Akdeniz, A. R. ve Küçük, M. (2011) Eğitim bilimine giriş. Ankara: Nobel yayınları.
Alp, S. ve Taşkın, Ş. Ç. (2008). Eğitimde yansıtıcı düşüncenin önemi ve yansıtıcı düşünceyi geliştirme.
Milli Eğitim Dergisi, 178, 311-320
Azar, A. (2003). Okul deneyimi ve öğretmenlik uygulaması derslerine ilişkin görüşlerinin yansımaları.
Milli Eğitim Dergisi, 159. http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/
159/azar.htm adresinden 17.01.2014 tarihinde alınmıştır.
Bodner, G. M. (2004). TwentyYears of Learning How to Do Research in Chemical Education,
Journal of Chemical Education, 81(5), 618-628.
Booth, S. (1997). On Phenomenography, learning and teaching.Higher Education Research and
Development, 16, 135-159.
Özel Öğretim Yöntemleri II Dersinde Gerçekleştirilen Mikro-Öğretim... 581
March 2016 Vol:24 No:2 Kastamonu Education Journal
Can, V. (2009). A microteaching application on a teaching practice course. Cypriot Journal Of Educational
Sciences, 4(2), 125-140.
Cengiz, C. ve Karataş, F. (2013). Pre-service science teachers’ views about a two-column-writing-
activity. The International Journal of Research in Teacher Education, 4(2), 14-24.
Çelikten, M., Şanal, M., ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. Erciyes Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 207-237.
Donnelly, R. and Fitzmaurice, M. (2011). Towards productive reflective practice in microteaching.
Innovations in Educationand Teaching International, 48(3), 335-346.
Dewey, J. (2010). How we think. Boston: Heath.
Ekiz, D. (2006). Öğretmen Eğitimi ve Öğretimde Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
Lewis, C. (2000, April). Lesson study. The core of Japanese professional development. Paper presented
at American Educational Research Association annual meeting, New Orleans.
Güney, K. ve Semerci, Ç. (2009). Mikro-Yansıtıcı Öğretim Yönteminin Öğretmen Adaylarının Yansıtıcı
Düşünmesine Etkisi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, 8(1), 77-83.
Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M. ve Doğar, Ç. (2005). Öğretmenlik uygulamalarında
mikro-öğretim yönteminin etkililiğinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 13(1), 1-10.
Johnson, B. ve Christensen, L. (2010). Educational research: Qualitative, quantitative, and mixed
approaches. (4thed.). California: Sage Publication
Kılıç, A. (2010). Learner-centered microteaching in teacher education. International Journal of Instruction,
3(1), 77-100.
Kozan, S. (2007). Yansıtıcı düşünme becerisinin kaynak tarama ve rapor yazma derslerindeki etkisi.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Köksal, N. ve Demirel, Ö. (2008). Yansıtıcı düşünmenin öğretmen adaylarının öğretmenlik uygulamalarına
katkıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 189-203.
Kpanja, E. (2001). A study of the effectiveness of videotape recording in microteaching training.
British Journal of Educational Technology, 32 (4), 483–486.
Küçükoğlu, A., Köse, E., Taşgın, A., Yılmaz, B. Y. ve Karademir, Ş. (2012). Mikro Öğretim Uygulamasının
Öğretim Becerilerine Etkisine İlişkin Öğretmen Adayı Görüşleri. Eğitim Bilimleri
Araştırmaları Dergisi, 2(2), 19-32.
Malthouse, R. and Roffey-Barentsen, J. (2013). Reflective practice in education and training (2nd
ed.). London: Sage Publications
Martin, M. (2005). Reflection in teacher education: how can it be supported? Educational Action
Research 13(4), 525-541.
Marton, F. (1986). Phenomenography – A research approach to investigating different understandings
of reality. Journal of Thought, 21, 28-49.
Marton, F. (1994). Phenomenography. In T. Husen & T. N. Postlethwaite (Eds.), The International
Encyclopedia of Education (2nd ed.). (8, pp. 4424-4429). Oxford, U.K.:Pergamon.
Marulcu, İ. ve Dedetürk, A. (2014). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Mikro-Öğretim Yöntemini
Uygulamaları: Bir Eylem Araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Dergisi, 11(25), 353-372.
Orgill, M. (2007). Phenomenography. G. M. Bodner& M. Orgill (Editör). Theoretical Frameworks
forResearch in Chemistry/Science Education (s. 132-151). UpperSaddleRiver, NJ: PrenticeHall.
582 Faik Özgür KARATAŞ, Canan CENGİZ...
Mart 2016 Cilt:24 No:2 Kastamonu Eğitim Dergisi
Özer, B. (1990). 1990’lı Yılların Başında Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme: Sorunlar ve Çözüm
Öneriler. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 27–35.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods (3rded.). California: Sage Publication.
Samuels, M. ve Betts, J. (2007). Crossing the threshold from description to deconstruction and
reconstruction: Using self‐assessment to deepen reflection. Reflective Practice, 8(2), 269-283.
Sevim, S. (2013). Mikro-öğretim uygulamasının öğretmen adayları gözüyle değerlendirilmesi. Dicle
Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 303-313.
Şahin, A. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarına öğretim tekniklerinin yansıtıcı öğretim etkinlikleriyle
öğretilmesinin akademik başarıya etkisi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 9(1).
Tican, C. (2013). Yansıtıcı düşünmeye dayalı etkinliklerin öğretmen adaylarının yansıtıcı düşünme
becerilerine, eleştirel düşünme becerilerine, demokratik tutumlarına ve akademik başarılarına
etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
url 1: http://www.katalog.ktu.edu.tr/adresinden17.07.2014 tarihinde alınmıştır.
url 2: http://www.yok.gov.tr/documents/10279/49665/fen_bilgisiadresinden17.07.2014 tarihinde
alınmıştır.
Ussher, B. ve Chalmers, J. (2011). Now what? First year student teachers’ reflective journal writing.
Waikato Journal of Education, 16(3), 95-110.
Veenman, S. (1984). Perceived problems of beginning teachers. Review of educational research,
54(2), 143-178.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com