Buradasınız

ALMANCA DİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİNDE KULLANILAN DOĞRUDAN VE DOLAYLI ANLATMA YÖNTEMLERİNİN ANALİZİ

AN ANALYSIS OF DEDUCTIVE AND INDUCTIVE APPROACH ADOPTING IN TEACHING GERMAN GRAMMAR

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to find out the effects of the use of two different grammar teaching approaches in the preparatory class majoring in German Language Teaching at Faculty of Education, in Dicle University. In this study, pretest-posttest control and experimental group research design was adopted. As participants, 30 female and 10 male students were recruited. While in control group the rules related to past tense form of Perfekt (the past tense) were directly taught, in experimental group which was more autonomous learning environment, it was ensured that students could discover the rules themselves. Firstly, written texts structured around Perfekt were distributed to the students; then, three-step sos Sammeln› Systematisieren› Ordnen that the (compilation› regulation› systematization) were analyzed according to the rules. In light of the exercises in grammar books, the comments and suggestions offered by the academic experts in the field, a Perfekt achievement test consisting of six chapters Perfekt was designed. KR-2O reliability coefficient of the test was calculated as 0.896. According to Independent samples t-test results of the pre-test, there was no significant relationship between the control and experimental groups and the groups were recorded as homogeneous. After the applications of two approaches and posttest, no significant difference was noted. Additionally, for deeper analysis, the analysis of variables such as gender, type of school, and field that the students studied in their high schools were also conducted. The use of Mann Whitney U-test for the difference between gender and posttest scores showed significant differences in favor of the female participants. Kruskal-Wallis test results, on the other hand, pointed out a significant correlation between the types of the school that the participants enrolled during their high school education. Based on these post-test results, it was noted that students of Anatolian High School were more successful than the rest.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, 2014-2015 Eğitim-Öğretim Yılında, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Almanca Öğretmenliği Bölümü, Hazırlık Sınıfı öğrencilerinin dil bilgisi öğrenme yöntemlerinin tespiti amaçlanmıştır. Zira bu öğrenciler, Almancayı ikinci yabancı dil olarak öğrenmektedirler. Dolayısıyla, öğrencilerin doğrudan ve dolaylı anlatım yöntemleri arasındaki tercihleri merak uyandırmıştır. Öntest-Sontest kontrol gruplu deneysel desene göre hazırlanan araştırmaya; 30 bayan ve 10 erkek öğrenci katılmıştır. Almancada, geçmiş zaman biçimi olan Perfekt (-di’li geçmiş zaman) konusu; kontrol grubuna doğrudan, deney grubuna ise, kuralları keşfedebilecekleri özerk bir öğrenme ortamında, dolaylı olarak aktarılmıştır. Öncelikle Perfekt zamanda yazılmış metinler öğrencilere dağıtılarak, üç aşamalı sos Sammeln›Ordnen›Systematisieren (derleme›düzenleme›sistemleştirme) normlarına göre analiz edilmiştir. Dilbilgisi kitaplarındaki alıştırmaların ışığında, alanında uzman akademisyenlerin görüş ve önerileriyle, altı bölümden oluşan Perfekt başarı testi hazırlanmıştır. Testin KR-2O güvenirlik katsayısı 0,896 olarak hesaplanmıştır. Uygulama öncesinde yapılan başarı testinin ilişkisiz örneklem t-testi sonuçlarına göre, kontrol ve deney grupları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Gruplar homojendir. Uygulamanın sonunda aynı başarı testi yinelenmiştir. Ancak, gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Cinsiyet, mezun olunan okul türü ve alan gibi değişkenler ile katılımcıların sontest başarı puanları arasındaki ilişkiye SPSS Veri Analizi ile bakılmıştır. Mann Whitney U-Testi sonuçlarına göre, sontest puanları ile cinsiyet arasında, bayan katılımcıların lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Kruskal Wallis-Testi sonuçları, Liseden mezun olunan okul türleri arasında anlamlı bir ilişkiyi yansıtmaktadır. Zira yabancı dil ağırlıklı Anadolu Lisesi mezunları, sontestte daha yüksek puanlar almıştır.
168
183

REFERENCES

References: 

Akıllılar, T. (2013). İkinci yabancı dil olarak Almanca öğreniminde üstbilişsel farkındalık.
Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (2013) Özel Sayı, 275-285
http://sosyaldergi.usak.edu.tr/Makaleler/131151940_ozel_say%c4%b1_16.pdf
adresinden elde edildi.

