Buradasınız

21. Yüzyılda Eğitim Programının Felsefi Boyutları

The Philosophic Dimensions of Curriculum in t he 21 st Century

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
All educational institutions train qualified person by means of educational programs. This study aims to determine dimensions of this renovation and alteration -aims or long term goals- in the 21 st century. This study discusses the 21 st century philosophy of an educational system and its characteristics which will affect educational system as a whole, subject areas and curriculums, not program development or a lesson or preparation processes of a teaching program about a subject area. The study aims to construct a framework based on new dimensions of education’s long-term goals in the 21 st century and with this regard world-wide tendencies about what educational philosophy will be in accordance with country’s development aims
Abstract (Original Language): 
Tüm eğitim kurumları, nitelikli insanı eğitim programları aracılığı ile yetiştirirler. Bu çalışmada, eğitim programlarını yenileme ve değiştirme boyutlarının -amaçların ya da uzak hedeflerinin- 21. yüzyılda neler olabileceğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada, program geliştirme, bir ders ya da konu alanı ile ilgili bir öğretim programı hazırlanmasına ilişkin süreçler değil, tüm eğitim sistemini, konu alanlarını ve öğretim programlarını etkileyecek bir eğitim programının 21. yüzyıl felsefesi ve yeni özellikleri tartışılmıştır. Çalışma, ülkenin kalkınma hedefleri doğrultusunda, dünyadaki eğilimlere dayanarak, eğitimi sisteminin uzak amaçlarının, 21. yüzyılda yeni boyutlarının ve bu doğrultuda eğitim felsefesinin ne olacağına ilişkin, bir çerçevenin oluşturulmasını amaçlamaktadır.
993-1016

REFERENCES

References: 

