Buradasınız

Anasayfa » Content

Tokat İli Merkez İlçede Arıcılık Yapan İşletmelerde Bal ve Diğer Arı Ürünlerinin Organik Üretim Potansiyeli

Organic Production Potential of Honey and Other Bee Products of Beekeeping Enterprises in the Central District of Tokat Province

Journal Name:

  • Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study was interviewed with all beekeepers registered to the farmer registration system, in the Central District of Tokat Province. Data were collected from 114 apiculture farms by direct personal interwiew. Research result showed that %56,48 of the producers involved in the research want to make organic production.Moreover, %75,45 of the producers involved in the research have course document and %61,82 of the producers are members of beekeepers union. Averege honey production per colonie was determined as 18,79 kg. It was determined that beekeepers have faced some problems in production, marketing, disease and pest management ,etc. Chi-square and Probit Models were used as Statistical analysis of data. There is a statistically significant relation between education level, age of producers, number of colonies and having course document and organic production level. The research results showed that numbers of colonies, beekeeping in the region, producers beekeeping related source tracker, Beekeepers Union significantly influence organic production making.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, Tokat İli Merkez İlçe’de arıcılık yapan işletmelerin mevcut durumları ve karşılaştıkları sorunlar belirlenmiş, arı yetiştiricilerinin organik arı ürünleri üretimine yakınlık düzeyleri belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada kullanılan veriler, yörede arıcılık yapan 114 adet işletmeden anket yöntemi ile elde edilmiştir. Araştırma sonuçları, üreticilerin % 56,48’inin organik üretim yapmak istediklerini göstermektedir. Üreticilerin % 75,45’inin arıcılık kurs belgesi vardır ve % 61,82’si arıcılar birliğine üyedir. Kovan başına ortalama bal verimi 18,79 kg olarak belirlenmiştir. Üreticiler üretim, pazarlama, hastalık ve zararlılarla mücadele ve diğer bazı sorunlarla karşılaşmaktadırlar. Araştırmada verilerin istatistiksel analizlerinde khi kare testi ve Probit Model kullanılmıştır. Arı üreticilerinin eğitim düzeyleri, yaşları, kovan sayıları ve kurs belgesi olmasıyla organik üretim puan düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardır. Sonuçlar, kovan sayısı, arıcılığın yapıldığı yer, arıcılıkla ilgili kaynak takibi ve Arıcılar Birliğine Üyelik değişkenlerinin, organik üretim yapma üzerine önemli etkiye sahip olduğunu göstermiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-tokat-ili-merkez-ilcede-aricilik-yapan-isletmelerde-bal-diger-ari-urunlerinin-organik-uretim-potansiyeli.pdf
  • 2
14
23
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Anonymous (1993).Codex, Alimentarius Standard for Honey. Ref. Nr. CL. 14-SH. FAO and WHO, Rome.
Anonymous (1998). EC.European Community.
Anonymous (2000). IFOAM. International Federation of Organic Agriculture Movements.
Anonim (2013a). Organik Arı Yetiştiriciliği. Arıcılık ve Arı Yetiştiriciliği Hakkında, http://keyifteyiz.biz /kyf_hayvansaluretim-(Erişim tarihi :06.09.2013)
Anonim (2012). Organik Arıcılık. Arıcılık Araştırma istasyonu Müdürlüğü, AAİM, 2012.
Burucu V (2008). Arıcılığın Ülke ve Tokat Ekonomisine Katkısı,
shttp:// www.ziraatciler.com (Erişim tarihi : 21.10.2013)
Doğaroğlu M (2007). Çiçekten Sofraya Balın Öyküsü Editör: Pirim, N., Yapı Kredi Yayınları-2593, 1.Baskı, İstanbul.
FAO (2012). Ticaret Raporu.
22
YALÇIN ve BÜYÜKBAY / JAFAG (2015) 32 (2), 14-23
Genç F (1993).Arıcılığın Temel Esasları. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi. Zootekni Bölümü, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No:149, Erzurum.
Gül A Şahinler N Akyol E ve Şahin A (2005) .Organik Arı Yetiştiriciliği. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10 (1-2):63-70, Hatay.
Köseoğlu M Yücel B Saner G ve Doğaroğlu M (2008).Türkiye Arıcılığının Güncel Durum Analizi. Hasat Hayvancılık Dergisi, Sayı:281:52-61.
Marangoz M Yeşildağ B ve Arıkan Saltık I (2012). Arı Ürünlerinin Pazarlanmasında Ortak Marka Oluşturma Stratejisi. Editör: Bozyer Ü., Uluslararası Muğla Arıcılık ve Çam Balı Kongresi, 01-04 Kasım 2012, Muğla, 443: 225-237.
Mutlu S (2007). Gıda Güvenirliği Açısından Tüketici Davranışları (Adana Kentsel Kesimde Kırmızı Et Tüketimi Örneği). (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Adana.
Parlakay O ve Esengün K (2005). Tokat İli Merkez İlçede Arıcılık Faaliyetinin Ekonomik Analizi ve İşletmecilik Sorunları, GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (1), 21-30.
Saner G Yücel B Yercan M Karaturhan B Engindeniz S Çukur F ve Köseoğlu M (2011).Organik ve Konvansiyonel Bal Üretiminin Teknik ve Ekonomik Yönden Geliştirilmesi ve Alternatif Pazar Olanaklarının Saptanması Üzerine Bir Araştırma: İzmir İli Kemalpaşa İlçesi Örneği. T.C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü, Yayın No:195, Ankara.
Silici S ve Özkök D (2011). Bal Arısı Biyolojisi ve Yetiştiriciliği. Editör : Silici, S., 2. Baskı, Efil Yayınevi.
Sorkun K (2008).Türkiye’nin Nektarlı Bitkileri, Polenleri ve Balları. Palme Yayıncılık. 2008.
TUİK (2012). Tarım İstatistikleri Özeti, Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, Ekim, 2012, Ankara.
Uygur ŞÖ (2005). Organik Arıcılık. Uludağ Arıcılık Dergisi, Ağustos 2005-5, S103-106.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com