You are here

Home » Content

Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Tokat-Kazova Ekolojik Koşullarında Ot Verimi ve Kalite Performanslarının Belirlenmesi

Determination of Forage Yield and Quality Performance of Some Alfalfa (Medicago sativa L.) Cultivars in Tokat-Kazova Ecological Conditions

Journal Name:

  • Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
http://dx.doi.org/10.13002/jafag4332

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
This research was carried out to determine the important agronomic characteristics and quality values of alfalfa (Medicago sativa L.) varieties which are great importance in terms of quality roughage production in the Tokat-Kazova ecological conditions in 2014-2016. Experiments were set up with 4 replications according to the design of random blocks and the candidate varieties Emiliana, Gea, Magnum and Prosementi alfalfa were used as research material. The results obtained in both growing periods; showed that the overall average of the characteristics studied varied considerably between two years, higher than in the second year in the first production year. In the results of working is determined that it was found that the plant height values varied between 78.1 cm and 85.72 cm in the average of both years in the alfalfa varieties and that significant difference was not found in terms of main stem numbers and main stem thicknesses between the varieties, and the mean main stem numbers of varieties were 7.9-9.4 pcs / plant, main stem thicknesses ranged from 3.19 mm to 3.32 mm. The green yields of the alfalfa varieties differed according to harvest times and years. 5 harvest total green grass yield; the highest candidate varieties with 13273.7 kg / da and Gea variety with 13013.7 kg, the lowest Emiliana variety with 11.875 kg / da. When the average crude protein ratios were examined, it was found that the highest crude protein ratio was found in Emiliana variety (18.88%), the lowest candidate variety (17.06%) and Gea varieties (17.16%).
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, kaliteli kaba yem üretimi açısından büyük önem taşıyan yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin önemli agronomik özellikleri ve kalite değerlerini belirlemek amacıyla 2014-2016 yıllarında Tokat-Kazova ekolojik koşullarında yürütülmüştür. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekrarlamalı olarak kurulmuş ve çalışmada Aday çeşit, Emiliana, Gea, Magnum ve Prosementi yonca çeşitleri araştırma materyali olarak kullanılmıştır. Her iki yetiştirme döneminde elde edilen sonuçlar; çalışılan özelliklerin genel ortalamasının iki yıl arasında önemli farklılıklar gösterdiğini, birinci üretim yılında ikinci yıldan daha yüksek gerçekleştiğini göstermiştir. Çalışma sonucunda; her iki yılın ortalamasında yonca çeşitlerinde bitki boyu değerlerinin 78.1 cm ile 85.72 cm aralığında değişim gösterdiği, ana sap sayıları ve ana sap kalınlığı bakımından çeşitler arasında istatistiki anlamda farklılık olmadığı, bununla birlikte çeşitlerin ortalama ana sap sayılarının 7.9 ile 9.4 adet/bitki, ana sap kalınlıklarının 3.19 mm ile 3.32 mm, arasında değişim gösterdiği tespit edilmiştir. Yonca çeşitlerinin yeşil ot verimleri biçim zamanlarına ve yıllara göre çok önemli farklılıklar göstermiş, 5 biçimin toplam yeşil ot verimi en yüksek 13273.7 kg/da ile aday çeşit ve dekara 13013.7 kg ile Gea çeşidinde en düşük 11.875 kg/da ile Emiliana çeşidinde, ortalama ham protein oranları incelendiğinde ise en yüksek ham protein oranı Emiliana çeşidinde (%18.88) en düşük (%17.06) aday çeşit ile Gea (%17.16) çeşidinde belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-bazi-yonca-medicago-sativa-l-cesitlerinin-tokat-kazova-ekolojik-kosullarinda-ot-verimi-kalite-performanslarinin-belirlenmesi.pdf
  • 3
114
127
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Acar A (2002). Tokat-Kazova Ekolojik Koşullarına
Uygun Yonca (Medicago Sativa L.) Çeşitlerinin
Belirlenmesi. GOÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek
