You are here

Home » Content

ANNELERİN TUTUMLARI İLE 5-6 YAŞ ÇOCUKLARININ SALDIRGANLIK, OLUMLU SOSYAL DAVRANIŞ VE AKRAN ŞİDDETİNE MARUZ KALMA DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ

INVESTIGATION OF RELATIONS BETWEEN THE MATERNAL STYLES AND AGGRESSION, PROSOCIAL BEHAVIOR AND PEER VICTIMIZATION LEVELS OF THEIR 5-6 YEAR OLD CHILDREN

Journal Name:

  • Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Aim of the research is to examine relations regarding maternal styles (authoritarian, permissive, authoritative) and variables in aggression, prosocial behavior and peer victimization levels of their children. A relational survey method was used in this study. 143 children attending the kindergartens of primary schools in the city center of Denizli, and their mothers, established the sample group for the study. The Parenting Styles and Dimensions Scale (Mother Form) and the The Child Behavior Scale and Peer Victimization Scale were used as data collection tools in the study. The Parenting Styles and Dimensions Scale (Mother Form) was individually completed by the mothers participating in the study. The Child Behavior Scale and Peer Victimization Scale were completed by the kindergarten teachers. According to results, a positive significant relation was between permissive and authoritative style of mothers and aggression and peer victimization levels of their children. On the other hand, a positive relation was determined on significant level between authoritative style of mothers and prosocial behavior levels of their children.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Araştırmanın amacı, anne tutumlarının (otoriter, izin verici, yetkeci) çocuklarının saldırganlık, olumlu sosyal davranış ve akran şiddetine maruz kalma düzeyleri arasındaki ilişkileri incelemektir. Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu Denizli İli’nin Merkez İlçesi’nde ilköğretim okullarının anasınıflarına devam eden 143 çocuk ve 143 anne oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama araçları olarak Anne-Babalık Stilleri ve Boyutları Ölçeği (Anne formu), Çocuk Davranış Ölçeği’nin Saldırganlık ve Olumlu Sosyal Davranış Alt Ölçekleri ile Akran Şiddetine Maruz Kalma Ölçeği kullanılmıştır. Anne-Babalık Stilleri ve Boyutları Ölçeği, anneler tarafından bireysel olarak doldurulmuştur. Çocuk Davranış Ölçeği’nin Saldırganlık ve Olumlu Sosyal Davranış Alt Ölçekleri ile Akran Şiddetine Maruz Kalma Ölçeği, anasınıfı öğretmenleri tarafından doldurulmuştur. Sonuçlara göre otoriter ve izin verici anne tutumlarının, 5-6 yaş çocuklarındaki saldırganlık ve akran şiddetine maruz kalma ile olumlu yönde, anlamlı düzeyde ilişkili olduğu belirlenmiştir. Yetkeci anne tutumu da çocukların olumlu sosyal davranışlarıyla olumlu yönde, anlamlı düzeyde ilişkili bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-annelerin-tutumlari-ile-5-6-yas-cocuklarinin-saldirganlik-olumlu-sosyal-davranis-akran-siddetine-maruz-kalma-duzeyleri-arasindaki-iliskilerin-incelenmesi.pdf
  • 1
31
48
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alisinanoğlu, F. (2003), Çocukların Denetim Odağı İle Algıladıkları Anne Tutumları
Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), ss. 97-107.
Altay, F.B. (2007), Okulöncesi Kuruma (Devlet Özel) Devam Eden Çocukların Sosyal
Yeterlikleri ve Olumlu Sosyal Davranışları ile Ebeveyn Stilleri Arasındaki
İlişkiler, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Arı, M., Bayhan, P. ve Artan, İ. (1995), ‘Farklı Ana-Baba Tutumlarının 4-11 Yaş Grubu
Çocuklarında Görülen Problem Durumlarına Etkisinin İncelenmesi.’ 10. Ya-Pa
Okul Öncesi Eğitimini Yaygınlaştırma Semineri Kitabı ss. 23-38, İstanbul: Ya-Pa
Yayıncılık.
Armer, M. (2003), A Longitudinal Investigation of The Stability and Outcomes of
Shyness From Preschool to Early Elementary School. Unpublished Master
Thesis, Carleton University, Canada.
Baumrind, D. (1966). Effects of Authoritative Parental Control on Child Behavior.
Child Development, (37), ss. 887-907.
Baurmrind, D. (1967), Child Care Practices Anteceding Three Patterns of Preschool
