Buradasınız

BEDEN EĞİTİMİ VE SPORDA ÖĞRETME - ÖĞRENME ETKİNLİKLERİ VE FELSEFE

TEACHING-LEARNING IN PHYSICAL EDUCATION - SPORT AND PHILOSOPHY

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
One of the means of socialising an individual is education. Education, however, is a process of cultivation. In other words, education is a process of changing and acquiring a behaviour. When behaviour is planned at changing process and accomplished through one's life, efficacy and efficiency levels of education enhance, The planned process is directly related to education program. An education program consists of aims, learning experiences and elements of assessment. In this aspect, answers to why, what and how much are sought. Educators are influenced from various philosophical approaches and educational movements while seeking answers to these questions The main aim of physical education clases at schools should be to earn individuals physical education and sport culture, and enable them to do sports for lifetime and to be o good sports audience. This can bi achieved only by getting close enough to the aims. Method to be followed plays an important role in teaching-learning activities when heading for the aims. Means used to reach the aims can be divided into to; teacher-centred, student-centred. When planing the teacher-centred physical education and sports activities prennialist and essen-tialist approaches are more paid attention to, while in student-centred activities progressive, reconstructuonist and existentialist approaches are seen more often. Besides, if learning makes up a whole at cognitive, affective and psychomotor domain, psychomotor development at physical education and sports is not enough. Cognitive and affective developments also play an important role. Of the aim is to facilitate man's existence, the need to emphasise the needs and interests of students becomes evident. In line with this, we can say that it is important impossible to limit educational concepts and teaching-learning approaches with one point of view.
Abstract (Original Language): 
Bireyi toplumsallaştırma yollarından birisi de eğitimdir. Eğitim ise bir kültürleme olayıdır. Eğitimi gelişi güzel kültürlemeden ayıran planlamadır Diğer bir bakış açısıyla eğitim davranış değiştirme veya davranış kazanma sürecidir. Davranışın değişme sürecindeki etkinliklerinin bireyin kendi yaşantısı yoluyla ve planlı olması, eğitimin etkililik ve verimlilik düzeyini yükseltir. Planlanan süreç eğitim programıyla doğrudan ilişkilidir. Eğitim programı ise hedefler, öğrenme yaşantıları ve değerlendirme öğelerinden oluşur. Bu kapsamda niçin, ne, nasıl ve ne kadar sorularına yanıt aranmaya çalışılır. Eğitimciler bu soruların yanıtlarını ararlarken değişik felsefi yaklaşımlar ve eğitim akımlarından etkilenirler. Okul programlarında yer alan beden eğitimi derslerinin temel hedefi bireylere beden eğitim ve spor kültürü kazandırarak yaşam boyu spor yapmaları ve iyi bir spor izleyicisi olmalarını sağlamak olmalıdır. Bu ise hedeflere yeterince ulaşmakla mümkün kılınabilir. Hedeflere ulaşmada ise öğretme-öğrenme etkinliklerinde izlenen yol önem taşır. Bu yollar başlangıçta iki temel gruba ayrılabilir; öğretmen merkezli, öğrenci merkezli. Öğretmeni merkeze alan beden eğitim ve spor etkinlikleri planlanırken genel olarak daimici ve esasici ve benzeri yaklaşımların ilkeleri daha fazla dikkate alınırken, öğrencinin öğrenme-öğretme etkinliklerine etkin katılımını sağlayan etkinlikler planlanırken ilerlemeci, yeniden yapı-lanmacı, varoluşçu ve benzeri yaklaşımların ilkelerinin daha fazla dikkate alındığı söylenebilir. Ayrıca, öğrenme bilişsel, duyuşsal ve devinişsel (psikomotor) alanlarda bütünlük oluşturduğuna göre beden eğitimi ve sporda sadece devinişsel gelişim yeterli değildir. Bilişsel ve duyuşsal gelişim de ayrıca önem taşımaktadır. Hedef insan ve insanın yaşamdaki varlığını kolaylaştırmak olduğuna göre günümüzde öğrencinin ilgi ve gereksinimlerinin de dikkate alınması gereği ön plana çıkmaktadır. Buradan hareketle, eğitim tanımlarını ve öğretme-öğrenme yaklaşımlarını tek bir bakış açısı ile sınırlamak mümkün olmadığı söylenebilir.
4-16

REFERENCES

References: 

