THE EFFICIENCY OF TEACHING WITH SIMULTANEOUS PROMPTING TECHNIQUE WHILE TEACHING AN AUTISTIC STUDENT TO SHOW THE INSTRUMENT MENTIONED
Journal Name:
- The Journal of Academic Social Science Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
This research was used to examine the effectiveness of simultaneous prompting in teaching of target behavior to show the instrument mentioned. The teaching of the skill which is not aimed at during the education has also been mentioned. The presentation of this skill has been made, in accordance with the aim, by making the subject play the instrument which he showed. The research has been conducted with a seven-year-old autistic boy attending individual education in a private special training and rehabilitation center in Istanbul. Multiple probe (baseline) design has been used in this single subject model research. The data of reliability among the observers and of application reliability have been collected and graphic analysis has been applied to assess the effectiveness of simultaneous prompting teaching method. The generalization effect of the research has been applied in the form of first test and last test, discussing the organization about interpersonal generalization in different environment. The permanence of learning has been checked by means of the observation sessions applied two and four weeks later after the practice was completed. The results showed that simultaneous prompting is effective in teaching the behavior of showing the instrument and it has been understood that the permanence has been kept by means of observation sessions applied two and four weeks later after the education was completed. It is also clear that what has been acquired is effective in the generalization of different environment and different people applied in the same session. Further researches should be conducted by using different research designs and with different musical instruments.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu araştırmada; adı söylenen çalgıyı gösterebilme hedef davranışının öğretiminde eşzamanlı ipucu ile öğretimin etkililiği araştırılmış olup, öğretim sırasında hedeflenmeyen beceri öğretimine yer verilmiştir. Hedeflenmeyen beceri sunumu, gösterebildiği çalgıyı amacına uygun şekilde çaldırabilmek şeklinde yapılmıştır. Araştırma, İstanbul'da bir özel özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde bireysel eğitime devam eden 7 yaşında otistik bir erkek çocuğu ile yapılmıştır. Tek denekli araştırma modellerinden yoklama evreli davranışlar arası çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Araştırmada gözlemciler arası güvenirlik ve uygulama güvenirliği verisi toplanmıştır ve eşzamanlı ipucu ile öğretimin etkililiğini belirlemek üzere grafiksel analiz yapılmıştır. Araştırmanın genelleme etkisi öntest-sontest şeklinde, ortamlar arası ve kişiler arası genellemeye yönelik düzenlemeye yer verilerek yapılmıştır. Öğrenmenin kalıcılığı ise; uygulama sona erdikten 2 ve 4 hafta sonra uygulanan izleme oturumları ile kontrol edilmiştir. Bulgular; hedeflenen davranışların öğretiminde eşzamanlı ipucu ile öğretimin etkili olduğunu, öğretim sona erdikten 2 ve 4 hafta sonra yapılan izleme oturumları ile kalıcılığın korunduğunu ve öğrenilenlerin aynı oturumda gerçekleştirilen farklı ortam ve farklı kişi genellemesinde etkili olduğunu göstermiştir. Araştırmada hedeflenmeyen becerinin katılımcı tarafından kazanıldığı ve etkisinin sürdüğü uygulama bitiminden 13 hafta sonra yapılan sosyal geçerlilik verisi ile tespit edilmiştir. Bu araştırmayı izleyen araştırmalar için, eş zamanlı ipucuyla öğretimin "adı söylenen çalgıyı gösterebilme" hedef-davranışında kullanılan marakas, metelefon, mızıka çalgılarının yanı sıra farklı çalgıların öğretilmesine dayalı uygulamalar yapılması; benzer araştırmanın farklı modellerle (denekler arası çoklu yoklama modeli gibi) ve farklı gelişimsel özellikler gösteren öğrencilerle (zihin engelliler vb.) yapılması önerilebilir.
FULL TEXT (PDF):
- 1