Buradasınız

SES VE GÖRÜNTÜ KAYITLARININ TÜRK HUKUKUNDAKİ YERİ

Legal Value of Audio and Video Records in Turkish Law

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (2. Language): 
According to the Turkish law system, the judge is free to evaluate the evidences and makes a decision according to his conscientious opinion; however, he does not have an unlimited freedom in investigating the evidences, he has to act according to law. The proof instruments that the judge may recourse to are not listed in the law, that is the judge can make use of everything as an evidence. Audio and videotapes can be used as evidence in the criminal proceeding, which look for concrete reality provided that these audiotapes are obtained in compüance with la w. However, these voice tapes have a limited power of proof. So such tapes need to be supported with other evidences. Secret voice recording and voice recording through wire tapping are closely related to the "privacy of private life", freedom of communication" and "freedom of expressing thought" which are protected under the Constitution. According to different articles of the "Law of Criminal Proceeding Procedure" and the related provisions of the Constitution, the wire tapping and recording in our country do not have any legal support. The recording obtained in this way is not considered as evidence.
Abstract (Original Language): 
Türk hukuk sistemine göre hakimler, görevlerinde bağımsızdırlar; anayasa, kanuna ve hukuka uygun olarak vicdani kanaatlerine göre hüküm verirler. Bununla birlikte delillerin incelenmesinde ve değerlendirilmesinde sınırsız bir özgürlüğe de sahip değildirler. Hakimlerin başvuracağı delillerin herhangi bir adı ya da listesi hukuk içerisinde belirtilmemiştir. Hakikati ortaya çıkarabilecek her şey hakim tarafından delil olarak değerlendirilmektedir. Ses ve görüntü bantları, güvenilirüği sağlamaya yönelik belirli bir usul çerçevesinde doldurulup muhafaza edilmişlerse ve üzerinde tahrifat yoksa, o zaman ceza muhakemesinde delil olarak kabul edilebilmektedir. Bununla birlikte usulüne uygun doldurulmuş ve muhafaza altına alınmış olsalar da ses ve/veya görüntü bant-larındaki tespitler "tek başlarına mahkumiyet karan verilmesine yetmezler, bunların başka birtakım delillerle de desteklenmesi gerekmektedir. Telefon konuşmalarının hukuka aykırı bir şekilde ve gizli dinleme ile kaydedilmesi, Anayasa'da güvence altına alınan haberleşme hürriyeti, düşünce ve kanaat hürriyeti ve özel hayatın gizliliği ile yakından ilgilidir. Konu ile ilgili ceza yargılama usulü ve Anayasa'nın değişik maddelerinde yapılan düzenlemelerde, hukuka aykırı bir yöntem kullanılarak elde edilen delillerin hükme esas alınmaması benimsenmiştir.
1-12

REFERENCES

References: 

Alacakaplan U., (2000), "Delil Yasakları", Yargı Reformu 2000 Sempozyumu,
îzmir.lzmir Barosu Yayınları. Durak, S., (1998), Bant Kayıtlarının ispat Gücü, İstanbul: istanbul Üniversitesi
Adli Tıp Enstitüsü Sosyal Bilimler Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Geleri, A. ve ileri, H., (2003), Organize Suçlarla Mücadelede Gizli ve Örtülü
Yaklaşımlar, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Kunter, N., (1996), Ceza Muhakemeleri Hukuku, Ankara.
Öztürk, B., (1995), Yeni Yargıtay Kararları Işığında Delil Yasakları, Hukuka Aykırı Olarak Elde Edilen Deliller, Yasak Kanıtlar, Ankara: AÜ. SBF. insan Hakları Merkezi Yay.
Öztürk, B., Erdem, M.R, ve Özbek, V., (2000), Ceza Muhakemesinde ispat, 5. baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi.
Şafak, A., (1991), Ceza Muhakemeleri Usulü Hukuku ve Polis, Ankara:Adalet Matbaacılık,.
, (1998), "Polis Teknolojisi ve Isbat Hukukunda Yeri", Avrupa Birliği
Sürecinde Türk Polisi Sempozyumu, Ankara.
, (2000), Güvenlik Kuvvetleri ve Polis Mevzuatı Polisin El Kitabı, (Ge-
nişletilmiş-Ilaveli 6. Baskı) Ankara:Liberte Yayınları.
Şahin, C., (2001), Ceza Muhakemesinde ispat, Ankara:Yetkin Yayınları.
Yenisey. F. ve Kunter. N., (2000), Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku, IstanbuhBeta Yayınevi.
Ses ve Görüntü Kayıtlarının Türk Hukukundaki Yeri 11
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu (YHGK) Kararı, Esas: 2003/1-374, Karar: 2003/370, 3/2/2003, Sayı: 2002/1115-2003/39.
Yurtcan, E., (2002), Ceza Yargılaması Hukuku, (8.Baskı), Ankara:Kare Yayınları.
http://www.idealhukuk.com/mevzuat/kanun/s25.htm, Erişim tarihi: 01.02.2005

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com