REASSESSING THE 1948 ECONOMY CONGRESS

ABDULHAMIT II, (1999/1918). Siyasi Hatıratım. 6
th
ed. İstanbul: Dergâh
ACEMOĞLU, D. and ROBINSON, J. (2002). “Economic Backwardnessin Political Perspective”. NBER Working
Paper Series, No: 8831.
ALEXANDER, A. P. (1960). “Industrial Entrepreneurship in Turkey: Origins and Growth”. Economic Development
and cultural Change. 8 (4): 349 – 365.
ALEXANDER, C. (2002). Personal States; Making Connections Between People and Bureaucracy in Turkey.
Oxford: Oxford University.
ALTHUSSER, L. (1993). Essays on Ideology. London – New York: Verso. (Originally published in 1971).
ANSCOMBE, F. (2010). “Islam and the Age of Ottoman Reform”. Past and Present, 208: 159 – 189.
APTER, D. E. (1959). “Natonalism, Goverbment, and Economic Growth”. Economic Development and Cultural
Change. 7 (2): 117-136.
AVCIOĞLU, D. (1968). Türkiye’nin Düzeni. Ankara: Bilgi.
BIRCHFIELD, V. (1999). “Contersting the Hegemony of Market Ideology: Gramsci’s ‘Good Sense’ and Polanyi’s
‘Double Movement’”. Review of International Political Economy, 6 (1): 27 – 54.
5
The crucial question of Ottoman Empire “How can wesave the state?” turned into “How can we defend the state?”
in the Republic of Turkey (Coşar, 1999: 60).
6
Self-protection and suspicion have been mutually shared by both the state and society due to the top-down reforms
(Erdoğan, 2005: 3- 38).
7
For a detailed study of Turkish entrepreneurs see Buğra, 1995.
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi – Sayı 34 – Aralık 2012
171
BORATAV, K. (1999). “Korumacı-Devletçi Sanayileşme: 1930 – 1939,” 75 Yılda Çarklardan Chip’lere. İstanbul:
Tarih Vakfı: 71 – 76.
BUĞRA, A.(2005). “Türk İşadamları ve Liberalizm”. Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Liberalizm, Tanıl Bora,
Murat Gültekingil, (Eds.), İstanbul: İletişim: 385 – 388.
-------, (2003). “İşadamları, Devlet ve Demokrasi”. Radikal
İki.http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalEklerDetayV3&Article...
ategoryID=42, (January 23, 2011).
-------, (1995). Devlet ve İşadamları. İstanbul: İletişim.
CENTRAL BANK OF THE REPUBLIC OF TURKEY, (1933- 1949). İdare Meclisi ve Murakıplar Raporları.
Ankara.
COŞAR, S. (1999). “Türk Modernleşmesi: ‘Aklileşme’, ‘Patoloji’, Tıkanma”. DOĞU BATI, 8: 59 – 71.
ÇAVDAR, T. (1973). “Cumhuriyet Dönemi Başlarken Türkiye Ekonomisinin Görünümü ve Yapısal Kökenleri”.
Türkiye Ekonomisinin Elli Yılı, Bursa: Bursa İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi: 11 – 165.
DAVUTOĞLU, A. (2009). Interview, İmparatorluğun Yüzük Taşı II. Abdülhamid. Mehmet Tosun, (Ed.), İstanbul:
Yeditepe, 39 – 44.
DODD, C. H. (1983). The Crisis of Turkish Democracy. North Humberside: The Eothen.
ERDOĞAN, M. (2005). “Liberalizm ve Türkiye’deki Serüveni”. Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Liberalizm,
Tanıl Bora, Murat Gültekingil, (Eds.), İstanbul: İletişim: 23 – 40.
FRY, M. (1971). “Turkey’s First Five – Year Development Plan: An Asssessment”. The Economic Journal, 322: 306
– 326.
HERSHLAG, Z. Y. (1988). The Contemporary Turkish Economy. London and New York: Routledge.
HİÇ, M. (1981). “Atatürk’ün Devletçilik Rejimi”. İktisat Fakültesi Mecmuası, 39 (1–4): 103 – 107.
