Buradasınız

ULUSLARARASI İLİŞKİLERDE HEGEMONYA OLGUSU VE ABD HEGEMONYASININ SİYASAL VE KÜLTÜREL KAYNAĞI: “AMERİKAN İSTİSNACILIĞI” YA DA “AÇIK/KAÇINILMAZ YAZGI”

THE PHENOMENON OF HEGEMONY IN INTERNATIONAL RELATIONS AND THE POLITICAL AND CULTURAL SOURCE OF THE US HEGEMONY: “AMERICAN EXCEPTIONALISM” OR “MANIFEST DESTINY”

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2401
Abstract (2. Language): 
The concept of hegemony, which is used in “Critical Theory” and which was borrowed from Antonio Gramsci and adapted to the discipline of International Relations by Robert Cox, refers to the system of relations that states form voluntarily –not by force- around a certain state by confirming its influence. The history of international relations shows that some states or groups of states managed to increase their power and capabilities to an extent that they could shape the way interstate relations operate. They managed to acquire nearly as much power and capability as other actors in the system could generate by forming coalitions against them, and they maintained their hegemonic positions until the rise of a new great power. With the demise of British hegemony after the World War II, the USA became the new hegemonic power in the international system acquiring the power and capability to shape the international rules and norms according to her own motivations and demands. In this respect, the political and cultural elements among the sources of the current US hegemony in the international system are of essential importance. In this study, by discussing the phenomenon of hegemony in international relations, the concept of “Manifest Destiny”, or in other words “American Exceptionalism”, which is the political and cultural source of the US hegemony, will be addressed.
Abstract (Original Language): 
“Eleştirel Kuram”da kullanılan ve Robert Cox’un Antonio Gramsci’den alarak Uluslararası İlişkiler disiplinine uyarladığı hegemonya kavramı, uluslararası sistemde devletlerin zorlama sonucu değil, bir devletin etrafında onun etkisini kabul ederek kendi rızalarıyla oluşturdukları ilişki sistemini anlatmak için kullanılmaktadır. Uluslararası ilişkiler tarihine bakıldığında, bazı devletler ya da devlet toplulukları belli süreçler sonucunda güç ve kapasitelerini devletlerarası ilişkilerin işleyiş tarzını belirleyebilecek ölçüde geliştirebilmişlerdir. Bu devletler sistem içindeki diğer aktörlerin kendilerine karşı oluşturabilecekleri potansiyel koalisyonların toplamda yaratabileceğine yakın bir güce ve kapasiteye sahip olarak, hegemon konumlarını kendilerinin yerini alacak olan yeni bir büyük gücün yükselişine dek sürdürmüşlerdir. II. Dünya Savaşı’ndan sonra İngiltere’nin hegemonyasının sona ermesiyle birlikte onun halefi olarak uluslararası sistemin hegemon gücü haline gelen ABD, uluslararası sistemin kuralları ve normlarını kendi motivasyon ve isteklerine göre değiştirme gücüne ve yeteneğine sahip olma konumunu elde etmiştir. Bu bağlamda, ABD’nin günümüz uluslararası sistemindeki hegemonyasının kaynakları arasında sahip olduğu siyasal ve kültürel unsurlar temel önem arz etmektedir. Bu çalışmada, uluslararası ilişkilerde hegemonya olgusu ele alınarak, siyasal ve kültürel bağlamda ABD hegemonyasına kaynaklı eden “Açık/Kaçınılmaz Yazgı” (Manifest Destiny), diğer bir isimlendirmeyle “Amerikan İstisnacılığı” (American Exceptionalism) ele alınıp değerlendirilecektir.
FULL TEXT (PDF): 
405
420

REFERENCES

References: 

