Buradasınız

MENGEN HAVZASI’NIN NÜFUS GELİŞİMİ VE SORUNLARI

Populatıon Growth And Related Problems Of The Mengen Basın

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The Mengen Basin, which is located in the west of the Black Sea Region and covers an area of 849,9 km2, has provided opportunities for settlement, agriculture, transportation, industry, commerce, mining and tourism throughout its history. Its settlement history dates back to the Neolithic Age. It is situated on prominent roads and thus has always been used as a settlement area. Economy hasn’t been active in the area despite its long presence. According to the 2010 data, there are 58 cities and villages and 280 districts in the study area. It is populated by 14623 people. Its climate and flora (forests in particular) have both offered natural beauties and become a source of income. Further, the lignite mines have provided income for the local people in the town Gökçesu, too. Agriculture is unproductive and inefficient, and conducted in limited areas. Other economic activities are not vibrant, either.
Abstract (Original Language): 
Karadeniz Bölgesi’nin batı bölümünde 849,9 km² alan kaplayan Mengen Havzası’nda yerleşme, nüfus, ziraat, ulaşım, sanayi, ticaret, madencilik ve turizm faaliyetleri tarihsel süreçte olabildiği ölçüde yapılmıştır. Yerleşme tarihi Neolitiğe kadar inen Mengen Havzası, önemli ulaşım yolları üzerinde bulunması nedeniyle her zaman nüfus barındırmış ve iktisadi hayat çok parlak olmasa da devam etmiştir. Çalışma sahamızda 2010 verilerine göre 58 şehir-köy yerleşmesi ve bunlara bağlı 280 mahallede toplam nüfus 14623’dür. Sahanın iklimi ve buna bağlı olarak oluşan bitki örtüsü hem doğal güzellik sunmuş hem de ormancılık faaliyetleri temel geçim kaynağı olmuştur. Özellikle Gökçesu beldesindeki linyit yatakları havzaya madencilik bağlamında iktisadi kaynak olmuştur. Zirai faaliyetlerinin dar alanlarda yüksek verim alınmadan yapıldığı bu havza, var olan diğer iktisadi faaliyetlerde de çok fazla varlık gösterememiştir.
FULL TEXT (PDF): 
19-33

REFERENCES

References: 

AKŞİT, O., 1970, Roma İmparatorluk Tarihi M.S. 193-395, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayın No: 1485, Edebiyat Fakültesi Matbaası, İstanbul.
ANLAR, M.H.N., 2008, “Türkiye’de Kırsal Nüfusun Sosyo-Ekonomik önemi”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, (Basılmamış Doktora Tezi), İstanbul.
ARDEL, A., 1964, “Batı Karadeniz Bölgesi’nde Morfolojik Müşahedeler”, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 14, S: 62-75, İstanbul.
AŞKAN, Y., 1992, “Mengen’in Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası”, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
BAKIRCI, M., 2007, Türkiye’de Kırsal Kalkınma, Kavramlar-Politikalar-Uygulamalar, Ankara, Nobel Basımevi, Ankara.
BAYDİL, E., 1994, “Gökırmak Havzasının Coğrafyası. (Beşeri ve İktisadi Bakımdan)” İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Doktora Tezi ), İstanbul.
BOLU VALİLİĞİ, 1968, Bolu İl Yıllığı 1967, MEB Yayınevi, Ankara.
ÇELEBİ, E., 1991 Seyahatnamesinden Seçmeler, (Hazırlayan: Nihat Atsız), Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
DENKER-TOLUN, B., 1977, Yerleşme Coğrafyası Kır Yerleşmeleri, İstanbul Üniversitesi Yayını, Edebiyat Fakültesi Matbaası, İstanbul.
DEVLET İSTATİSTİK ENSTİTÜSÜ, 1935, 1940, 1945, 1950, 1955, 1960, 1965, 1970, 1980, 1985, 1990, 1997 Genel Nüfus Sayımı (İdari Bölünüş), T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü, Ankara.
DEVLET İSTATİSTİK ENSTİTÜSÜ, 2000 Genel Nüfus Sayımı, Nüfusun Sosyal ve Ekonomik Nitelikleri, Bolu İli, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü, Ankara.
DOĞAN, M., 2009, "Demographic Movements in the Township of Büyükçekmece.", Management and Education Academic Journal, Vol.5, Number: 2, 66-75 pp., Bulgaristan.
DOĞAN, M., 2011, “Türkiye’de Uygulanan Nüfus Politikalarına Genel Bakış”, Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı: 23, S: 293-307, İstanbul.
GÖNEY, S., 1987, Türkiye Ziraatinin Coğrafi Esasları , İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
MENGEN HAVZASI’NIN NÜFUS GELİŞİMİ VE SORUNLARI
33
GÖNEY, S., 1995, Şehir Coğrafyası I, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
GÜNALTAY, Ş., 1987, Yakın Şark, Simurg Kitabevi, Ankara.
GÜRSOY, C., 1975, “Türkiye’nin Tabii Yolları”, Türk Coğrafya Dergisi, Yıl: XXII-XXIII, Sayı: 26, S: 24-34, İstanbul.
KARABULUT, Y., 1986, Türkiye’nin Ekonomik Yapısı, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayın No: 148, 3. Ünite, S: 77-93, Eskişehir.
KARABULUT, Y., 1989, “Karadeniz Bölgesi Nüfusu (II. Kırsal)”, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Coğrafya Uygulama Kolu, Coğrafya Araştırma Dergisi, Cilt:1, Sayı:1, Ankara.
KARAL, E.Z., 1943, Osmanlı İmparatorluğunda İlk Nüfus Sayımı 1831, Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları, Ankara.
KELEŞ, İ., 2007, Yeniçağa Tarihi 1 Çağ ve Köylerinin Tarihi, Yücel Ofset Matbaacılık, Ankara.
KONRAPA, M.Z., 1960, Bolu Tarihi, Bolu Vilayet Matbaası, Bolu.
ÖZGÜR, E.M., 1999, “Türkiye Nüfusunun Yaş Yapısı”, Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, Sayı:7, S: 159-174, Ankara.
TANDOĞAN, A., 1988, Türkiye’de 1975-1980 Döneminde İller Arası Göçler, Karadeniz Teknik Üniversitesi Basımevi, Trabzon.
TANOĞLU, A., 1969, Nüfus ve Yerleşme, Cilt:1, Taş Matbaası, İstanbul.
YALÇIN, S., 1980, “Batı Karadeniz Bölümünün Bitki Coğrafyası”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Doktora Tezi), İstanbul.
Not: Bu çalışma “Mengen Havsazı’nın Beşeri ve İktisadi Coğrafyası” adlı Doktora çalışmasından faydalanılarak hazırlanmıştır.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com