Akbaş, O. (2009). İlköğretim Okullarında Görevli Branş Öğretmenlerinin Değer
Öğretimi Yaparken Kullandıkları Etkinlikler: 2004 ve 2007 Yıllarına İlişkin Bir
Karşılaştırma. Kastamonu Eğitim dergisi, 17, (2), 403-414.
Aksu, M., B. (1999, Kasım). Türkiye’nin Çağdaş Uygarlık Düzeyini Aşma Hedefi Nasıl
Bir Temel Eğitim Öngörüyor? 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi.
Eğitimde Yansımalar V Ulusal Sempozyumu, 199-207. Ankara: Tekışık
Yayıncılık.
Aktan, C. C. (2007a). Sorbon’dan Bolonya’ya Berlin’den Bergen’e: Avrupa’da Yüksek
Öğretim Sistemlerinin Harmonizasyonu ve Yeniden Yapılandırılmasına Yönelik
Reform Çalışmaları. Değişim Çağında Yüksek Öğretim. İzmir: Yaşar
Üniversitesi Yayını.
Aktan, C. C. (2007b). Yüksek Öğretimde Değişim: Global Trendler ve Yeni
Paradigmalar. Değişim Çağında Yüksek Öğretim. İzmir: Yaşar Üniversitesi
Yayını.
Ataünal, A. (2003). Niçin Ve Nasıl Bir Öğretmen. Ankara: Milli Eğitim Vakfı Yayınları.
Banks, A. J. (2001). Citizenship Education and Diversity: Implications for Teacher
Education. Journal of Teacher Education, 52, (1), 5-16.
Banks, A. J. (2008). Diversity, Group Identify, and Citizenship Education in a Global
Age. Educational Researcher, 37, 3, 129-139.
Biller, K. (1997, Ağustos, Eylül). Sosyal Felsefeci Olarak Yirmibirinci Yüzyılın
Öğretmenleri. Uluslararası Dünya Öğretmen Konferansı, 43-53. Ankara: MEB
Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
Calderhead, J. (1997, Ağustos, Eylül). Öğretmenlerin Uzmanlığının Tanınması Ve
Geliştirilmesi: 21. Yüzyılı Bekleyen Sorunlar. Uluslararası Dünya Öğretmen
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 30, Sayı 3 (2010) 993-1016 1014
Konferansı, 15-25. Ankara: MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel
Müdürlüğü.
Cogan, J. J. ve Morris, P. (2001). The Development of Civics Values: An Overview.
International Journal of Educational Research, 35, 1- 9.
Cogan, J. J. ve Pederson, P, V. (2001). The Development of Civic Values: Case Study
of the United States of America. International Journal of Educational Research,
35, 61-76.
Collwill, J. ve Gallagher, C. (2007). Developing a Curriculum for the Twenty-First
Century: The Experiences of England and Northern Ireland. Prospects, 37, 411-425.
CSCENPA-Curriculum Standing Committee of National Education Professional
Associations. (2007). Developing a Twenty-first Century School Curriculum for
all Australian Students. .
(2009, Kasım 27).
Çağlar, M. ve Reis, E. (2007). Çağdaş ve Kültürel Eğitim Planlaması. Ankara. Pegema
Yayıncılık.
Demirel, Ö. (2010). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara:
PegemA Yayıncılık.
Demirel, Ö. (1999, Kasım). Türk Eğitim Sisteminde Öğretim Programlarının
Geliştirilmesinde Bilimsel Yaklaşım ve 2000’li Yıllar İçin Öneriler. 21. Yüzyılın
Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi. Eğitimde Yansımalar V Ulusal Sempozyumu,
329-335. Ankara: Tekışık Yayıncılık.
Elsayed, M., M. (1997, Ağustos, Eylül). Yirmibirinci Yüzyılda Öğretmenin Rolü
Konusunda Geleceğe Yönelik Bir Bakış Açısı. Uluslararası Dünya Öğretmen
Konferansı, 61-83. Ankara: MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel
Müdürlüğü.
Erdem, A. R. (2008). Küreselleşme Bağlamında Türkiye’de Eğitim Bilimlerinin
Bugünü ve Geleceği. Üniversite ve Toplum, 8, (4), 1-7.
Erginer, A. (2006). Avrupa Birliği Eğitim Sistemleri. Türk Eğitim Sistemiyle
Karşılaştırmalar. Ankara: Pegama Yayıncılık.
Ertürk, S. (1982). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
Fullinwider, Robert. (2001). Multicultural Education and Cosmopolitan Citizenship.
International Journal of Educational Research, 35, 331-343.
Güler, A. (1999, Kasım). Türk Eğitim Sisteminin Eğitim Politikaları ve Felsefi
Boyutları. 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi. Eğitimde Yansımalar V
Ulusal Sempozyumu, 4-7. Ankara: Tekışık Yayıncılık.
Gökçe, E. (1997, Ağustos, Eylül). Eğitim Programlarının Geliştirilmesinde Öğretmenin
Rolü. Uluslararası Dünya Öğretmen Konferansı, 205-216. Ankara: MEB
Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 30, Sayı 3 (2010) 993-1016 1015
Güven İ. (2001). Öğretmen Yetiştirmenin Uluslararası Boyutu (UNESCO 45.
Uluslararası Eğitim Kongresi). Milli Eğitim Dergisi, 150,
(2010, Haziran 26).
