Buradasınız

Anasayfa » Content

ÇOCUKLARIN SOSYODEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİNİN SAĞLIĞI GELİŞTİRME DAVRANIŞLARINA ETKİSİ

EFFECT OF DEMOGRAPHIC CHARACTERISTICS OF CHILDREN'S ATTITUDES IN HEALTH PROMOTION

Journal Name:

  • Akademik Bakış

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study were been examined 10-12 year-olds in socio-demographic characteristics, and impact on health promotion behaviors wereexamined (N=347). The research Ardell Health Promotion Model was based on and working, DB Ardell was done in collaboration with. To improve the relationship betweenhealth behaviors and socio-demographic characteristics were analyzed by oneway ANOVA-F test and the chi-squared. Due to the difference between the variables which group was determined by the Post Hock Hockberg's-GT2 test. Children with low socio-economic level,they are aware that they are responsible for their own health, respectively. Dressing, eating, low socio-economic level was higher in children who like their jobs. Was higher socio-economic level of a high percentage of regular diners. Number of siblings than those who shared a more problems back home. Mother's age progresses, the problems of children sharing ratio was reduced.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada 10-12 yaşındaki çocukların sosyodemografik özelliklerinin, sağlığı geliştirme davranışlarıüzerine etkisi incelendi (N=347). Araştırmada Ardell’in Sağlığı Geliştirme Modeli temel alındıve çalışma, Kanada’da yaşayan D.B. Ardell ile işbirliği içinde yapıldı. Sağlığıgeliştirmeye yönelik davranışlar ile sosyodemografik özellikler arasındaki ilişki Oneway ANOVA-F testi ve chisquare ile analiz edildi. Değişkenler arasındaki farkın hangi gruptan kaynaklandığıise Post Hock Hockberg’s-GT2 testi ile belirlendi. Düşük sosyoekonomik düzeydeki çocukların, kendi sağlıklarından kendilerinin sorumlu olduklarının bilincinde olduklarısaptandı. Giyinme, yemek yeme gibi kendiişlerini yapan çocuklar düşük sosyoekonomik düzeyde daha fazlaydı. Düzenli yemek yiyenlerin oranıyüksek sosyoekonomik düzeyde fazlaydı. Kardeşsayısıfazla olanlar, sorunlarıevdekilerle daha fazla paylaşmaktaydı. Annenin yaşıilerledikçe çocukların sorunlarınıpaylaşma oranıazalıyordu.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-cocuklarin-sosyodemografik-ozelliklerinin-sagligi-gelistirme-davranislarina-etkisi.pdf
  • 35
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Ardell, D.B. (1989), The History and Future of Wellness,Health Values 1985 Nov-Dec;
9(6):37-56.
Ardell, D.B., Robıns, L. (1990), High Level Wellness And The Hsas: The Failure To Move
From Advocacy To Action. J Health Hum Resour Adm. 1980 May;2(4):429-50.
Ardell, D.B., (1993), A Wellness Model For National Health Insurance,J. Health Hum
Resour Adm 1983 Winter;5(3):321-33
Ardell, D.B., (1997), The Wellness Canary Exercise,Fla Nurse 1997 Aug: 35 (7): 6-11.
Ardell, D.B., Martın, C.S. (1999), A 10-Step Program Towards Wellness And Dentistry, J
Mich Dent Assoc 2000 Apr-May;82(4):26-7
Aksayan, S., Gözüm, S. (1998), Olumlu Sağlık Davranışlarının Başlatılmasıve
Sürdürülmesinde Öz-Etkililik(Kendini Etkileme) Algısının Önemi,Cumhuriyet Üniversitesi
Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2 (1), 35-42.
Avrupa’da Sosyal Pediatri Derneği Okul SağlığıKongresi Sonuç Bildirgesi (2009), Çocuk
Forumu Dergisi, 3 (3), Eylül 2009, 60-62.
Aydın, A. (1996), Okul ÇağıÇocuklarının Beslenme, Ağız ve Genel Vücut Hijyenine İlişkin
UygulamalarıVe Var Olan Sağlık Sorunlarının Belirlenmesi,Bilim UzmanlığıTezi, Ankara:
Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Programı.
Bahar, Z., Özbıçakçı, Ş., Özmen, D. (1999), Dokuz Eylül Hemşirelik Yüksekokulu Halk
SağlığıAna Bilim DalıOkul SağlığıHemşireliği Projesi, Vıı. Ulusal Hemşirelik Kongresi
Kitabı(22-24 Haziran 1999), Erzurum, 473-479.
Clarıce, J., Kestenbaum, M.D. (2000), How Shall We Treat The Children In The 21st
Century, Journal America Acad. ChildAdolescent Psychiatry, 39 (1), 1-4.
Crawford, P.A. (2000), Preparing School Personnel For The 21st Century, Journal Of The
Association For Childhood Education 76 (5):258-261.
Damrosch, S. (1991),General Strategies For Motivating People ToChange Their
Farrand, L.L, Cox, C.L (1993), Determinant Of Positive And Health Behaviour İn Middle
Childhood, Nursing Research July/Agust 1993, 42(4):208-213.
Fontanarosa, F.B. (1998), Health Promotion And Obesity Research, Jama December 2, 280
(21), 1866-1867.
Gözüm S, BağB (1998), Etkin Sağlık Eğitiminde Sosyal Bilişsel Öğrenme Kuramının
Kullanımı, Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 1(2):32-43.
HÜNEE Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri (2008). Türkiye’nin Demografik Dönüşümü
Nüfus Ve Sağlık Araştırması2008, Ankara.
Kaplan, Y. (1996), İlköğretim Okullarında Yeni Bir Sağlık Eğitim Modeli Oluşturuluyor,
Sağlıkta Öncü Okullar Haber Hattı-Sağlık Günlüğü, Sayı:1:4.
AKADEMİK BAKIŞ DERGİSİ
Sayı: 35 Mart – Nisan 2013
UluslararasıHakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi
ISSN:1694-528X İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası
Kırgız – Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celalabat – KIRGIZİSTAN
http://www.akademikbakis.org 
 
