclusion. European. Journal of Special Needs
Education, 22(4), 367-389.
1616 Barış ESMER, Eyüp YILMAZ, A.Melih GÜNEŞ, Kürşat TARIM, Burak DELİCAN...
Temmuz 2017 Cilt:25 No:4 Kastamonu Eğitim Dergisi
Babaoğlan, E. ve Yılmaz, Ş. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimindeki yeterlikleri.
Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 345-354.
Bilen, E. (2007). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarında karşılaştıkları sorunlara ilişkin
görüşleri ve çözüm önerileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, İzmir.
Camadan, F. (2012). Sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya
ilişkin öz-yeterliklerinin belirlenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 128-138.
Çankaya, Ö. ve Korkmaz, İ. (2012). İlköğretim 1. kademede kaynaştırma eğitimi uygulamalarının
sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim
Fakültesi Dergisi, 13(1), 1-16.
Demir, M. K. ve Seçil, A. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin düşünceleri.
Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 749-770.
Ersoy, Ö. ve Avcı, N. (2001). Özel eğitim. İstanbul: Ya-Pa.
Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education (Seventh
ed.). New York: The McGraw Hill Companies.
Gökdere, M. (2012). Sınıf öğretmenleri ile sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine yönelik
tutum, endişe ve etkileşim düzeylerinin karşılaştırmalı incelemesi. Kuram ve Uygulamada
Eğitim Bilimleri, 12(4), 2789-2806.
Gül, S. O. ve Vuran, S. (2015). Normal sınıflara devam eden özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırma
uygulamasına ilişkin görüşleri ve karşılaştıkları sorunlar. Eğitim ve Bilim, 40(180), 169-195.
Hocutt, A. M. (1996). Effectiveness of special education: Is placement the critical factor? The Future
of Children, 6, 77–102.
Horne, P. E. & Timmons, V. (2009). Making it work: Teachers’ perspectives on inclusion. International
Journal of Inclusive Education, 13(3), 273-286.
Johnson, B. & Christensen, L. (2008). Educational research: Quantitative, qualitative, and mixed
approaches (2nd ed.). Boston: Pearson.
Kırcaali-İftar, G. (1998). Özel gereksinimli bireyler ve özel eğitimi. İçinde S. Eripek (Ed), Özel
Eğitim (ss. 3-11) Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Leatherman, J. M. & Niemeyer, J. A. (2005). Teachers’ attitudes toward inclusion: Factors influencing
classroom practice. Journal of Early Childhood Teacher Education, 26(1), 23-36.
Liasidou, A. (2012). Inclusive education and critical pedagogy at the intersections of disability, race,
gender and class. Journal for Critical Education Policy Studies, 10(1), 168-184.
MEB (2006). Özel öğretim hizmetleri yönetmeliği.
(2016, Haziran 20)
MEB (2010). İlköğretim okullarındaki kaynaştırma uygulamalarının değerlendirilmesi. (2016, Haziran 20)
MEB (2016). Milli eğitim istatistikleri: Örgün eğitim. (2016, Haziran 20)
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd
ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Monsen, J. J., Ewing, D. L. & Kwoka, M. (2014). Teachers’ attitudes towards inclusion, perceived adequacy
of support and classroom learning environment. Learning Environments Research, 17(1), 113-126.
Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Öğrencilerinin Eğitimine İlişkin Deneyimleri... 1617
July 2017 Vol:25 No:4 Kastamonu Education Journal
National Council for Special Education (NCSE). (2014). Children with special educational needs
information booklet for parents. Trim, Co Meath: NCSE.
Önder, M. (2007). Sınıf öğretmenlerinin zihin engelli kaynaştırma öğrencileri için sınıf içinde yaptıkları
öğretimsel uyarlamaların belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Abant İzzet
Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Patton, M. Q. (2002). Qualitive research and evaluation methods. (3rd ed). California, Thousand Oaks: Sage.
Rakap, S. & Kaczmarek, L. (2010). Teachers’ attitudes towards inclusion in Turkey. European Journal
of Special Needs Education, 25(1), 59-75.
Ross‐Hill, R. (2009). Teacher attitude towards inclusion practices and special needs students. Journal
of Research in Special Educational Needs, 9(3), 188-198.
Rubin, H. J. & Rubin, I. S. (2005). Qualitative interviewing: The art of hearing data. (2nd ed.). Los
Angeles: Sage.
Sadioğlu, Ö., Bilgin, A., Batu, S. ve Oksal, A. (2015). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin
sorunları, beklentileri ve önerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1743-1765.
Sakiz, H. & Woods, C. (2014). From thinking to practice: school staff views on disability inclusion
in Turkey. European Journal of Special Needs Education, 29(2), 135-152.
Senemoğlu, N. ( 2005). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Gazi.
Shaddock, A., Giorcelli, L., & Smith, S. (2007). Students with disabilities in mainstream classrooms:
A resource for teachers. Canberra: Commonwealth of Australia.
Stubb, S. (2008). Inclusive education: Where there are few resources, (2nd ed.). Oslo: Atlas Alliance.
Vural, M. ve Yıkmış, A. (2008). Kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin öğretimin uyarlanmasına ilişkin yaptıkları
çalışmaların belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8(2), 141-159.
Wang, H. L. (2009). Should all students with special educational needs (SEN) be included in mainstream
education provision? A critical analysis. International Education Studies, 2(4), 154-161.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8.Baskı). Ankara: Seçkin.