Aral, A. & Haase, E. (2011). Grammatik Geschichten. Ankara: Ankara ELT.
Aydın, S. (2006) İkinci Yabancı dil olarak İngilizce öğrenimindeki başarı düzeyinin bazı
değişkenlerle incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt
8, Sayı 2. http://e-dergi.atauni.edu.tr/ataunisosbil/article/view/1020000366
adresinden elde edildi.
Baştürk, M. (2004). Dil edinim kuramları ve Türkçenin anadili olarak edinimi. Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
Can, E. ve Can, I.C. (2014).Türkiye’de ikinci yabancı dil öğretiminde karşılaşılan
sorunlar.Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 4, Sayı 2, 43-63
http://egitimdergi.trakya.edu.tr/arşiv/c4s2/can43-63.pdf adresinden elde edildi.
Çakır İ. ve Kafa S. (2013). "English Language Teachers' preferences in presentting target
language grammar", Journal of Language and Literature Education, Cilt.2, 39-51.
http://www.deedergisi.org/sayilar/8/4.pdf adresinden elde edildi.
Demircan, Ö. (1990).Yabancı dil öğretim yöntemleri, 1. Baskı. İstanbul: Can Ofset.
Funk, H. ve Koenig, M. (1991). Grammatik lehren und lernen. Studieneinheit 1 im
Rahmen des Fernstudienprojekts DaF. München: Goethe Institut.

Güneş, F. (2013). Dil bilgisi öğretiminde yeni yaklaşımlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi,
2(7), 71-92. www.deedergisi.org/sayilar/7/6.pdf adresinden elde edildi.
Henrici, G. (1986). Studienbuch: Grundlagen für den Unterricht im Fach Deutsch als
Fremd- und Zweitsprache (und anderer Fremdsprachen). (Studienbücher zur
Sprach- und Literaturdidaktik 4), 2. Auflage, 1988, Paderborn: Schöningh.
Hufeisen, B. ve Marx, N. (2001): Linguistische Grundlagen und methodisch didaktische
Konzeption. Linguistische Grundlagen für den Tertiärsprachenunterricht. Beispiel
Deutsch nach Englisch. München: (Goethe-Institut Inter Nationes).In: Hufeisen,
Britta/ Neuner, Gerhard [Hrsg.] (2001): Mehrsprachigkeit und Tertiärsprachen.
İşcan, A. ve Kolukısa, H. (2005). İlköğretim ikinci kademe dil bilgisi öğretiminin durumu,
sorunları ve çözüm önerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
5 (1), 299-308.
Jiang, X. (2012). The effect of integrating inductive approach and deductive approach
with multimedia assistance into acquisition of subjunctive mood sino-US English
Teaching, ISSN 1539-8072 September 2012, Vol. 9, No. 9, 1510-1515
file:///C:/Users/user/Downloads/685662012110203530069.pdf adresinden elde
edilmiştir.
Kırmızı, B. (2013). Almanca derslerinde metne dayalı dil bilgisi öğretiminin on birinci sınıf
öğrencilerinde dil bilgisi başarısına etkisi. Turkish Studies-International Periodical
For The Languages Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/8 Summer
2013, p.805-821, ANKARA-TURKEY, doi: 10.7827/TurkishStudies.5242
MEB. (2012). 12 Yıl Zorunlu Eğitim Sorular-Cevaplar, Ankara.
http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular2012/12Yil_Soru_Cevaplar.pdf,
adresinden elde edildi.
Schlak, T. (2003). Grammatik induktiv oder deduktiv vermitteln? Zielgruppenorientierte
Methodikforschung an einem konkreten Beispiel veranschaulicht. In: J. Eckerth
(Hrsg.) Empirische Arbeiten aus der Sprachlehrforschung. Beiträge des Hamburger
Promovierendenkolloquiums Sprachlehrforschung. Bochum: AKS-Verlag, 81-95.
Steuerwald, K.(1998). Deutsch-Türkisches Wörterbuch, Birinci Baskı, İstanbul: NovaPrint
Basımevi.
Tosun, C. (2012, Kasım). Yurdumuzda yabancı dil öğretme ve öğrenme sürecinde
başarısızlığın nedeni yöntem mi? Türkiye’de yabancı dil eğitiminde eğilim ne olmalı?
1. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2014.

Tönshoff, W. (1992). Funktion und Formen kognitivierender Verfahren im
Fremdsprachenunterricht. Bochum: Dr. Kovac.
http://www.gfl-journal.de/2-2004/schlak.html adresinden elde edilmiştir.

Vardar, B. (2002). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü, 2.Baskı, İstanbul: ABC Kitabevi
Wang, P.L. (2012). Teaching and learning English verb tenses in a Taiwanese University,
English Linguistics Research Vol. 1, No.1, doi:10.5430/elr.v1n1p18
http://dx.doi.org/10.5430/elr.v1n1p18 adresinden elde edilmiştir.
Yangın, B. (1999). İlköğretimde Türkçe öğretimi, Ankara: MEB. Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com