You are here

Yabancı dil konuşma eğitiminde dijital öykü kullanımı

Using digital storytelling in foreign language speaking education

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
10.15285/maruaebd.271060
Abstract (2. Language): 
Speaking is considered as an important, but also a difficult skill to gain in foreign language. For this reason, various methods and techniques are applied in speaking education. This study deals with “speaking” dimension of foreign language education within the scope of digital storytelling method in which sound and video are combined to create an effective content by users themselves. In this study, case study, one of qualitative research methods, was used. Within this context, the sample consisted of 41 preparatory students in School of Foreign Language in Karadeniz Technical University in 2014-2015 Spring semester. During seven weeks in the study process, the students were trained about preparing digital stories. After this training, they created their own digital stories. The research findings indicated that digital storytelling method positively affected retention of learning and that provided an opportunity for self-expression of students, who do not like to make presentations in the classroom, more easily and comfortably. In addition, the use of digital stories in speaking education was founded as entertaining and motivating by the students. Some students expressed that digital storytelling method can prevent spontaneous speaking. In future research, digital storytelling method can be applied in other language courses such as reading and listening.
Abstract (Original Language): 
Konuşma, yabancı dil eğitiminde önemli görülen fakat kazandırılması oldukça zor olan bir beceridir. Bu sebeple konuşma eğitimlerinde, çeşitli yöntem ve teknikler denenmektedir. Bu çalışmada, yabancı dil eğitiminin “konuşma” boyutu, ses ve görüntüyü birleştirerek kullanıcıların etkili içerikleri kendilerinin üretebildikleri dijital öyküleme yöntemi kapsamında ele alınmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Bu kapsamda çalışma grubu, 2014-2015 bahar döneminde Karadeniz Teknik Üniversitesi yabancı diller yüksekokulu hazırlık sınıfında okuyan 41 öğrenciden oluşmaktadır. 7 haftalık çalışma sürecinde, öğrencilere dijital öykü hazırlama eğitimi verilmiş, daha sonra öğrenciler kendi dijital öykülerini hazırlamışlardır. Çalışma sonucunda; dijital öykü kullanımının, derslerin kalıcılığını olumlu etkilediği, sınıf ortamında sunum yapmaktan hoşlanmayan öğrencilere kendilerini daha kolay ve rahat ifade etme imkânı sağladığı görülmüştür. Bunun yanı sıra dijital öykülerin konuşma eğitiminde kullanımı, öğrenciler tarafından eğlenceli ve motive edici bulunmuştur. Bazı öğrenciler, dijital öyküleme yönteminin konuşma dersinde doğaçlamayı engelleyebileceği yönünde görüş bildirmişlerdir. Gelecek çalışmalarda; dijital öyküleme yönteminin yabancı dil eğitiminde, okuma ve dinleme gibi farklı alanlarda uygulaması yapılabilir.
137
152

REFERENCES

References: 