Behavior. Genetic Psychology Monographs, (75), ss. 43-88.
Baumrind, D. (1968), Authoritarian Versus Authoritative Parental Control.
Adolescence, (3), ss. 255-272.
Baumrind, D. (1978), Parental Disciplinary Patterns and Social Competence in
Children. Youth and Society, (9), ss. 239-276.
Baumrind, D. (1996), The Discipline Controversy Revisited. Family Relations: Journal
of Applied Family and Clinical Studies, (45), ss. 405-414.
Cunningham, B. (1993), Child Development, USA: Harper Collins Publishers.
Dinçer, D. (1993), Anaokuluna Devam Eden Beş Yaş Grubu Çocukların Anne-Baba
Tutumları İle Yaratıcı Düşünmeleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.
Durmuş, R. (2006), 3-6 Yaş Arası Çocuğu Olan Ebeveynlerin Kişilik Özellikleri İle
Anne-Baba Tutumlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Erwin, P. (1993), Friendship and Peer Relations in Children. New York: John Wiley &
Sons Publishers.
Feldman, P.S. (2005), Development Across the Life Span. (3 th. edition). USA: Peerson
Education Ltd. Prentice Hall.
Fitzgerald, D.D. ve White, K.J. (2003), Linking Children’s Social Worlds: Perspective-
Taking İn Parent- Child and Peer Contexts. Social Behavior and Personality, 31,
(5), ss. 509-522.
46
DÜSOBED Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 1 - Sayı: 1
Georgiou, S.N. (2008), Bullying and Victimization at School: The Role of Mothers.
British Journal of Educational Psychology, (78), ss. 109–125.
Gökdağ, R. (2002), ‘Aile tutumlarının benlik ve kişilik üzerine etkileri’. İçinde D.
Gökdağ (Editör), Aile Psikolojisi ve Eğitimi ss. 91-100. Eskişehir: Anadolu
Üniversitesi Yayınları. Yayın no: 1377.
Gülay, H. (2008), 5-6 Yaş Çocuklarına Yönelik Akran İlişkileri Ölçeklerinin Geçerlik
Güvenirlik Çalışmaları ve Akran İlişkilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından
İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Gülay, H. (2010), Okul Öncesi Dönemde Akran İlişkileri, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Günalp, A. (2007), Farklı Anne Baba Tutumlarının Okul Öncesi Eğitim Çağındaki
Çocukların Özgüven Duygusunun Gelişimine Etkisi (Aksaray İli Örneği).
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Konya.
Hart, C.H., Ladd, G.W. ve Burleson, B.R. (1990). Children’s expectations of the
outcomes of social strategies: Corelations with sociometric status and maternal
disciplinary styles. Child Development, (61), ss. 127-137.
Hohmann M. and Weikart, D.P. (2000). Küçük Çocukların Eğitimi. (Çev. Sibel Saltiel
Kohen, Der. Ülfet Öğüt). İstanbul: Hisar Eğitim Vakfı Yayınları.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1996), İnsan Aile Kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Keown, L.J. (2000), Parent-Child Relationships, Peer Functioning, and Preschool
Hyperactivity. Unpublished Doctoral Dissertation. The University of Auckland,
USA.
Keown, L.J. ve Woodward, L.J. (2006), Preschool Boys with Pervasive Hyperactivity:
Early Peer Functioning and Mother-Child Relationship Influences. Social
Development, 15, (1), ss. 23-45.
Kerr, D.C.R., Lopez, N.L., Olson S.L. ve Sameroff, A.J. (2004), Parental Discipline and
Externalizing Behavior Problems in Early Childhood: The Roles of Moral
Regulation and Child Gender. Journal of Abnormal Child Psychology, 32, (4),
ss. 369–83.
Koestner, R., Franz C. ve Weinberg, J. (1990), The Family Origins of Empathic
Concern: A 26 Year Longitudinal Study. Journal of Personality and Social
Psychology, 58, (4), ss. 709-717.
Jewell, J.D., Krohn, E.J., Scott, V.G., Carlton, M. ve Meinz, E. (2008), The Differential
Impact of Mothers’ and Fathers’ Discipline on Preschool Children’s Home and
Classroom Behavior. North American Journal of Psychology, 10, (1), ss. 173-
188.
Locke, L.M. (2002), Parenting Interactions and Prosocial Behavior in Young Children.
Unpublished Doctoral Disserttion, University of South Carolina, USA.
Ladd, G.W. ve Ladd, B.K. (1998), Parenting Behaviors and Parent-Child Relationships:
Corelates of Peer Victimization in Kindergarten?. Developmental Psychology,
34, (6), ss. 1450-1458.
47
DÜSOBED Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 1 - Sayı: 1
