Buradasınız

Anasayfa » Content

7. SINIF ÖĞRENCİLERİN ÖYKÜLEYİCİ METİNLERİNİN BAĞDAŞIKLIK VE TUTARLILIK ÖLÇÜTLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

AN EVALUATING OF COHESION AND COHERENCE THE NARRATIVE TEXTS 7TH GRADES

Journal Name:

  • Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2015
DOI: 
http://dx.doi.org/10.14520/adyusbd.51018

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this research is to examine the narrative texts created by 7th grade 83 students which study in different socio-economic schools including different level according to criteria of cohesion and coherence by considering gender and socio-economic variables. The research data was obtained from narrative texts which were printed by 7th students regarding 10 different story topics that are recommended by the authorities. While analyzing data the scales of “The Scale For Evaluating Cohesion Level” and “The Scale for Evaluating Coherence in Story” developed by Coşkun (2005) were used. The new data found through these scales were analyzed by statistical methods of T-test and ANOVA. According to data obtained in this study, the average use of Cohesion elements per paper created by students are as follows: Reference (13,43), ellipsis (23,22), substitution (0,45), conjunctions (18,06), lexical cohesion (17,09). According to data found in the study, the average of coherence level obtained from texts created by students is (3, 10). According to data found in the study, the average of coherence level obtained from texts created by students is (3, 19).Through the result of T-test it was found on the text created by students that there is a significant difference in favor of girls only in the use “reference” element. According to the result of ANOVA analysis which was done regarding the use of cohesion methods related to socio-economic terms: A significant difference between mean scores of the groups was observed in the terms of Reference, substitution, ellipsis and lexical cohesion. While analyzing the data according to T-test and ANOVA methods it was identified that there is no significant difference in gender and socio-economic perspective.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, sosyo-ekonomik açıdan farklı gruplardaki okullarda öğrenim gören 83 ilköğretim 7. sınıf öğrencisinin oluşturduğu öyküleyici metinlerin bağdaşıklık ve tutarlılık ölçütlerine göre; çeşitli değişkenler gözetilerek incelenmesidir. Araştırma verileri öğrencilere yazdırılan hikâye edici metinlerden elde edilmiştir. Verilerin analizinde ‘‘bağdaşıklık düzeyi değerlendirme’’, ‘‘öyküleyici anlatım tutarlılık değerlendirme düzeyi’’ ölçekleri kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre öğrencilerin oluşturdukları metinlerde bağdaşıklık ögelerinin kullanım ortalamaları şu şekildedir: Gönderim (13,43), eksiltili anlatım (23,22), değiştirim (0,45), bağdalama ögeleri (18,06), kelime bağdaşıklığı (17,09. Metinlerde cinsiyete göre bağdaşıklık araçlarını kullanım sıklığı açısından sadece ‘‘gönderim’’ ögesinin kullanımında kızlar lehine anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Sosyo-ekonomik bakımdan bağdaşıklık araçlarının kullanımı ile ilgili yapılan analizi’ sonucunda: Gönderim, değiştirim, eksilti ve kelime bağdaşıklığı öğelerinde grupların puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık gözlenmiştir. Araştırmada elde edilen verilere göre öğrencilerin oluşturdukları metinlerden elde edilen tutarlılık düzeyi ortalaması (3,19)’dur. Tutarlılık düzeyi değerlendirme ölçeğine göre elde edilen verilerin analizlerinde cinsiyet açısından ve sosyo-ekonomik açıdan anlamlı biçimde farklılaşmadığı tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-7.sinif-ogrencilerin-oykuleyici-metinlerinin-bagdasiklik-tutarlilik-olcutlerine-gore-degerlendirilmesi.pdf
  • 19
67
96
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Arı, G. (2008). Öğrencilerin Hikâye Edici Metinlerinin Çözümleyici Puanlama Yönergesine Göre Değerlendirilmesi (6. ve 7. Sınıf Örneği). Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Arı, G. (2010). “Altıncı Ve Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Yazdığı Hikâye Edici Metinlerin Değerlendirilmesi”. TÜBAR-XXVII-/2010-Bahar,
