Buradasınız

Anasayfa » Content

TÜRKİYE TÜRKÇESÎ'NIN ANA HATLARI

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi

Publication Year:

  • 1979
Author Name
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Türkçe, çeşitli tarihî sebepler ve Türklerin çok geniş bir coğrafî sahaya yayılmış olması dolayışıyle oldukça çok lehçelere ayrılmış bulunmaktadır. «Türkiye Türkçesi» deyimi ile bugünkü .Türkiye Cumhuriyeti ve eski Osmanlı İmparatorluğu toprakları içindeki Türklerin kullandıkları tarihî ve modern konuşma ve yazı dili kasdedilmektedm Türkiye Türkçesi terimi yenidir, son. zamanlarda ortaya çıkmıştır. Daha önce «türkî», «türkçe», «lisân-i türkî» ve «lisâni osmânî» deyimleri kullanıyordu. Batı dillerinde de «Türkçe» (Fransızca Turc, İngilizce Turkish, Almanca Türkisch) denince daima «Türkiye Türkçesi», «Osmanlı Türkçesi», ifade ediliyordu. Öbür Türk lehçeleri «Doğu Türkçesi» ve «Şimal ;Türkçesi» gibi deyimlerle anlatılıyordu. Türk dili üzerindeki araştırmalar ilerledikçe/Türkiye Türkçesi dışında umumî olar ak. Türkçeyi göstermek için yeni. kelimeler kullanıldı; Fransıscada Turk, îngilizcede Turkic, kelimeleri, ortaya kondu. Böylece ilmî eserlerde turc, .turkish, türkisch kelimeleri yanında bizim adlandırmamıza uyularak Fransızeada Turk de Turquie, îngilizcede Turkic of Turkey, Almancada . Türkei-türkisch terimleri kullanılmağa başlandı. Fransızeada Prof,. Jean Deny ve talebesi Prof. Louis Bazin tarafından Türkiye Türkçesi için «Tur-quien» (Türkiyece) terimi teklif edilmişse de umumîleşmemiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkiye-turkcesinin-ana-hatlari.pdf
  • 1
175
202
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Burada Türkiye Türkçesi ile ilgili eserlerin belli başlıları gösterilmiştir. • •< • • • .. .:•
II, Rahmşti.Arat, Türk' Şivelerinin -Tasnifi: Türkiyat Mecmuası, X, îs-, ...... tanb.ul 1953..
Tahsin Banguoğlu, Ana Hatlarile Türk Grameri, İstanbul 1940, 2, . baskı, İstanbul, 1979 ; Türk Grameri -1, Sesbilgisi, Ankara 1959./ ... , Türkçenin Grameri,, İstanbul 1974. . \ LouisBazin,Structure et tendances communes des langues, turques Philologiae Turcicae Fundamenta, I, Wiesbaden 1959, s. 11-19. Ahmed Caferoğlu, Türk Dili Tarihi, LU, İstanbul, 1958, 1964; Die ana-tolisçhen und. rumeliscjıen Dialekte. : Philologiae Turcicae Fundamenta, I, Viesbaden 195.9, s. 239-260. Jean Deny, Grammaire de. la JLangue Turque-Dialecte Osmanlı, Paris ^ljL'Osmanh Modeme et le Türk de ' Turquie : Philologae - Turcicae-Fundamenta,, I, Wiesbaden, s. 182-239; Principes de Grammaire Turque, I, Paris, 1955; Structure de la Langue Tur, v que (Conferences .de. FInstitut. de Lingiiistique de FUniversite de Paris, IX), Paris 1950. ... A. Dilaçar, Türk Diline Genel Bir Bakış, Ankara 1964. ; Ahmed Cevat Emre, Türk Dilbilgisi, İstanbul 1945. Muharrem Ergin, Türk Dil Bilgisi, İstanbul 1962. K. Grönbeeh, Der Türkisch Sprachbau, Copenhague 1936. Ragıp Hulusi Özden, Tarihsel Bakımdan Öztürkçe ve Yabancı Sözlerin
Fonetik Ayraçtan, I-II, îstaanbül 1937. Faruk K. Timurtaş, Dil Dâvası ve Ziya Gökalp, İstanbul 1965; Eski Tür-•. kiye Türkçesi, .XV. yüzyıl, İstanbul 1977; Psmanl%ca Grameri. •. İstanbul 1964, 2. baskı İstanbul 1979. C.F. Vogelin ve M.E. Ellinghausen,. Turkish Structure .(Türkçesi : Türk-• çenin. Yapısı, SaffetKorkut ve Vecihe Kılıçoğlu tercümesi), Dil :ye Tarih-Çoğrafya Fakültesi Dergisi, III/4 ve 5 IV/I, Ankara 1945.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com