Güven, İ. (1999, Kasım). Küresel Değerler Ve Eğitim: Türkiye Örneği. 21. Yüzyılın
Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi. Eğitimde Yansımalar V Ulusal Sempozyumu, 42-58. Ankara: Tekışık Yayıncılık.
Hamilton, M. L. ve Pinnegar, S. (2000). On the Threshold of a New Century:
Trustworthiness, Integrity, and Self-Study in the Teacher Education. Journal of
Teacher Education, 51, (3), 234-240.
IBE-International Bureau of Education. (1999). South and South -East Asia Course On
Curriculum Development. Educational Innovation and Information, 99.
IBE-International Bureau of Education. (1998). Curriculum Development. Educational
Innovation and Information, 97.
IBE-International Bureau of Education. (1994). Research On Comparative E ducation.
Educational Innovation and Information, 80.
Imants, J. (2002). Restructuring Schools as a Context for Teacher Learning.
International Journal of Educational Research, 37, 715-732.
Kaçmazoğlu, B. (2002). Doğu-Batı Çatışması Açısından Globalleşme. Eğitim
Araştırmaları, 6, 44-55.
Kalaycı, N. (2008). Yüksek Öğretimde Uygulanan Toplam Kalite Sürecinde Göz Ardı
Edilen Unsurlardan “TKY Merkezi” ve “Eğitim Programları.” Türk Eğitim
Bilimleri Dergisi, 6, (2), 163-188.
Kaptan, S. (1999, Kasım). “Eğitim’i” Arıyorum. 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim
Sistemi. Eğitimde Yansımalar V Ulusal Sempozyumu, 1-3. Ankara: Tekışık
Yayıncılık.
MEB Mevzuat Bankası. (2010). Milli Eğitim Temel Kanunu.
(2010, Haziran 24).
Morris, P. ve Cogan, J. (2001). A Comparative Overview: Civic Education Across Six
Societies. International Journal of Educational Research, 35, 109-129.
Nieto, S. (2000). “Placing Equity Front and Center: Some Thoughts on Transforming
Teacher Education on A New Century. Journal of Teacher Education, 51, (3),
180-187.
Özden, Y. (2005). Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Özkan, R. (2006). Türk Eğitim Sisteminde Himayeci Değerler: İlköğretim Ders
Kitapları Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Parker, W. C., Ninomiya, A. ve Cogan, J. (1999). Educating World Citizens: Toward
Multinational Curriculum Development. American Educational Research
Journal, 36, (2), 117-145.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 30, Sayı 3 (2010) 993-1016 1016
Polka, W. S. ve Mattia, P. R. (2009). Curriculum Planning in the Twenty-First Century:
Managing Technology, Diversity, and Constructivism to Create Appropriate
Learning Environments for All Students.
(2009, Aralık 16).
Shaw, A. (2008). What is 21
st
Century Education.
(2010, Şubat 5).
Smith, M. K. (1996, 2000). 'Curriculum Theory and Practice' the encyclopedia of
informal education. (2010, Haziran 30).
Sönmez, V. (2009). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı
Yayıncılık.
Sönmez, V. (2002). Küreselleşmenin Felsefi Temelleri. Eğitim Araştırmaları, 6, 1-11.
Şahin, İ. (2003). Çok Kültürlülük, Demokrasi ve Öğretim Dili. Eğitim Araştırmaları, 6,
80-86.
Spiecker, B. ve Steutel, J. (2001). “Multiculturalism, pillarization and liberal civic
education in the Netherlands. International Journal of Educational Research, 35,
293-304.
Tezcan, M. (2002). Küreselleşmenin Eğitim Boyutu. Eğitim Araştırmaları, 6, 56-64.
Turan, S. ve Aktan, D. (2008). Okul Hayatında Varolan ve Olması Düşünülen Sosyal
Değerler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6, (2), 227-259.
TÜSİAD-Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği, (2001). Avrupa Birliği Yolunda Bilgi
Toplumu ve eTürkiye, Yayın No. TÜSİAD-T\2001-06\301.
Uysal, A. ve Tezci, E. (2004). Küreselleşen Dünyada Eğitimin Yeni Önceliği
Düşünmeyi Öğrenme. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 167-173.
Vanderberghe, R. (2002). Teachers Professional Development as the Core of School
Improvement. International Journal of Educational Research, 37, 653-659.
Verloop, N., Driel, J. V. ve Meijer, P. (2001). Teacher Knowledge and the Knowledge
Base of Teaching. International Journal of Educational Research, 35, 441-461.
Yalçın, C. (2002). Küreselleşme, Çokkültürcülük ve Eğitim. Eğitim Araştırmaları, 6,
65-78.
Yurdabakan, İ. (2002). Küreselleşme Konusunda Yaklaşımlar ve Eğitim. Eğitim
Araştırmaları, 6, 61-64.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com