Assiri, M. S. (2015). English as a foreign or second language: Selected topics in the areas of language learning,
teaching, and testing. Partridge Publishing Singapore.
Aydın, S., Zengin, B. (2008). Yabancı dil öğreniminde kaygı: Bir literatür özeti. Journal of Language and
Linguistic Studies, 4(1).
Banaszewski, T. (2002). Digital storytelling finds its place in the classroom. Multimedia schools, 9(1), 32-35.
Behmer, S., Schmidt, D., Schmidt, J. (2006). Everyone has a story to tell: Examining digital storytelling in
the classroom. C. Crawford v.d. (Ed.), Society for Information Technology & Teacher Education
International Conference 2006 (s.655-662). Chesapeake, VA: AACE.
Blas, N. D., Paolini, P. (2012). Digital storytelling at school-engagement and educational benefits. IEEE
International Conference on Advanced Learning Technologies (248-250), İtalya: Roma.
Bozdoğan, D. (2012). Content analysis of Elt students’ digital stories for young learners. Novitas-ROYAL
(Research on Youth and Language), 6 (2), 126-136.
Bijorgen, A. M. (2010).Boundary crossing and learning identities–digital storytelling in primary schools.
Seminar.net-International journal of media, technology and lifelong learning, 6(2).
Castañeda, M. E. (2013). Digital storytelling: Building 21st-century literacy in the foreign language
classroom. The NECTFL Review, Ocak(71), 55.
Cephe, P.T., Muhtar, S. (2008). Üstbilişsel strateji eğitiminin yabancı dil okuma becerisinde öğrenci
başarısına etkisi. Ekev Akademi Dergisi, 37.
Creswell, J.W. (2005). Educational Research: Planning, Conducting, and Evaluating Quantitative and
Qualitative Research. Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice.
Demir, S., Korkmaz, G. (2013). Yabancı dil öğrenme yazılımlarının öğrencilerin dinlemeve konuşma
becerilerine etkisi: Rosetta stone örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (45), 35-51.
Demiral, S., Acat, M. B. (2002). Türkiye’de yabancı dil öğreniminde motivasyon kaynakları ve sorunları.
Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 31, 312.
Domalewska, D. (2014). Technology-supported classroom for collaborative learning: Blogging in the foreign
language classroom. International Journal of Education and Development using Information and
Communication Technology (IJEDICT), 10(4), 21-30.
Engin, A. O. (2006). Yabancı dil konuşma becerilerinin geliştirilmesinde “dolaylı anlatım” Yöntem yaklaşımı
ve öğrenme başarısını etkileyen değişkenler. Ekev Akademi Dergisi, 28, 257-280.
Ergür, D. O. (2004). Yabancı dil öğrenimi sürecinde kaygı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
26, 48-53.
Erice, D., Ertaş, A. (2011).The impact of e-portfolio on foreign language writing skills. Ankara University
Journal of Faculty of Educational Sciences, 44(2), 73-94.
Ertürk, H. (2006). İngilizce öğretiminde konuşma becerisinin kazandırılmasında yazılı-görsel öğretim
materyallerinin erişiye etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Ertürk, H, Üstündağ, T. (2007). İngilizce öğretiminde konuşma becerisinin kazandırılmasında yazılı-görsel
öğretim materyalinin erişiye etkisi. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, 136, 27-40.
Figa, E. (2004). The virtualization of stories and storytelling. Storytelling Magazine, 16(2), 34-36.
Gömleksiz, M.N., Özkaya, Ö.M. (2012). Yabancı diller yüksekokulu öğrencilerinin İngilizce konuşma
dersinin etkililiğine ilişkin görüşleri. Turkish Studies-International Periodical For The Languages,
Literature and History of Turkish or Turkic,7(2), 495-513.
Güneyli, A., Özgür, B., Zeki, C.P.(2009). Computer use in foreign language teaching: a case study from north
Cyprus. Eurasian Journal of Educational Research, 34, 37-54.
151
Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi • Journal of Educational Sciences
Yıl: Ocak 2017 • Cilt-Sayı 45 • ISSN: 1300-8889 • ss. 137-152
Hennink, M., Hutter, I. and Bailey, A. (2011). Qualitative Research Methods.London: SAGE publications.
Holotescu, C., Grosseck, G., Danciu, E. (2014). Educational digital stories in 140 characters: Towards a
typology of micro-blog storytelling in academic courses. Procedia-Social and Behavioral Sciences,
116, 2301-2305.
Hung, S. T. (2009). Promoting self-assessment strategies: An electronic portfolio approach. Asian EFL
Journal, 11(2), 129–146.
Hwang, W., Shadiev, R., Hsu, J., Huang, Y., Hsu G., Lin, Y. (2014). Effects of storytelling to facilitate EFL
