Buradasınız

FEN ÖĞRETMEN ADAYLARININ SINIF İÇİ İLETİŞİM SİSTEMİ KULLANIMINA KARŞI DÜŞÜNCELERİ VE ÖĞRENME STİLLERİ

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The study aims, whether there are relation between using Mobile Classroom Interaction System (m-CIS) and students’ learning styles. The right technology embeded pedagogy provides achievement in Education. Research sample involves preservice science teachers studying in Faculty of Education. m-CIS was used as a part of physics course during the term. Kolb Learning Style Inventory was used to determine students’ learning style, and m-SESA scale was used in order to figure out opinions of students about the system usage. SPSS software was applied for data analyzing. As a result of analysis is showed that Students’ learning style in the applied groups variation in three field. There is no significant relation between the learning style and m-CIS usage. M-CIS can be used whole learning styles.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada yakın zamanda tasarlanan Mobil Sınıf İçi İletişim Sistemi (m-SES) kullanımının öğrenci öğrenme stiline göre farklılaşma durumu araştırılmıştır. Teknolojik araç gereçlerin kullanımı, doğru pedagoji ile eşleşmesi sonucu öğrenim-öğretimde başarı sağlanır. Çalışma, Fen Bilgisi Öğretmenliği bölümünde okuyan öğretmen adayları ile yürütülmüştür. Bir yarıyıl boyunca öğrenciler Fizik dersinde, dersin bir parçası olarak m-SES’i kullanmıştır. Öğrenme stillerinin belirlenmesinde; Kolb Öğrenme Stilleri Envanteri kullanılmış, öğrencilerin kullanılan sistem hakkındaki görüşlerini belirlemek için hazırlanan Mobil Sınıf İçi Etkileşim Sistemi Anketi (m-SESA) kullanılmıştır. İstatistiksel çözümlemeler için SPSS programından faydalanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; çalışma grubunda bulunan öğrencilerin sahip olduğu öğrenme stillerinin üç farklı alanda dağılım gösterdiği ve etkileşim sisteminin her hangi bir öğrenme stili ile anlamlı düzeyde ilişkisi bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu sonuç, sınıf içi etkileşim sisteminin bütün öğrenme stilleri ile kullanılabileceğini işaret etmektedir.
122-131

REFERENCES

References: 