Lisans Tezi, Tokat.
Açıkgöz E (2001). Yembitkileri. (Yenilenmiş 3. Baskı).
Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayın No:
182, Vipaş A. Ş. Yayın No: 58, İstanbul.
Aka M.A. ve Avcıoğlu R (1999). Selçuk Koşullarında 7
Farklı Yonca Çeşidinin Verim ve Diğer Bazı Verim
Özellikleri Üzerinde Araştırmalar. E.Ü. Fen Bilimleri
Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Altınok S ve Karakaya A (2002). Forage Yield of
Different Alfalfa Cultivars under Ankara Conditions,
Turkish Journal of Agricultural Forestry, TUBİTAK,
26: 11-16.
Avcıoğlu R, Yıldırım M.B, ve Budak N (1989). Ege
Bölgesine Uygun Yonca Hatlarının Geliştirilmesi ve
Adaptasyonu,Ege Üniversitesi Araştırma Fonu, Proje
no: 1987/154, Bornova-İzmir, 56 s
Avcıoglu R, Geren H ve Tamkoç A (2009).
Yonca(Medicago sp L.). (Yembitkileri. Baklagil
Yembitkileri, Tarım ve Köyişleri Bak. İzmir:
Ed.Avcıoglu, R., Hatipoglu, R., Karadag, Y.) Cilt II.
Başbağ M, Gül İ ve Saruhan V(2002). Diyarbakır Sulu
Koşullarında Yonca ve Üçgül Çeşit Verim ve
Adaptasyonlarını Araştırma Projesi, TÜBİTAKTARP-
2261 no’lu Proje Kesin Sonuç Raporu, Ankara,
32 s.
Casler M. D ve Undersander, D. J (2000). Forage yield
precision, experimental design, and cultivar mean
separation for alfalfa cultivar trials. Agronomy
Journal, 92(6), 1064-1071.
Cevheri A.C ve Avcıoğlu R (1998). Bornova Koşullarında
11 Farklı Yonca Çeşidinin Verim ve Diğer Bazı Verim
Özellikleri Üzerinde Araştırmalar, Ege Üniv. Fen Bil.
Enst. Yüksek Lisans Tezi, Bornova-İzmir, 34 s
Cook B.G, Pengelly B.C, Brown S. D, Donnelly J. L,
Eagles D A, Franco M A, Hanson J, Mullen B F,
Partridge I. J, Peters M ve Schultze-Kraft R (2005).
Tropical forages. csıro, dpı&f(qld), cıat and ılrı,
Brisbane, Australia
Coop de France (2010). Luzernes et agronomie: les
contraintes de production. Web
http://www.luzernes.org/pages/la_filiere_contraintes.asp#
Geleti D, Hailemariam M, Mengistu A ve Tolera A
(2014). Biomass yield potential and nutritive value of
selected Alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars grown
under tepid to cool sub-moist agro-ecology of
Ethiopia. Journal ofAgricultural Research and
Development, 4(1), 7-14.
Demiroğlu G, Geren H, Avcıoğlu R(2008). Farklı Yonca
(Medicago sativa L.) Genotiplerinin Ege Bölgesi
125
GÖKALP ve ark./ JAFAG (2017) 34 (3), 114 -127
Koşullarına Adaptasyonu. Ege Üniv. Ziraat Fak.
Derg., 45 (1), 1-10.
Duke J. A (1983). Handbook of Energy Crops.
NewCROPS web site, Purdue University
GTHB İMD.(2015). Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı
Tokat İl Müdürlüğü İstatistikler- Kesin Güncel
İstatistikler - tokat.tarim.gov.tr/Link/2/Istatistikler 23
Mart 2017
Gholami A,De Geyter N, Pollier J, Goormachtig S,
Goossens A (2014). "Natural product biosynthesis in
Medicago species". Natural Product Reports. 31 (3):
356–380. doi:10.1039/C3NP70104B. PMIDPMID:
24481477 DOI: 10.1039/c3np70104b
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24481477 15
Mart 2017
Hamd Alla W. A, B. R. Bakheit, A. Abo- Elwafa, M. A.
El-Nahrawy (2013) Evaluate of some varieties of
alfalfa for forage yield and its components under the
New Valley conditions”Journal of Agroalimentary
Processes and Technologies 2013, 19(4), 413-418
Heuzé V,Tran G, Boval M, Noblet J, Renaudeau D,
Lessire M, Lebas F(2016). alfalfa (Medicago sativa) .
Feedipedia, INRA, CIRAD, AFZ ve FAO tarafından
bir program.http://www.feedipedia.org/node/275
Higginbotham E. Gerald, Stull L.C, Peterson G.N, Rodick
V.A, Reed A. B, Guerreo, N.J (2008). Alfalfa
Utilization by Livestock University of California,
Divison of agriculture and Natural Resources UCD
Alfalfa Workgroup alfalfa.ucdavis.edu/ Irrigated
Alfalfa/.../UCAlfalfa8308SeedP. Chapter:17
İnal N (2015). Kırşehir Koşullarında Bazı Yonca
(Medicago Sativa L.) Çeşitlerinin Verim Ve Kalite
Özelliklerinin Belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi
Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi
İptaş S, Karadağ Y ve Acar A (2007). Tokat-Kazova