Akarsu, B. (1987) Felsefe Terimleri Sözlüğü, istanbukinkılap Kitabevi
Alkan, C. (1991). Özel Öğretim İlke ve Yöntemleri, Özel Öğretim Teknolojileri Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
Barrow, Harold M. (1971). Man and His Movement: Principles Of His Physical Education. Philadelphia: Lea&Febier.
Bilen, M. (1993). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Takav Matbaacılık, Yayıncılık Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Bozkurt, N. (1996). Felsefe açısından eğitim ve Türkiye'de eğitim. Felsefe Açısından Eğitim ve Türkiye'de Eğitim Ed. B. Çotuksöken istanbul: Türkiye Felsefe Kurumu, 13-20
Brameld, T. (1971).
Pattern
s of Educational Philosophy. New York: Holt, Pinehard and Winston Inc.
Brubacher, S. John (1962). Philosophies of Education. New York: McGraw-Hill Book Company.
Bucher, A. Charles. (1983). Foundations of Physical Education and Sport. St. Louis: The C.V. Bosby Company.
Bucher, Charles A ve C. R. Koeing (1983). Methods and Materials for Secondary School Physical Education. London: The C.V. Mosby Company.
Davis, R. Robert ve L.D. Isaacs. (1990). Elementary Physical Education. Growing, Through, Movement. North Carolina: Hunter Textbook Inc.
Demirdöven, i. (1998) Yeni bir eğitim anlayışı ve felsefe eğitimi Öğretmen Dünyası,218, 16-17.
Ertürk, S. (1979). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
Ertürk, S. (1986) Türkiye'deki Bazı Eğitim Sorunları Üzerine Düşünceler. Ankara: Şafak Matbaası.
Gökmen, H. (1988). Gençlerin gelişmesinde Bbeden eğitiminin rolü; fiziksel, psikolojik ve sosyolojik gelişmede. Ortaöğretim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Sorunları, Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları, 57-72.
Grossing,
S
. (1991). Beden ve spor - hareket. Birinci Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu Bildirileri. Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 57-56.
15
Spor Bilimleri Dergisi
Güvenç, B. (1979). İnsan ve Kültür, istanbul: Remzi Kitabevi.
Hacikadiroğlu, V., (1995). Özgürlük içinde işbirliğini öğretmeyi amaçlayan eğitim. Felsefe Açısından Eğitim ve Türkiye'de Eğitim, istanbul: Türkiye Felsefe Kurumu, 33-40.
Harrison, M. Joyce ve C.L. Blakemore. (1992). Instructional Strategies For Secondary School Physical Education. Dubuqüe: Wm. C.Brown Publishers.
Hilav, S. (1993). 100 Soruda Felsefe El Kitabı, istanbul: Gerçek Yayınevi.
inan, A (1992). Eski Mısır Tarihi ve Medeniyeti. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Karagül, T. (1993). Beden Eğitimi Öğretim Yöntemleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi.
Kramer, S N. (.1995). Tarih Sümerde Başlar. (Çev Muazzez ilmiye Çığ, 1995). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Kuçuradi, i. (1988). Uludağ Konuşmaları. Ankara: Türk Felsefe Kurumu. Mengüşoğlu, T. (1997). Felsefe Giriş, istanbul: Remzi Kitabevi.
Mosston, M. ve S. Ashworth (1986). Teaching Physical Education. New York: Macmillan Pub¬lishing Company.
Nichols, B. (1990). Moving and Learning: The Elementary Schools Physical Education Ex¬perience. St. Louis: Mirror/Mosby College Publishing.
Nutku, U. (1997). "Takiyettin Mengüşoğlu'nun insan felsefesi ışığında eğitim olgusuna toplu bakış" Yüzyılımızda İnsan Felsefesi. Ankara: Türk Felsefe Kurumu, 43-48.
Oliva,
F
. Peter (1988). Developing The Curriculum. London: Scott, Froesman and Company.
Orhun, A. (1991). Beden eğitimi dersinden okul sporu dersine. Birinci Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu Bildirileri. Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 59-64.
Ornstain, O Ailen ve F.P. Hunkins (1988.) Curriculum: Foundations, Principies, and Issues. New Jersey: Prentice Hall.
Özlem, D. (1997). Takiyettin Mengüşoğlu'da insan kavramı Yüzyılımızda İnsan Felsefesi. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu, 11-12
Sarılap, R. (1990). Spor-kültür-felsefe ilişkileri; Anadolumuzda antik sportif mekanlar ve bir hipotez. Spor Bilimleri I. Ulusal Sempozyumu Bildirileri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, 1-10
Sönmez, V. (1986). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Yargı Yayınları.
Sönmez, V. (1994). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı Ankara: Pegem Yayınları.
Sönmez, V. (1996). Eğitim Felsefesi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Tozlu, N., (1997). Eğitim Felsefesi, istanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Varış, F. (1988). Eğitimde Program Geliştirme, Teori ve Teknikler. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com