Ladd, G.W. ve Kochenderfer-Ladd, B. (2002), Identifiying Victims of Peer Aggression
from Early to Middle Childhood: Analysis of Cross-Prevalance of Victimization
and Characteristics of Identified Victims. Psychological Assessment, 14, (1), ss.
74-96.
Ladd, G.W. ve Profilet, S.M. (1996), The Child Behavior Scale: A Teacher-Report
Measure of Young Children’s Aggressive, Withdrawn, and Prosocial Behaviors.
Developmental Psychology, 32, (6), ss. 1008-1024.
Laibe, D., Carlo, G., Torquati, J. ve Ontai, L. (2004), Children’s Perception of Family
Relationships as Assessed in a Doll Story Completion Task: Links to Parenting,
Social Competence, and Externalizing Behavior. Social Development, 13, (4), ss.
551-569.
Maccoby, E.E. ve Martin, J.A. (1983), ‘Socialization in the context of the family:
Parent-child interaction’. İçinde Mussen, P. H. (Editör) E. Mavis (Cilt Editörü).
Handbook of Child Psychology, ss. 250-290, New York: John Wiley & Sons.
McCusker, M. ve Van Doren, S. (2007), Aggressive Play: Contributing Factors of
Parental Roles on 3-6 Years Old Boys. College of Saint Elizabeth Journal of the
Behavioral Sciences. (1), ss. 27-30.
McGillicuddy-De Lisi, A.V. ve De Lisi, R. (2007), Perceptions of Family Relations
when Mothers and Fathers are Depicted with Different Parenting Styles. The
Journal of Genetic Psychology, 168, (4), ss. 425-442.
Neal, J. ve Frick-Harbury, D. (2001). The Effects of Parenting Styles and Childhood
Attachment Patterns on Intimate Relationships. Journal of Instructional
Psychology, 28, (3), ss. 178-183.
Öğretir, A.D. (1999), Alt ve Üst Sosyo-Ekonomik Düzeydeki 6 Yaş Çocuklarının
Sosyal Oyun Davranışlarıyla Anne-Baba Tutumları Arasındaki İlişkinin
İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Önder, A. ve Gülay, H. (2009), Reliability and Validity of Parenting Styles &
Dimensions Questionnaire Procedia - Social and Behavioral Sciences, 1, (1), ss.
508- 514.
Özeri, Z.N. (1994), Okul Öncesi Dönemde Ahlak Gelişimi ve Eğitimi (Annelerin Çocuk
Yetiştirme Tutumlarının Beş Yaş Çocuğunun Adalet Gelişimine Etkisinin
Araştırılması), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özyürek, A. (2004), Kırsal Bölge ve Şehir Merkezinde Yaşayan 5-6 Yaş Grubu Çocuğa
Sahip Anne-Babaların Çocuk Yetiştirme Tutumlarının İncelenmesi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
Papalia, D.E., Olds, S.W., Feldman, R.D. ve Gross, D. (2003), Human Development.
USA: McGraw Hill.
Paulussen-Hoogeboom, M.C., Stams, G.J.J. M., Hermanns, J.M.A., Peetsma, T.T.D. ve
Wittenboer, G.L.H.V. (2008), Parenting Style as a Mediator Between Children’s
48
DÜSOBED Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 1 - Sayı: 1
Negative Emotionality and Problematic Behavior in Early Childhood. The
Journal of Genetic Psychology, 169, (3), ss. 209–226.
Robinson, C.C., Mandelco, B., Olsen, S.F. ve Hart, C.H. (2001), ‘The parenting styles
and dimensions questionaire (PSQD)’. İçinde B. F. Perlmutter, J. Touliatos ve G.
W. Holden (Editörler), Handbook of Family Measurement Techniques: Vol. 3.
Instruments & Index, ss. 319-321. Thousand Oaks: Sage.
Rose-Krasnor, L. (1997), The Nature of Social Competence: A Theorical Review.
Social Development, 6, (1), ss. 111-135.
Sakallı, N. (2001), Sosyal Etkiler: Kim Kimi Nasıl Etkiler ? Ankara: İmge Kitabevi.
Santrock, J. W. (2004). Child Development.. New York: McGraw-Hill Publishing.
Spera, C. (2005), A Review of the Relationship among Parenting Practices, Parenting
Styles and Adolescent School Achievement. Educational Psychology Review,
17, (2), ss. 125-146.
Tezel-Şahin, F. ve Özyürek, A. (2008), 5-6 Yaş Grubu Çocuğa Sahip Ebeveynlerin
Demografik Özelliklerinin Çocuk Yetiştirme Tutumlarına Etkisinin İncelenmesi.
Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6, (3), ss. 395-414.
Ünal, F. (2007), Çocuklarda Empatinin Gelişimi: Empatinin Gelişiminde Anne-Baba
Tutumlarının Etkisi. Milli Eğitim, (176), ss. 134-148.
Yavuzer, H. (2002), Doğum Öncesinden Ergenlik Sonuna Çocuk Psikolojisi. İstanbul:
Remzi Kitabevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com