Ekolojik Koşullarına Uygun Yonca (Medicago Sativa
L.) Çeşitlerinin Belirlenmesi. Türkiye 4. Tarla
Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran 2000, Erzurum 297-
301.
John D.S, Calvin L. T ve Mike A. F (2012). Evaluating
Alfalfa (Medicago sativa L.) Cultivars for Salt
Tolerance Using Laboratory, Greenhouse and Field
Methods” Journal of Agricultural Science; Vol. 4, No.
6; 2012 ISSN 1916-9752 E-ISSN 1916-9760
Published by Canadian Center of Science
andEducationdoiURL:http://dx.doi.org/10.5539/jas.v4
n6p90
Karakurt E ve Fırıncıoğlu H.K (2005). Farklı
Kaynaklardan Sağlanan Yonca (MedicagosativaL.)
PopulasyonundaBazı Önemli Özellikler ve Özellikler
Arası İlişkiler Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi 5-9
Eylül 2005, Antalya,s:857-862
Katiç S, Milić D, Karagiç D, Vasiljeviç S, Glamocic D ve
Jajiç I (2009).Varıatıon Of Proteın, Cellulose And
Mıneral Contents Of Lucerne As Influenced By
Cultivar And Cut. Biotechnology in Animal
Husbandry,http://istocar.bg.ac.rs
/radovi8/2/73.%20engl.%20S.%20KaticSR;(15.05.201
0).
Kır B ve Soya H (2006). Kimi Yonca Çeşitlerinde Tohum
ve Ot Verimi İle Kalite Özellikleri Üzerinde Bir
Araştırma, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
(Doktora Tezi), Bornova İzmir s:119
Kır H (2010).Tokat- Kazova Şartlarında Bazı Yonca
Çeşitlerinin Performanslarının Belirlenmesi GOÜ. Fen
Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi
Lacefield G.D, Ball D.M,Hancock D, Andrae J ve Smith R
(2009).“Growing Alfalfa in the South.” National
Alfalfa and Forage Alliance(NAFA)
https://www.alfalfa.org/pdf/alfalfainthesouth.pdf 21
Mart 2017
Mauriès M (2003). Luzerne : culture, récolte,
conservation, utilisation. France Agricole Editions
http://books.google.fr/books?id=phLup1wSc9UC
Mohammed A. S (2007). Farklı Lokasyonlarda Bazı
Yonca Çeşitlerinin Yem Verimleri ve Bitkisel
Özellikleri. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri
Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans
Tezi, Ankara, 47s.
Orloff B.S, Putnam H. D (2007).Harvest Strategies For
Alfalfa University of California California Alfalfa
Workgroup Homepage
Alfalfa.ucdavis.edu/IrrigatedAlfalfa/.../UCAlfalfa8299
Harve..
Orloff B.S, Putnam D, Khaled B. D (2015). “Drought
Strategies For Alfalfa” Df]Drought Tıp: Drought
Strategies for Alfalfa-CaliforniaAlfalfa.
alfalfa.ucdavis.edu/-/Drought_
Tip_Drought_Strategies_fo...http://anrcatalog.ucanr.ed
u/
Putnam D ve teve Orloff B.S (2003). Usıng Varıetıes Or
Cuttıng Scheudules To Achıeve Qualıty Hay—What
Are The Tradeoffs Proceedings, 33rd California
Alfalfa and Forage Symposium, 17-8 December, 2003,
Monterey, CA, UC Cooperative Extension, University
of California, Davis 95616. (See
http://alfalfa.ucdavis.edu for UC variety information).
alfalfa. ucdavis. edu/ +symposium/proceedings/.../03-
201.pdf
Putnam H. D, Summers G. C, Orloff B.S (2007) “Alfalfa
Production Systems in California” Forage Extension
Specialist, Department of Plant Sciences,. University
of California, Divison of agriculture and Natural
Resources Puplication 8287” Chapter:1
Putnam H.D, Robinson P, Petrs, De.Ed. (2008). “ Forage
Quality and Testing” Extension Specialist, Department
of Plant Sciences,. University of California, Divison of
agriculture and Natural Resources UCD Alfalfa
Workgroup - California Alfalfa Workgroup Homepage
alfalfa. ucdavis. edu/IrrigatedAlfalfa/
.../UCAlfalfa8302Forag Chapter:16
Radovic J, Sokolovic D, Markovic J (2009). Alfalfa-most
important perennial forage legume in animal
husbandry. Biotechnology in Animal Husbandry, 25,
465-475
Small E (2011). Alfalfa and relatives: Evolution and
classification of Medicago. NRC Research Press,
Canada. Jump up to: a b
Steele K.P, Ickert-Bond S.M, Zarre S, Wojciechowski
M.F (2010). "Phylogeny and character evolution in
Medicago (Leguminosae): Evidence from analyses of
plastid trnK/matK and nuclear GA3ox1 sequences".
Am J Bot. 97 (7): 1142–1155.
doi:10.3732/ajb.1000009. PMID 21616866.
Saruhan V ve Kuşvuran A (2011). Güneydoğu Anadolu