KAPLAN, B. H. (1968). “A Commentary on Organizations and Social Development”. Administrative Science
Quarterly, 13 (3): 484 – 490.
KARAOSMANOĞLU, Y. K. (1968). Politikada 45 Yıl. Ankara: Bilgi.
KARPAT, K. (2007). Türkiye’de Siyasal Sistemin Evrimi. İstanbul: İmge.
KILIÇBAY, M. A. (1999). “Türk Modernleş(eme) mesi, Türk Post-Modernleşmesi. DOĞU BATI, 8: 85 – 88.
KILIÇDAROĞLU, K. (1997). 1948 Türkiye İktisat Kongresi. 2
nd
ed., Ankara: SPK.
LEWIS, G. (1974). Modern Turkey. New York-Washington: Praeger.
MCALLISTER, I. (1991). “Party Elites, Voters and Political Attidudes: Testing Three Explanations for Mass-Elite
Differences”. Canadian Journal of Political Science,24 (2): 237 – 268.
MOKYR, J. (2005). “The Intellectual Origins of Modern Economic Growth”. The Journal of Economic History, 65
(2): 285 – 351.
OKYAR, O. (1965). “The Concept of Statism”. The Economic Journal, 297: 98 – 111.
ÖZEMRE, A. (2009). Interview, İmparatorluğun Yüzük Taşı II. Abdülhamid. Mehmet Tosun, (Ed.), İstanbul:
Yeditepe: 45 – 50.
ÖZCAN, A. (2009). Interview, İmparatorluğun Yüzük Taşı II. Abdülhamid. Mehmet Tosun, (Ed.), İstanbul:
Yeditepe: 1 – 10.
PEARS, Edwin, (1917). Life of Abdul Hamid. New York:Henry Holt.
POLANYI, K. (2001). The Great Transformation. Boston: Beacon. (Originally published in 1944).
172
RIGGS, F. (1965). “Relearning an Old Lesson: The Political Context of Development Administration. Public
administration Review, 25 (1): 70 – 79.
ŞİMŞEK, S. (2002). Halkevleri 1932 – 1951. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
TEKELİ, İ. (2002). “Türkiye’de Siyasal Düşüncenin Gelişimi Konusunda Bir Üst Anlatı”. Modern Türkiye’de Siyasi
Düşünce: Modernleşme ve Batıcılık, Tanıl Bora, Murat Gültekingil, (Eds.), 2
nd
ed., İstanbul: İletişim: 19 – 42.
TEZEL, Y. (2002). Cumhuriyet Döneminin İktisadi Tarihi (1923–1950). 5
th
. Ed. İstanbul: Tarih Vakfı.
THORNBURG, M. (1968). Turkey, an Economic Appraisal.New York: Greenwood.
TOKGÖZ, E. (1995). Türkiye’nin İktisadi Gelişme Tarihi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
TRIMBERGER, E. K (1978). Revolution from Above. New Brunswick: Transaction.
TRUMAN, H. S. (1956). 1946 – 1952 Years of Trial andHope. New York: The New American Library.
TUNÇAY, M. (1999). Türkiye Cumhuriyeti’nde Tek Parti Yönetiminin Kurulması. İstanbul: Tarih Vakfı.
TURKISH STATISTICAL INSTITUTE, (2003). Statistical Indicators 1923 – 2002, Ankara.
TÜRKEŞ, M. (1999). Kadro Hareketi. Ankara: İmge.
ÜLKEN, Y. 1980). “Atatürk ve Ekonomide Devlet Müdahalesi”. İktisat Fakültesi Mecmuası, 39 (1– 4): 91 – 102.
VAN DER WEE, H. (1991). Prosperity and Upheaval: TheWorld Economy 1945–1980. London: Penguin.
VAN HET HOF, S. D. (2010). “Türk Milli Kimliğinin Kuruluşunda Osmanlı’nın Reddi: On Beşinci Yıl Kitabı”.
Journal of Humanities and Social Sciences, 7/2: 551– 567.
YILMAZ, M. (2005). “Tek-Parti CHP, Kemalizm ve Liberalizm”. Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Liberalizm,
Tanıl Bora, Murat Gültekingil, (Eds.), İstanbul: İletişim: 188 – 196