You are here

Nusaybin (Mardin) İlçesi Bağcılığı Sorunları ve Çözüm Önerileri

Present Status of Viticulture in Mardin, Nusaybin Province, its Problems and Possible Solutions

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.13002/jafag975
Abstract (2. Language): 
This study was conducted in 100 vineyard enterprises representing Mardin Nusaybin district. Data are obtained by questionnaire from 100 producers. In the light of the data gathered in the study it was aimed to determine of the educational status, age, bond business conditions and the size of the organization. According to the results of the questionnaire, it was determined that the level of education for producers dealing with vineculture in that district was low (69.0 % primary school). The average age of the surveyed manufacturers 54.2 and 37 % of the vineyard area 's are found to be under 20 da. Viticulture is done as a family business in the region. All of the surveyed manufacturers vineyards "other" (except for the cordon, guyot and pergola) training system that uses rate of 58.0 % and finishing system "is recommended because it stated that they preferred. Producers are determined who are not members of the cooperatives or the union. As a result; it is necessary to take a series of measures issues such as old ties, making viticulture in arid conditions and the growing viticulture techniques known enough in the province of Nusaybin in Mardin.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma Mardin ili Nusaybin ilçesini temsil eden 100 adet bağ işletmesinden anket yoluyla elde edilen verilerle yürütülmüştür. Çalışmada üreticilerin yaş ve eğitim durumları, bağ işletmelerinin büyüklüğü ve örgütlenme durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre; bağcılıkla uğraşan üreticilerin eğitim düzeyi (% 69 ilkokul) düşüktür. Üreticilerin yaş ortalaması ise oldukça yüksektir (54.2). Bağ alanlarının % 37’sinin 20 da’nın altında olduğu ve tamamının kendi mülkiyetleri olduğu tespit edilmiştir. Bağcılık yörede aile işletmeciliği şeklinde yapılmaktadır. Üreticilerin tamamı bağlarında “diğer” terbiye sistemini kullandıklarını ve bu terbiye sistemini % 58 oranında “tavsiye” edildiğinden dolayı tercih ettiklerini belirtmişlerdir. Üreticilerin tamamının kooperatif ya da birlik üyesi olmadıkları belirlenmiştir. Sonuç olarak; Mardin ili Nusaybin ilçesinde bağların yaşlı olması, kurak şartlarda bağcılık yapılması ve gelişen bağcılık tekniğinin yeterince bilinmemesi gibi konularda bir dizi önlem alınması gerekmektedir.
15
25

REFERENCES

References: 

Cebeci, N.A., Yener, H., Aydın, Ş. (2010). Alaşehir
Yöresi Bağ İşletmelerinin Pazarlama ve Örgütlenme
Durumu Üzerine Bir Araştırma. C.B.Ü. Soma Meslek
Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi. (2): 13.
Çakır, A., Karakaya, E., Işıkırık, M., Çelik, Maraşlı,
R. (2014). Lice (Diyarbakır) İlçesi Üzüm Üreticilerinin
Sorunları ve Çözüm Önerileri. Türk. Doğa ve Fen Dergisi.
− Tr. J. Nature Sci. 2014 Vol. 3 No. 2.
Çakır A., Karakaya E., Kuzu K. (2014a). Diyarbakır
İli Eğil İlçesi Bağcılığının Mevcut Durumu, Sorunları ve
Çözüm Önerileri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi
1(4): 490–500.
Çakır, A., Karakaya, E., Uçar, K.H. (2015). Mardin İli
Savur İlçesi Bağ İşletmelerinin Mevcut Durumu ve
Potansiyeli. Iğdır Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü.
Dergisi. / Iğdır Univ. J. Inst. Sci. & Tech. 5(1): 9-19, 2015.
Çoban, H., Kara, S., Kısmalı, İ. (2001). Alaşehir Ve
Buldan İlçelerinde Mevcut Bağ İşletmelerinin Yapısının
Belirlenmesi Üzerinde Bir Araştırma. Ege Üniversitesi
Ziraat Fakültesi Dergisi, 38 (1):17-24.
Durgut, M.R., Arın, S. (2005). Trakya Yöresi
Bağcılığının Mekanizasyon Düzeyi ve Sorunları. Tekirdağ
Ziraat Fakültesi Dergisi Journal of Tekirdag Agricultural
Faculty 2 (3).
FAO, (2014). Agricultural Statistics Database.
http://faostat.fao.org/site/567/default.aspx#ancor (Erişim
tarihi: 18.04.2016).
Gözener, B., Kaya, Y., Sayılı, M. (2014). Erzincan İli
Üzümlü İlçesinde Cimin Üzümü Üretimi ve Pazarlama
Durumu. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi 9
(2014) 74-80.
Güneş T., Arıkan, R. (1988). Tarım Ekonomisi
İstatistiği. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:
1049, Ders Kitabı:305, Ankara, s. 293.
Karakaya, E., Kızıloğlu, S. (2014). Küçükbaş
Hayvancılık İşletmelerinin Örgütlenme Yapısı Bingöl İli
Örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(4): 552–
560
Kızılaslan, N., Somak, E. (2013). Tokat İli Erbaa
İlçesinde Bağcılık İşletmelerinde Tarımsal İlaç
Kullanımında Üreticilerin Bilinç Düzeyi. Gaziosmanpaşa
Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Gaziosmanpaşa
Bilimsel Araştırma Dergisi. (4): 79-93.
Miran, B. (2003). Temel İstatistik, İzmir, s.137.
Nazlı, C. (2007). Üzüm. GTHB, TEAE – Bakış,
Sayı:9, Nüsha:11. S.1. Ankara.
24
ÇAKIR ve ark. / JAFAG (2017) 34 (1), 15-25
http://www.tgdf.org.tr/turkce/tgdfraporlari/11uzum.pdf
(Erişim tarihi: 18.04.2016)
Newbold, P. (1995). Statistics for business and
economics. Prentice Hall, New Jersey, USA.
Semerci, A., Kızıltuğ, T., Çelik, D.A., Kiracı, A.M.
(2015). Türkiye Bağcılığının Genel Durumu. Mustafa
Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(2):42-51
(2015).
TÜİK, (2014). Bitkisel üretim verileri.
http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1001 (Erişim
tarihi:18.04.2016).
TÜİK, (2015). Bitkisel üretim verileri.
http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1001 (Erişim
tarihi:18.04.2016).
Yaşar, Z. (2009). Bölgesel Kalkınmada Yöresel
Ürünlerin Kullanımı: Divle Tulum Peyniri Örneği.
Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım
Ekonomisi Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, ADANA,
2009.
Yener, H., Aydın, Ş. Cebeci, N. A. (2008). Alaşehir
Yöresinde Bağ İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Bazı
Kültürel İşlemlerin Uygulama Durumları Üzerine Bir
Araştırma. C.B.Ü. Soma Meslek Yüksekokulu Teknik
Bilimler Dergisi. (2): 10.
Yener, H., Cebeci, N. A. (2013). Manisa İli Sarıgöl
İlçesi Bağ İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Bazı
Kültürel İşlemlerin Uygulanma Durumları Üzerine Bir
Araştırma. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2013, 50 (2): 223-
230.
25

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com