BELGRAD ORMANINDA DİŞBUDAK, KIZILAĞAÇ VE AKÇAAĞAÇ YAPAY MEŞCERELERİNDE BÜYÜME ÖZELLİKLERİ

Bu çalışma, İstanbul Orman Bölge Müdürlüğüne bağlı Bahçeköy Orman İşletmesi içerisindeki Bentler İşletme Şefliğinde (Belgrad ormanı), 1952 yılında dikim yoluyla kurulan Kızılağaç (Alnus glutinosa subsp. glutinosa L. Gaertn.), Dişbudak (Fraxinus angustifolia subsp. oxycarpa) ve Akçaağaç {Acer trautvetleri Medw.) meşcereleri ile 1967 yılında yine dikim yoluyla kurulmuş olan Dişbudak meşcerelerinde yapılmıştır. Örnek alan sayısı olarak; Dişbudak, Kızılağaç ve Akçaağaç'tan 1952 yılı dikimli meşcerelerden 3'er adet ve 1967 dikim yılı olan Dişbudak meşcerelerinden 4 adet olmak üzere, toplam 13 adet örnek alan ölçülmüştür. Bu araştırmada çap, boy, hacım, çap artımı, boy artımı, hacım artımı, kabuk kalınlığı, meşceredeki çap-boy ilişkisi, çap basamaklarındaki ağaç sayısı ve hacımın dağılımı ilişkileri incelenmiştir. Örnek alanlarda, göğüs yüzeyi orta çapına karşılık kesilen örnek ağaçlarda gövde analizleri yapılmıştır. Örnek alanlar gelişme özellikleri bakımından karşılaştırıldığında Kızılağaç diğer iki türe göre daha üstün boy, çap, hacım gelişimi göstermiştir. İncelenen türlerden Kızılağaç ve Dişbudak özellikle ilk yaşlardan 25-30 yaşlarına kadar yüksek bir artım potansiyeline sahip bulunmaktadır. Belgrad ormanında meşce-reler içerisindeki boşluk ve açıklıkların yanısıra, içerisindeki bentlere su sağlayan ana ve yan dere kolları boyunca, bu üç ağaç türüne yer verilmesi ormanın gelecekteki kalite ve kantitesine olumlu etki yapacaktır.