Bae, J. (2001). “Cohesion and Coherence in Children’s Written English: Immersion and English-only Classes. Issues in Applied Linguistics”. 12 (1), 51-88.
Bozkurt, Ü. (2007). Hikâye Haritası Yönteminin Okuduğunu Anlama Düzeyine Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (Geliştirilmiş 12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
Can, R. (2014). “Ortaöğretim Öğrencilerinin Bağdaşıklık Araçlarını İşlevlerine Göre Yazılı Anlatımlarında Kullanma Becerileri”, Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16/2, 204-228.
Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Coşkun, E (2011). “Türk ve Göçmen Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarında Metin Bağdaşıklığı”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 11 (2), 881-899
Coşkun, E. ve Tiryaki, E. (2011). “Tartışmacı Metin Yapısı ve Öğretimi”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 63-73.
7. Sınıf Öğrencilerin Öyküleyici Metinlerinin Bağdaşıklık ve Tutarlılık Ölçütlerine Göre…
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 19, Nisan 2015
91
Gelbal, S. (2008). “Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyoekonomik Özelliklerinin Türkçe Başarısı Üzerine Etkisi”, Eğitim ve Bilim Dergisi, 150 (33), 1-20.
Göçer, A. (2010). “Türkçe Öğretiminde Yazma Eğitimi”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3 (12), 178-195.
Günay, D. (2007). Metin bilgisi (3. Baskı). İstanbul: Multilingual Yayınları.
Halliday, M. A. K. ve Hassan R. (1976). Cohesion in English. New York: Longman Group UK Limited.
Karadüz, A. (2008). “Yazı ve Yazım Kavramlarının Anlam Ve Ses Ögeleriyle İlişkisi”, Turkish Studies, 3 (6), 422-448.
Karakaya, İ. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Ed.), Bilimsel araştırma yöntemleri içinde (ss. 57-83). Anı Yayıncılık.
Karakuş Tayşi, E. (2007). İlköğretim Beşinci Ve Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Hikâye Ve Deneme Türü Metinlerindeki Okuduğunu Anlama Becerilerinin Karşılaştırılması (Kütahya İl Örneği), Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karatay, H. (2010). “Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma Düzeyi İle Tutarlı Metin Yazma Arasındaki İlişki”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13), 373-385.
Karatay, H. (2011). Yazma eğitimi açısından metin bilgisi. M. Özbay (Ed.), Süreç temelli yazma modelleri: Planlı yazma ve değerlendirme (ss. 21-42). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Keklik, S. ve Yılmaz, Ö. (2013). “11. Sınıf Öğrencilerine Ait Öyküleyici Metinlerin Bağdaşıklık Ve Tutarlılık Açısından İncelenmesi”. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6/4, 139-157.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Genel Müdürlüğü.
Abdullah ÇOBAN-Adnan KARADÜZ
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 19, Nisan 2015
92
Onursal, İ. (2003). Türkçe metinlerde bağdaşıklık ve tutarlılık günümüz Dilbilim çalışmaları (Yayına Hazırlayanlar: Prof. Dr. Ayşe Kıran, Doç. Dr. Ece Korkut, Dr. Suna Ağıldere). İstanbul: Multilingual Yayınları. ss.121-132
Sallabaş, M. E. (2007). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Kendini Yazılı Olarak İfade Etme Kazanımlarına Ulaşma Düzeyi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Seçkin, P., Arslan, N. ve Ergenç, S. (2014). “Bağdaşıklık Ve Tutarlılık Bakımından Lise Ve Üniversite Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3/1 2014 s. 340-353
Temizkan, M. ve Atasoy, A. (2014). “Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Hikâye Türündeki Metinlerin Üst Yapı Açısından Değerlendirilmesi”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 3/3 2014 s. 210-237.
Uçgun, D. (2011) İlköğretim programlarında yazma eğitimi. M. Özbay (Ed.), Yazma eğitimi içinde (ss. 1-20). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Ülper, H. (2008). Bilişsel Süreç Modeline Göre Hazırlanan Yazma Öğretimi Programının Öğrenci Başarısına Etkisi, Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ülper, H. (2011). “Öğrenci Metinlerinin Tutarlılık Ölçütleri Bağlamında Değerlendirilmesi”, Turkish Studies, 6 (4), 849-863.
Yılmaz, S. K. (2008). İlköğretim Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Öyküleyici Metin Yazma Becerileri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com