speaking using Web-based multimedia system. Computer Assisted Language Learning. http://
www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09588221.2014.927367 adresinden 04.11.2016 tarihinde
edinilmiştir.
İnceelli, A. (2005).Dijital hikaye anlatımının bileşenleri. The Turkish Online Journal of Educational
Technology, 4(3).
Jianing, X. (2007). Storytelling in the EFL Speaking Classroom. Internet TESL Journal, 13(11), 1-8.
Jones, R., G., (2009). Emerging Technologies Speech Tools and Technologies. Language Learning &
Technology, 13(3), 4–11.
Kara, Z. (2009). Yabancı dil eğitiminde eğitici drama oyunları ve teknikleri uygulamaya yönelik bir araştırma.
Yüksek lisans tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Karakoyun, F.(2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adayları
ve ilköğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. Doktora Tezi, Anadolu üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Khamkhien, A. (2010). Teaching English Speaking and English Speaking Tests in the Thai Context: A
Reflection from Thai Perspective. English Language Teaching Journal, 3(1), 184-200.
Kılıç, F. (2014). Awareness and cognıtive load levels of teacher candidates towards student products made by
digital storytelling, Turkish Online Journal of Distance Education, 15(3).
Kocaman Karoğlu, A. (2015). Öğretim sürecinde hikâye anlatmanın teknolojiyle değişen doğası: dijital
hikâye anlatımı. Eğitim Teknolojisi Kuram ve uygulama, 5(2), 89-106.
Kurudayıoğlu, M., Bal, M. (2014). Ana dili eğitiminde dijital hikâye anlatımlarının kullanımı. Sakarya
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 77-99.
Lee, L. (2014). Digital news stories: Building language learners’ content knowledge and speaking skills.
Foreign Language Annals, 47(2), 338-356.
Lee, K. (2000). English teachers’ barriers to the use of computer-assisted language learning. The Internet
TESL Journal, 6 (12).
Merriam, S. B. (1998). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. Revised and
Expanded from. Jossey-Bass Publishers, 350 Sansome St, San Francisco, CA 94104.
Nazara, S. (2011). Students’ perception on EFL speaking skill development. Journal of English Teaching, 1(1),
28-42.
Norman, A. (2011). Digital storytelling in second language learning: A qualitative study on students’
reflections on potentials for learning. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Norveç Üniversitesi.
Ratanapinyowong, P. Poopon, K., Honsa, Jr. S. (2007). Problems and solutions in teaching and assessing
English skills in Thai higher education and the need for professional development. Voices of Asia
2007 Symposium, MARA University of Technology (UiTM), Malaysia.
Reyes, S. A., Vallone, T. L. (2008). Constructivist strategies for teaching English language learners. Thousand
Oaks, CA: Corwin Press.
Zeynep TATLI • Dilara Arzugül AKSOY
152
Robin, B. (2006). The educational uses of digital storytelling. Technology and teacher education annual, 1,
709.
Sever, T. (2014). An investigation into the impact of digital storytelling on the motivation level of students.
Yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Selçuk, C. (2003). İngilizce yabancı dil sınıflarında konuşma becerileri hakkında öğretmen ve öğrenci görüşleri.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Skinner, E., Hagood, M. (2008). Developing literate identities with English language learners through digital
storytelling. The Reading Matrix, 8(2), 12–38.
Somdee, M., Suppasetseree, S. (2013). Developing English speaking skills of Thai undergraduate students by
digital storytelling through websites. http://www.litu.tu.ac.th/journal/FLLTCP/Proceeding/166.
pdf adresinden 04.11.2016 tarihinde edinilmiştir.
Soureshjani, K. H., Riahipour, P. (2012). Demotivating factors on English speaking skill: A study of EFL
language learners and teachers’ attitudes. World Applied Sciences Journal, 17(3), 327-339.
Turgut, G., Kışla, T. (2015). Bilgisayar destekli hikâye anlatımı yöntemi: Alanyazın araştırması. Turkish
Online Journal of Qualitative Inquiry, 6(2), 97-121.
Yaman, M., Bozdemir, O. (2005). Yabancı dil öğreniminde teknolojik yaklaşımlar. Kazım Karabekir Eğitim
Fakültesi Dergisi, 12, 219-235.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Yin, R. K. (2013).Case Study Research Design and methods. Sage Publication.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com