ARSLAN, Okan., ARI, Selçuk. (2004). Amerika: Özgürlük Havarisi mi Yoksa Günah Keçisi mi?, Ankara: Platin.
BOSTANOĞLU, Burcu. (1999). Türkiye–ABD İlişkilerinin Politikası, İstanbul: İmge.
COX, Robert W. (1987). Production, Power, and World Order: Social Forces in the Making of History, New York: Colombia University Press.
CREHAN, Kate. (2006). Gramsci Kültür Antropoloji, Ümit Aydoğmuş (Çev.), İstanbul: Kalkedon.
Uluslararası İlişkilerde Hegemonya Olgusu ve ABD Hegemonyasının Siyasal ve Kültürel Kaynağı... 419
DEDEOĞLU, Beril. (2003). Uluslararası Güvenlik ve Strateji, İstanbul: Derin.
EVANS, Graham & NEWNHAM, Jeffrey. (2007). Uluslararası İlişkiler Sözlüğü, H. Ahsen Utku (Çev.), İstanbul: Gökkubbe.
GARAUDY, Roger. (1999). Çöküşün Öncüsü ABD, Cemal Aydın (Çev.), İstanbul: Nehir.
GILPIN, Ropert. (1981). War and Change in World Politics, Cambridge: Cambridge University.
GRAMSCI, Antonio. (1971). Selections From the Prison Notebooks, Q. Hoare ve G. Nowell-Smith (Der.), London: Lawrence and Wishart.
GRAMSCI, Antonio. (1978). Selections from Political Writings 1921–1926, Quintin Hoare (Ed.), London: Lawrence and Wishart.
HASGÜLER, Mehmet ve ULUDAĞ, Mehmet B. (2012). Devletlerarası ve Hükümetler Dışı Uluslararası Örgütler: Tarihçe, Organlar, Belgeler, Politikalar, 5. bs., İstanbul: Alfa.
HOEHN, Andrew R., GRISSAM, Adam., OCHMANEK, David A., SHLAPAK, David A., VICK, Alan J. (2007). A New Division of Labor, Meeting America’s Security Challenges Beyond Iraq, Santa Monica: Rand Corporation.
IVES, Peter. (2011). Gramsci’de Dil ve Hegemonya, Ekrem Ekici (Çev.), İstanbul: Kalkedon.
KEOHANE, Robert O. (1984). After Hegemony, Cooperation and Discord in the World Political Economy, New Jersey: Princeton University.
KISSINGER, Henry A. (2002), Diplomasi, İbrahim H. Kurt (Çev.), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.
LAI, Cheng-Chung. (2004). Braudel’s Historiography Reconsidered, Lanham: University Press of America.
MEARSHEIMER, John J. (2001). The Tragedy of Great Power Politics, New York: Norton.
NEVINS, Allan., COMMAGER, Henry Steele. (2011). ABD Tarihi, (4. Baskı), Halil İnalcık (Çev.), Ankara: Doğu Batı.
OKUR, M. Akif. (2010). Emperyalizm, Hegemonya, İmparatorluk, Ankara: A Kitap.
RAND, Ayn. (2003), İhtiyacımız Olan Felsefe, Nejdet Kandemir (Çev.), İstanbul: Plato.
VERGİN, Nur. (2003). Siyasetin Sosyolojisi, İstanbul: Bağlam Yayınları.
WALLERSTEIN, Immanuel. (1984). The Politics of the World Economy, The States ,The Movements and the Civilizations, New York: Cambridge University.
Makaleler:
AKA, Asiye. (2009). Antonio Gramsci ve Hegemonik Okul, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12/21 (Haziran), 329-338.
CARNOY, Martin. (2001). Gramsci ve Devlet, Praksis, 3, 252-278.
CLARK, Ian (2009). Bringing Hegemony Back In: The United States and International Order, International Affairs, 85/1, 23-36.
COX, Robert W. (1981). Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory, Millenium-Journal of International Studies, 10/2 (June), 126-155.
COX, Robert W. (1993). Gramsci, Hegemony and International Relations: An Essay in Method, Gramsci, Historical Materialism, and International Relations, Stephen Gill (Edt.), (s. 49-66), New York: Cambridge University Press.
ÇİFTÇİ, Kemal. (2009). Soğuk Savaş Sonrasında ABD: “Rıza”ya Dayalı “Hegemonya”dan “İmparatorluk” Düzenine, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5/10, 203-219.
420
Bülent ŞENER
GILPIN, Robert. (2002). The Rise of American Hegemony, Two Hegemonies: Britain 1846–1914 and the United States 1941–2001, Patrick Karl O’Brien, Armand Clesse (Edt.), (s. 165-182), Aldershot: Ashgate Publishing.
GOODIN, Robert E., GUTH, Werner., SNIDAL, Duncan. (2005). Strategic Aspects of Hegemony, 1-37, https://papers.econ.mpg.de/esi/discussionpapers/2005-29.pdf
LAKE, David A. (2006). American Hegemony and the Future of East–West Relations, International Studies Perspectives, 7, 23–30.
MOSS, Todd J. (1995). US Policy and Democratization in Africa: Limits of Liberal Universalism, The Journal of Modern African Studies, 33/2 (June), 189-209.
ROBINSON, William I. (2005). Gramsci and Globalisation: From Nation- State to Transnational Hegemony, Crictical Review of International Social and Political Philosophy, 8/4 (December), 1-16.
SÜMER, Gültekin. (2008). Amerikan Dış Politikasının Kökenleri ve Amerikan Dış Politik Kültürü, Uluslararası İlişkiler Dergisi, 5/19 (Güz), 119-144.
TELATAR, Gökhan. (2012). Barack Obama’nın Dış Politikasında Demokrasinin Yayılması Misyonu, Alternatif Politika Dergisi, 4/1 (Şubat), 54-83.
YILDIZOĞLU, Ergin. (2002). ABD Sağında Irak Tartışmaları Yol Ayrımı: Hegemonya–İmparatorluk, Stratejik Analiz, 3/30, 17–23.
Diğer:
FERGUSON, Niall. (2003). Hegemony or Empire?,
http://www.foreignaffairs.com/articles/59200/niall-ferguson/hegemony-or-...
KURTBAĞ, Ömer. (2010). Gramscici Hegemonya Söyleminin Temel Kavramları, http://www.usakgundem.com/ders-notu/23/gramscici-hegemonya-s%C3%B6ylemin...
MEYDAN LAROUSSE ANSİKLOPEDİSİ. (1979), C. 5, İstanbul: Meydan.
A National Security Strategy of Engagement and Enlargement . (1996),
http://www.fas.org/spp/military/docops/national/1996stra.htm
A National Security Strategy for a New Century. (1997), http://clinton2.nara.gov/WH/EOP/NSC/Strategy/
The National Security Strategy of the United States of America. (2002),
http://www.whitehouse.gov/nsc/nss.pdf
The National Security Strategy of the United States of America. (2006),
http://www.whitehouse.gov/nsc/nss/2006/nss2006.pdf

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com