Bölgesi Koşullarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.)
126
GÖKALP ve ark./ JAFAG (2017) 34 (3), 114 -127
Çeşitleri Ve Genotiplerinin Verim Performanslarının
Belirlenmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi
Dergisi, 48 (2), 131-138.
Soya H, Kavut Y.T ve Avcıoğlu R (2005). Bornova –
İzmir Koşullarında Ekim Yonca Medicago sativa L.)
Çeşitlerinin Performansları Üzerinde Araştırmalar.
Tarla Bitkileri Kongresi 5-9, 779-784s. Antalya.
Steele K. P, Ickert-Bon, S. M, Zarre S, ve Wojciechowski
M. F (2010). Phylogeny and character evolution in
Medicago (Leguminosae): Evidence from analyses of
plastid trnK/matK and nuclear GA3ox1 sequences.
American Journal of Botany, 97(7), 1142-1155. DOI:
10.3732/ajb.1000009"Genus Nomenclature in GRIN".
Retrieved 9 September 2010.
Summers C, Putnam H. D (2008). Irrigated Alfalfa
Management for Mediterranean and Desert Zones.
ANR Publications, 3512
Suttie J. M, (2000). Hay crops-legumes and pulses. In:
Hay and Straw Conservation-For Small-Scale Farming
and Pastoral Conditions. FAO Plant Production and
Protection Series No. 29, FAO, Rome
TTSM (2001). Tohumluk Tescil Ve Sertifikasyon Merkezi
Müdürlüğü Yonca Türleri (Medicago L. Species)
Tarımsal Değerleri Ölçme Denemeleri Teknik
Talimatı
Torricelli R (2006). Evaluation of lucerne varieties for
organic agriculture. Proceedings 26th EUCARPIA
Fodder Crops and Amenity Grasses Section Meeting,
141-144
Töngel, M.Ö ve Ayan İ, (2010). Nutritional Contenst and
Yield Performances of Lucerne ( Medicago sativa L.)
Cultivars in Southern Black Sea Shores. Department
of Agronomy, Faculty of Agriculture, University of
Ondokuz Mayıs, 55139, Kurupelit, Samsun, Turkey.
9(15), 2067-2073.
TUİK (2016). Türkiye İstatistik Kurumu İstatistiki
Göstergeler. Yem Bitkileri İstatistikleri
Undersander D, Cosgrove D, Cullen E, Craig G, Marlin E.
R, Mark R, Sheaffer C, Glen Shewmaker G,Sulc M
(2011). Alfalfa Management Guide” This publication
is a joint effort of: University of Wisconsin-Extension,
Cooperative Extension Minnesota Extension Service,
Uni Published by: American Society of Agronomy,
Inc. Crop Science Society of America, Inc. Soil
Science Society of America, Inc. © 2011 by American
Society of Agronomy, Inc., Crop Science Society of
America, Inc., and Soil Science Society of America,
Inc.versity of Minnesota Iowa State University
Cooperative Extension Service Alfalfa Management
Guide - American Society ofAgronomy
https://www.agronomy.org/.../alfalfa-managementguide.
pd..
Ülgen N ve Yurtsever N (1974). Türkiye Gübre ve
Gübreleme Rehberi. Toprak ve Gübre Araştırma
Enstitüsü Teknik Yayın No:28, Ankara.
Veronesi F, Brummer E. C, Huyghe C, (2010). Alfalfa. In:
Boller, B.; Posselt, U. K.; Veronesi, F. (Eds).
Handbook of plant breeding: Fodder crops and
amenity grasses, vol 5, Springer Vilela D., 2001.
Milk production of cows on alfalfa pasture. Informe
Agropecuario, 22 (211): 38-43
Yeşil M, Şengül S, (2009). Türkiye’nin Değişik
Yörelerinden Toplanan Yonca Ekotiplerinin Bazı
Morfolojik Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine Bir
Araştırma. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi: Alinteri
Journal of Agricultural Sciences 16 (B) – 2009 1-6
ISSN:1307-3311 e-dergi.atauni.edu.tr/atauniazb
Yılmaz M (2011). Isparta Ekolojik koşullarında
BazıYonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Ot Verim
ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Süleyman Demirel
Üniversitesi Fen Bilimleri Enst. Yüksek Lisans Tezi
Isparta, 43s.
Yılmaz M, Albayrak S (2016). Isparta Ekolojik
Koşullarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.)
Çeşitlerinin Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi
Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi,
2016, 25 (1):42-47 Araştırma Makalesi DOI:
10.21566/tbmaed.91487
Yurtsever O (2011) Deneysel İstatistik Metotlar Tarım
ve Köyişleri Bakanlığı Tagem Toprak Gübre ve Su
Kaynakları Merkez Araştırma Enstitüsü Yayınları,
No.121/56 2.Baskı 264-271 s., Ankara

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com