Buradasınız

Anasayfa » Content

INFORMAL (SİNİF-DİŞİ ) FEN BİLGİSİ EĞİTİMİNE TARİHSEL BAKİŞ VE EĞİTİMİMİZE ENTEGRASYONU

Journal Name:

  • Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of the study is to evaluate the development of informal education via literature and discuss to how to be and to integrate informal science education in Turkish education system. Informal education has been named and defined differently depend upon to society to society, such as community education or community learning in Scotland, social pedagogy in Germany, animation in France, and currently like adult learning, non-formal education, life long learning. Nowadays, Informal science education is being understood teaching science in informal environment. All agree informal education should include conversation process, involves exploring and enlarging experience, can take place in any setting (in family, park, museum, street etc.), and is unplanned and spontaneous action and purposive or un-purposive gained behavior and skills for people. To integrate properly informal science education perspective into formal education at schools is to increase informal environments, such as science museums, science centers (astronomy centers, botanic gardens, aqua parks etc.). Additionally, informal sources, like newspapers, magazines, journals, Internet, should be increased to be able to use by formal teachers inclassrooms and alternative evaluation strategies, like posters, sports and social club activities should be more important for students, teachers and school districts.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı informal eğitimin gelişimini, yapılan araştırmalar ışığında değerlendirmek ve informal fen bilgisi eğitiminin nasıl olması gerektiğini ve Türk eğitim sistemine nasıl uyarlanabileceğim tartışmaktır. İnformal eğitim kavramı tarih boyunca toplumlar arasında farklı anlamlandırılmıştır. Örneğin İskoçya'da toplum eğitimi veya toplum öğrenimi (community education or community learning), Almanya'da sosyal pedagoji (social pedagogy), Fransa'da animasyon (animation) ve güncel olarak da yetişkin eğitimi (adult learning), non-formal eğitim, hayat boyu öğrenme gibi farklı isimler altında değerlendirilmiştir. Son günlerde ise informal fen eğitimi, informal ortamlarda fen bilgisi eğitiminin verilmesi şeklinde anlaşılmaktadır. Herkes tarafından onaylanan informal fen bilgisi eğitimi, karşılıklı diyaloga, keşif ve tecrübe etmeye dayanmalı ve kendiliğinden oluşan, planlanmamış ve her yerde (gözlem evleri, botanik bahçeleri, aqua parklar gibi) uygulanabilecek aktivitelerle elde edilecek amaçsal veya amaçsal olmayan beceri ve davranış kazanımlarını içermelidir. Fen müzeleri, bilim merkezleri, doğal alanlar (parklar) veya botanik bahçeleri, rasathane ve aqua park gibi bir amaca hizmet eden informal ortamların sayılarının artırılmasıyla ve formal ortamdaki fen eğitiminin informal ortamlara uyarlanması sağlanabilinir. Bunlara ek olarak formal ortamlarda informal bilgi kaynakları olan, gazete, dergi, internet gibi kaynaklar artırılmalı ve bireylerin birbirleriyle iletişimlerini arttıracak sosyal faaliyetlere (kulüp, dernek, vakıf çalışmaları gibi) daha fazla önem verilmelidir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-informal-sinif-disi-fen-bilgisi-egitimine-tarihsel-bakis-egitimimize-entegrasyonu.pdf
  • 39
46-59
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Anderson, D., & Lucas, K. B. (1997). The effectiveness of orienting students to the physical features of a science museum prior to visitation. Research in Science Education, 27, 485-495.
Anderson, D., & Lucas, K. B., and Ginns. I. S. (2003). Theoretical perspectives on learning in an informal setting. Journal of Research in Science Teaching 40 (2): 177-199
Anderson, D., Piscitelli, B. (2002). Parental recollections of childhood museum visits. Museum
National, 10 (4), 26-27.
Anderson, D., Kisiel, J. & Storksdieck, M. (2006). Understanding Teachers' Perspectives on Field Trips: Discovering Common Ground in Three Countries. Curator: The Museum Journal,
49(3), 365-386.
Anderson, D., Piscitelli, B., Weier, K., Everett, M., & Tayler, C. (2002). Children'smuseumChildren's museum experiences: Identifying powerful mediators of learning. Curator: The Museum Journal, 45 (3): 213-231
Ash, D. (2003). Dialogic inquiry in life science conversations of family groups in a museum.
Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 138-162.
Aslan, K. (2003). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Temel Kavramlar. İzmir, Ege Üniversitesi.
56
Hakan Türkmen - Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi: 39 (2010), 46-59
Borun, M.,
Chambers
, M., & Cleghorn, A. (1996). Families are learning in science museums. Curator, 39, 123-138.
Bozdogan, A.E. (2008). Planning And Evaluation Of Fıeld Trips To Informal Learning Environments: Case Of The 'Energy Park'. Journal of Theory and Practice in Education, 4
(2): 282-290.
Campbell, P.B, Jolly, E., Hoey, L., & Perlman, L. K. (2002). Upping the Numbers: Using
Research-Based Decision Making to Increase Diversity in the Quantitative Disciplines;A Report Commissioned by the GE Fund.
Cannan, C., Berry, L. and Lyons, K. (1992). Social Work in Europe, London: Macmillan.
Coombs, P. H. and Ahmed, M. (1974) Attacking Rural Poverty. How non-formal education can help, Baltimore: John Hopkins University Press.
