Buradasınız

Anasayfa » Content

TEK PARTİLİ DÖNEM VE ÇOK PARTİLİ DÖNEM TÜRK SİYASİ ELİTLERİNİN TOPLUMSAL PROFİLLERİNİN KARŞILAŞTIRMALI İNCELEMESİ

Journal Name:

  • Akademik Bakış

Publication Year:

  • 2004

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
This study was designed to find general characteristics of Turkish political elites. Social background characteristics were employed to realise the purposes. Documentary and historical research techniques were used during the study. As a result of examining the Turkish political elites these major findings were discovered: the large majority of the Turkish parliamentary elites were well educated, male, middle aged,married and with a small family size. Moreover the large majority of the Turkish political elites were lawyers, civil bureaucrats and free professions. Also, the size of the group of trade and ındustry (included merchants, businessmen and other related occupations was also meaningful.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, Türk siyasi elitlerinin Cumhuriyet'in ilanından günümüze geçirdiği sosyolojik evrim irdelendi: Önce Cumhuriyet'in ilanından itibaren tek partili dönem incelendi. Sonra ise 1946'dan 1991 yılına kadar olan dönem de Türk siyasi elitleri ele alındı. Son olarak da, her iki döneme ilişkin bulguların karşılaştırmalı bir analizi yapıldı. Bunu yaparken de başta yaş ve cinsiyet olmak üzere eğitim, mesleksel özgeçmiş, aile yapısı gibi sosyal ve demografik faktörlerden yararlanıldı. Çalışmanın teorik temelini "Elit Teorisi" oluşturdu. Elit sosyolojisi araştırmalarında, araştırma evrenini ve örneklem kümesini belirlerken genellikle 4 teknik kullanılır: Konumsal analiz, ünsel analiz, kararsal analiz ve sentez teknikler. Bu konuda en yaygın olarak kullanılan teknik, en etkin ve en güçlü karar vericileri belirlemek için kurumsal kayıtların kullanımı esasına dayanan "konumsal analiz"dir. Çalışmada temel metodolojik yaklaşım olarak konumsal (kurumsal) analiz kullanıldı. 1920 Kurucu Meclisten 1991’e uzanan süreçte, parlamento kurumu çatısı altında milletvekilliği yapmış bütün parlamenterler siyasi elitler olarak tanımlandı. Bundan hareketle, önce tek parti döneminde, sonra da çok partili dönemde TBMM çatısı altında görev yapmış milletvekilleri incelenerek iki ayrı "data-set" oluşturuldu. Bu "data-set" oluşturulurken TBMM kayıt ve yayınlarının yanı sıra, konuyla ilgili akademik çalışmalar ile çeşitli resmi ve resmi olmayan yayınlar, biyografiler ve ansiklopedik kaynaklar da kullanıldı.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-tek-partili-donem-cok-partili-donem-turk-siyasi-elitlerinin-toplumsal-profillerinin-karsilastirmali-incelemesi.pdf
  • 2
1-11
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AARONOVITCH, S. (1961), The Ruling Class, London: Lawrence & Wishart.
ARSLAN, A. (2005), “Tek ve Çok Partili Dönemlerde Türk Siyasi Elitlerinin Toplumsal
Profillerinin Karşılaştırmalı Analizi” ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi Cilt:1, Sayı: 2, ss. 53-66.
ARSLAN, A. (1998), "The Theories On Inequality: Elite Theory and Class Theory", 18
march 1998, Guildford: University of Surrey, Department of Sociology (Conference Paper).
ARSLAN, A. (1995), Turkish Political Elites: Top Political Leadership in Turkey and Social
Construction of Turkish Political Elites, Guildford: University of Surrey, Department of
Sociology (Unpublished MSc.Thesis).
BACHRACH, P. & Baratz, M. (1962), "Two Faces of Power", American Political Science
Review, vol. LVI.
BOTTOMORE, T. (1993), Class and Elite Theory, Elites and Society, London: Routledge.
BOTTOMORE, T. (1991), Elites and Society, London: Routledge.
DAHL, R. (1961), Who Governs?, New Haven, Yale UP.
DAHL, R. (1957), "The Concept of Power", Behavioural Science v. 5.II.
DOMHOFF, W. (1970), The Higher Circles, NY: Prentice Hall.
DOMHOFF, W. (1967), Who Rules America, New York: Prentice Hall.
ETZIONI, H. (1991), The Elite Connection, London: Polity Press
FREY, W.F. (1965), The Turkish Political Elite, Massachusetts: MIT Press.
GIDDENS, A. (1973), Class Structure of Advanced Societies, London.
HINDESS, B. (1987), Politics and Class Analysis, Oxford: Basil Blackwell.
LANDAU, J.M., Ozbudun, E. & Tachau, F. (1980), Electoral Politics in the Middle East,
London: Croonm Helm.
MEISEL, J. (1962), The Myth of the Ruling Class: Gaetano Mosca and Elite, Michigan:
Michigan UP.
MILIBAND, R. (1969), The State in Capitalist Society, London: Wiedenfeld & Nicholson.
MILLS, C.W. (1956), The Power Elite, London: Oxford.
MILLS, C. W. (1963), Power, Politics and People, NY: Oxford UP.
MOYSER, G. & Wagstaffe, M. (1987), Research Methods for Elite Studies, London: Allen &
Unwin.
OYEN, E. (1990), Comparative Methodology: Theory and Practice In International Social
Research, London: Sage.
PARETO, V. (1968), The Rise and Fall of the Elites, New Jersey: The Bedminster.
PRESTHUS, R. (1964), Men at the Top, New York: Oxford UP.
THOENES, Piet (1966), Elites in the Welfare State, New York: Faber.
YÜCEKÖK, A.N. (1983), Turkiye'de Parlamento'nun Evrimi (The Evaluation of the
Parliament in Turkey), Ankara: Ankara University.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com