Akçay, S., Aydoğdu, M., Yıldırım, H. İ., & Şensoy, Ö. (2005). Fen Eğitiminde İlköğretim 6. Sınıflarda Çiçekli Bitkiler Konusunun Öğretiminde Bilgisayar Destekli Öğretimin Öğrenci Başarısına Etkisi Kastamonu Eğitim Dergisi, 1(13), 103-116.
Akı, F. N., Gürel, Z., Muştu, C., & Oğuz, O. (2005). Fen Bilimleri Eğitiminde Bilgisayar Kullanımının Öğrenciler Üzerine Etkisi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi Yıl 4(7), 47-58.
Aşkar, P., & Akkoyunlu, B. (1993). Kolb Öğrenme Sitili Envanteri. Eğitim ve Bilim, 87, 37-47.
Aycan, Ş., Arı, E., Türkoğuz, S., Sezer, H., & Kaynar, Ü. (2002). Fen ve Fizik Öğretiminde Bilgisayar Destekli Simülasyon Tekniğinin Öğrenci Başarısına Etkisi: Yeryüzünde Hareket Örneği. [Bilgisayar- Fen]. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi 15, 57-70.
Azizoğlu, N., & Çetin, G. (2009). 6 ve 7. Sınıf Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri, Fen Dersine Yönelik Tutumları ve Motivasyonları Arasındaki İlişki. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 171-182.
Babadoğan, C. (2000). Öğrenme Stili Odaklı Ders Tasarımı Geliştirme. Milli Eğitim Dergisi, 147.
Bahar, H. H., Özen, Y., & Gülaçtı, F. (2009). An Investıgatıon On Academıc Achıevement And Learnıng Styles As To Branches And Gender From Faculty Of Educatıon Students’. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 42(1), 69-86.
Beatty, I. D., & Gerace, W. J. (2009). Technology-Enhanced Formative Assessment: A Research-Based Pedagogy for Teaching Science with Classroom Response Technology. J Sci Educ Technol, 18, 146-162.
Coştu, B., Çepni, S., & Yeşilyurt, M. (2002). Kavram Yanılgılarının Giderilmesinde Bilgisayar Destekli Rehber Materyallerin Kullanılması. Paper presented at the V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi/ ANKARA.
Duggan, P. M., Palmer, E., & Devitt, P. (2007). Electronic voting to encourage interactive lectures: a randomised trial. BMC Medical Education, 7(25).
Fies, C., & Marshall, J. (2006). Classroom Response Systems: A Review of the Literature. Journal of Science Education and Technology, 15(1).
Özkan YILMAZ, Vehbi Aytekin SANALAN - Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi: 40 (2011), 122-131
130
Fies, C., & Marshall, J. (2008). The C-3 Framework: Evaluating Classroom Response System Interactions in University Classrooms. Journal of Science Education and Technology, 17(5), 483-499.
Gillani, B. B. (2003). Learning Theories And The Desing Of E-Learning Environments. Lanham: University Press of America.
Kay, R., & Knaack, L. (2009). Exploring the Use of Audience Response Systems in Secondary School Science Classrooms. J Sci Educ Technol, 18, 382-392.
Kenwright, K. (2009). Clickers in the Classroom. TechTrends, 53(1), 74-77.
Kolb, A. Y., & Kolb, D. A. (2005). Learning Styles and Learning Spaces: Enhancing Experiental Learning in Higher Education. Academy of Management Learning & Education, 4(2), 193-212.
Kolb, D. A. (1984). Kolb Learning Style Inventory, Experiental Learning. Englewood Cliffs: NJ.: Prentice Hall.
MacGeorge, E. L., Homan, S. R., Jr, J. B. D., Elmore, D., Bodie, G. D., Evans, E., et al. (2008). Student evaluation of audience response technology in large lecture classes. Education Tech Research Dev, 56, 125-145.
MacGeorge, E. L., Homan, S. R., Jr., J. B. D., Elmore, D., Bodie, G. D., Evans, E., et al. (2008). The Influence of Learning Characteristics on Evaluation of Audience Response Technology Journal of Computing in Higher Education, 19(2), 25-46.
Mutlu, M. (2005). Öğrenme Stillerine Dayalı Fen Bilgisi Öğretimi. [science education]. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Elektronik Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2).
National Research Council (U.S.). (1996). National Science Education Standards : observe, interact, change, learn. Washington, DC: National Academy Press.
Palmer, E. J., Devitt, P. G., Young, N. J. D., & Morris, D. (2005). Assessment of an electronic voting system within the tutoria setting: A randomised controlled trial [ISRCTN54535861]. BMC Medical Education, 5(24).
Penuel, W. R., Boscardin, C. K., Masyn, K., & Crawford, V. M. (2007). Teaching with student response systems in elementary and secondary education settings: A survey study. Education Tech Research Dev, 55, 315–346.
Powe, B. D., Faulkenberry, R. C., Harmond, L., & Cooper, D. L. (2009). Evaluating the Use of an Audience Response Technology System to Collect Research Data among African American Elders. Ageing Int, 34, 60-66.
Tatar, E., Tüysüz, C., & İlhan, N. (2008). Kimya Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stillerinin Akademik Başarılarıyla İlişkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(10), 185-192.
Uhari, M., Renko, M., & Soini, H. (2003). Experiences of using an interactive audience response system in lectures. BMC Medical Education, 3(12).
Özkan YILMAZ, Vehbi Aytekin SANALAN - Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi: 40 (2011), 122-131
131
Victor, E. (1985). Science For The Elementary School (Fifth Edition ed.). New York: Macmillan Publishing Company, Inc.
Yazıcılar, Ö., & Güven, B. (2009). Öğrenme Stili Özelliklerinin Dikkate Alındığı Öğretim Etkinliklerini Uygulamanın Akademik Başarı, Tutumlar ve Hatırda Tutma Düzeyi Üzerindeki Etkisi. İlköğretim Online, 8(1), 9-23.
Yılmaz, Ö., Sanalan, V. A., & Koç, A. (2009, May 6-7-8). M-Öğrenme Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Paper presented at the International Educational Technology Conference, Hacettepe University.
Yumuşak, A., & Aycan, Ş. (2002). Fen Bilgisi Eğitiminde Bilgisayar Destekli Çalışmanın Faydaları; Demirci (Manisa)’de Bir Örnek M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi 16, 197-204.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com