Dierking, L. D., & Falk, J. H. (1994). Family behavior and learning in informal science settings: A review of the research. Science Education, 78(1), 57-72.
Falk, J., & Dierking, L. (1997). School field trips: Assessing their long-term impact. Curator, 40(3), 211-218.
Gessner,R. (Ed) (1956). The Demokratik Man: Selected Writings of Eduard C. Lindeman Boston:Beacon.
Griffin, J. (1994). Learning to learn in informal science settings. Research in Science
Education, 24, 121 -128.
Griffin, J., & Symington, D. (1997). Moving from task-oriented to learning-oriented strategies on school excursions to museums. Science Education, 81 (6), 763-779.
Griffin, J. (2004). Research on Students and Museums: Looking More Closely at the Students in School Groups. Science Education, 88 (1), S59- S70.
Henze, R. (1992) Informal Teaching and Learning. A study of everyday cognition in a Greek community, Hillsdale, N. J.: Lawrence Erlbaum Associates
Hofstein, A., Bybee, R., & Legro, P. (1997). Linking Formal and Informal Science Education Through Science Education Standards. Science Education International 8 (3), 31-37.
Hofstein, A., Rrosenfeld, S. (1996). Bridging the Gap Between Formal and Informal Science Learning. Studies in Science Education 28, 87-112.
Jeffs, T. and Smith, M. K. (2005) Informal Education. Conversation, democracy and learning, Ticknall: Education Now.
Kisiel, J. F. (2003). Teachers, Museums and Worksheets: A Closer Look at A Learning Experience. Journal of Science Teacher Education 14 (1): 3-2.
Kisiel, J. F. (2005). Understanding Elementary Teacher Motivations for Science Fieldtrips.
Science Education 89 (6): 936-955.
57
Hakan Türkmen - Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi: 39 (2010), 46-59
Knowles,
M
. (1996) Yetişkin Öğrenenler : Göz Ardı Edilen Bir Kesim, (Çev. Serap Ayhan) Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi, (Orijinal Eserin Yayını 1973).
Lewenstein, B. V. (2001). Who produces scientific information for the public? In J. H. Falk (Ed.), Free-choice science education: How we learn science outside of school (pp. 21-43). New York: Teachers College Press.
Lindeman E. C., (1969). Halk Eğitiminin Anlamı, (Çev. Celal Şentürk) Ankara: Halk Eğitimi Genel Müdürlüğü Yayınları, (Oririjinal Eserin Yayını, 1926).
Mahiroğlu A. (2005). Avrupa Birliği Ülkelerinde Yeni Eğitim Politikaları Yaşam Boyu Öğrenme. Milli Eğitim ve Sosyal Bilğiler Dergisi, 167. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/167/index3-mahiroglu.htm adresinde 13 mayıs 2008'de alınmıştır.
Martin, W. W., Falk, J. H., & Balling, J. D. (1981). Environmental Effects on Learning: The Outdoor Field Trip. Science Education, 65, 301-309.
McGivney, V. (1999) Informal learning in the community: a trigger for change and development. (Leicester: NIACE).
MEB. Mesleki Eğitim İçin Avrupa Kredi Transfer Sistemi Oluşturmak. http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular/meslekiegitimmudtoplantisi/mes... itransfersiso.htm adresinden 12 Mayıs 2008'de alınmıştır.
NSTA. http://www.nsta.org/about/positions/informal.aspx adresinden 10 Mayıs 2008'de alınmıştır
Orion, N., & Hofstein, A. (1994). Factors that influence learning during a scientific field trip in a natural environment. Journal of Research in Science Teaching, 29, 1097-1119.
Rennie, L., & McClafferty, T.P. (1995). Using visits to interactive science and technology centers, museums, aquaria, and zoos to promote learning in science. Journal of Science Teacher Education, 6(4): 175-18.
Rennie, L. J., & McClafferty, T. P. (1996). Science centres and science learning. Studies in Science Education, 27, 53-98.
Shotton, J. (1993). No Master High of Low. Libertarian education and schooling 1890 - 1990, Bristol: Libertarian Education.
Stevenson, J. (1991). The long-term impact of interactive exhibits. International Journal of Science Education, 13(5), 521-531.
Storksdieck, M. (2001). Differences in teachers' and students' museum field-trip experiences. Visitor Studies Today 4 (1): 8-12.
Storksdieck, M., Kaul, V., & Werner, M. (2005). Results from the Quality Field Trip Study. Presented at the of Science-Technology Centers Conference, Richmond, VA.
58
Hakan Türkmen - Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi: 39 (2010), 46-59
Tezcan Akmehmet, K. (2001). Müzelerin Sosyal Bilimler Öğretiminde Laboratuvar Olarak Kullanılması ve Okul-Müze İşbirliği. Sosyal Bilimler Öğretiminde Alternatif Teknik ve Yöntemler. Sosyal Bilimler Sempozyumu. İstanbul: Eyüboğlu Eğitim Kurumları Yay. No:4,
s.116-123
Tezcan Akmehmet, K. (2002a). Müze Ortamında Nesne Merkezli Öğrenme, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi "Uluslararası Katılımlı 2000'li Yıllarda 1. Öğrenme ve Öğretme Sempozyumu Bildiri Özetleri Kitabı, 484-485. İstanbul.
Tezcan Akmehmet, K. (2002b). Çocuk Eğitiminde Müze. ODTÜ ve SANART işbirliği ile düzenlenen uluslararası "Sanat ve Sosyal Adanmışlık Sempozyumu-Sanart 5" Ankara: ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi.
Tezcan Akmehmet, K., & Ödekan, A. (2006). Müze Eğitiminin Tarihsel Gelişimi. İtü Dergisi, 3(1), 47-58.
Wellington, J. (1990). Formal and informal learning in science: The role of the interactive science centers. Physics Education, 7(5), 247-252.
Wolins, Ii. S., Nn. Jensen, and Ulzheimer (1992). Children's memories of museum field trips: qualitative study. Journal of Museum Education 17 (2): 17-27.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com