18 
 
Kemp, A., Sıbert, J. (2005), Preventing Scalds To Children, British Medical Journal,311(2),
643-644.
Klein, H.A. (2000), For Parents Particularly Self-Esteem And Beyond, Journal Childhood
Education, 76 (4), 240-246.
Longe, M.E., Ardell, D.B. (1991), Wellness Programs For Children, Health And Society Nov
16;55(22):115-6, 119
Mccartney, P. (1999), School NursesNetwork About Child Health,Mcn,Vol:24, No:3,
May/June 1999, 156.
Öncel, S. (1999), Okul SağlığıHemşirelik Hizmetlerinin Öğrencilerin Sağlık ve Başarı
Durumuna Etkisinin İncelenmesi, Doktora Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Enstitüsü Hemşirelik Programı.
Sayan, A., Tan, M., Uğurlu, N., Çevirme, H. (1999), Üç FarklıSosyoekonomik Düzeydeki
Lise Son Sınıf Öğrencilerde Olumlu Sağlık DavranışlarıBenlik Şemasıve Aralarındaki İlişki,
22-24 Haziran 1999 Vıı. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı, Erzurum, 156-164.
Sencer, Y., Sencer, M. (1998), Toplumsal Araştırmalarda Yöntem Bilim, Türkiye ve Ortadoğu
Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları, No: 172, Doğan Basımevi, Ankara, 493-494.
Servonsky, J., Opas, S. (1997), Nursing Management of Children-Promotion of Health in the
Child, Jones And Bartlett Publishers, Boston, 110-128.
TNSA Türkiye Nüfus Ve Sağlık Araştırması(2008). “Türkiye Nüfus Ve Sağlık Araştırması
Temel Bulgular”. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Ankara.
Varol, D. (1998), 4-5 YaşGrubu Çocuklara Sağlıkla İlgili Olumlu Davranışlar
Kazandırılmasında Hemşirelik Eğitiminin Etkinliği, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, İstanbul
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Programı.
Who (2008), The Promotion and Protection of Women’s Health Through International
Human Rights Law, Geneva, 8-12.
Yalçın, H. (2002). Karaman İli İlköğretim Öğrencilerinin Sosyodemografik Özelliklerinin
SağlığıGeliştirme Davranışlarına Etkisi, YayınlanmamışYüksek Lisans Tezi, Konya. Selçuk
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com