ORTAK YARARLI İŞLETME - YA DA NAM-I DİĞER MÜŞTEREK EMANET

Resmi Gazetenin 19 Aralık 1984 gün ve 18610 sayılı nüshasında yayınlanan 4 Aralık 1984 tarih ve 3096 sayılı "Türkiye Elektrik Kurumu Dışındaki Kuruluşların Elektrik Üretimi, İletimi, Dağıtımı ve Ticareti ile Görevlendirilmesi Hakkında Kanun" ile 23 Şubat 1987 gün ve 19381 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiş bulunan, aynı konuda "Görev Verilmesi Esasları Hakkında Yönetmelik" kabul edildiğinde ortaya çıkan "yeni" sistem, adına bazı çevrelerde "yap-işlet-devret" bile dense aslında "imtiyaz usulü" olarak nitelendirilmişti. Nitekim, önce Mart 1989 tarihli "Yap-İşlet-Devret" başlıklı bir incelemesinde Prof. Dr. Lutfi DURAN, daha sonra ikinci cildi 1990 Martında yayınlanan "Devlet İdari Rejim ve Yargısal Korunma" isimli kitabımda, aynı başlık altında ben ve nihayet Mayıs 1990 da Ankara'da toplanan "I. Ulusal İdare Hukuku Kongresinde Prof. Dr. Pertev BİLGEN sistemi hep bir "imtiyaz" şeklinde değerlendirdik. Hatta bu son meslekdaş, Anayasa'da öngörülen Danıştay incelemesi usulüne uyulmadan gerçekleştirilen uygulamaların "yok hükmünde" olduğu tezini bile savunduğu gibi, bildiğim kadarıyla halen de bu görüşünde bir değişiklik meydana gelmedi. Bunun üzerine, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı "işin mahiyetinin kamu hizmeti niteliğinde sayılması nedeniyle imtiyaza paralel bir biçimde değerlendirilmesi gerektiği yönüde görüşler(in) ortaya çık(tığı), ayrıca bazı kongrelerde bu yönde görüşlerin savunulduğu" gerekçesiyle Danıştay'dan istişarî görüş sorulmasına karar vermiş ve adı geçen kuruluşa başvurmuştur.