Buradasınız

Anasayfa » Content

OYUNUN ÜÇ KUŞAKTAKİ DEĞİŞİMİ

CHANGE OF THE PLAY IN THREE GENERATIONS

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2014
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2388

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to examine the changes of play in time. The study was carried out with 30 grandmothers and 20 grandfathers of teacher candidates who study at Hacettepe University. It is tried to understand the play and change of play in time according to grandparents. For this purpose, it was used an interview form prepared by taken expert opinion. Four main chapters constitute of interview form, these are; demographic information, point of view about play, play process and change of play in time. It was evaluated data according to content analyses method. Pearson Correlation analyses used for determining the relationship between changes of play in time according to the generations. According to the analysis; it was seen that when participants describe play, they focus on the role of fun rather than the educational value of it. Moreover, it was determined that there are many changes in the way children play between different generations. Especially; there is a quite change in play choices in new generation compare to the first two generations.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Araştırmanın amacı, oyunun zaman içindeki değişiminin incelenmesidir. Çalışmanın katılımcı grubunu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Okul Öncesi Öğretmenliği anabilim dalında öğrenim gören öğretmen adaylardan 30 unun büyükannesi ve 20 sinin büyükbabası oluşturmuştur. Araştırmada nitel ve nicel araştırma yöntemlerinin beraber kullanıldığı karma araştırma yöntemi (mixed method) kullanılmıştır. Büyükanne ve büyükbabaların oyunun zaman içindeki değişimine ilişkin görüşleri uzman görüşü alınarak hazırlanan yazılı görüş formu ile toplanmıştır. Katılımcılar görüşme soruları yoluyla kendi oyunları, çocuklarının oyunları ve torunlarının oyunları hakkında görüşlerini bildirmiştir. Görüşme formu demografik bilgiler, oyuna bakış açısı, oyun süreci ve kuşaklar arası oyun değişimini belirlemeye yönelik dört ana bölümden oluşmaktadır. Elde edilen bulgular, içerik analizi yöntemi ile yorumlanmış ve kategorik hale getirilerek Pearson Korelasyon analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda; katılımcıların oyunu bir öğrenme kaynağı olmasından çok, eğlenme aracı olarak gördükleri saptanmıştır. Bununla beraber, arkadaşlarla oynanan, fiziksel aktiviteye dayalı dış mekân oyunlarından, teknolojik ürünlerle iç mekânlarda oynanan oyunlara doğru değişim yaşandığı tespit edilmiştir. Kuşaklar arasında oyun sürecine ilişkin karşılaştırmalar yapıldığında; son kuşaktaki bireylerin oyun sürecinin önceki iki kuşağa göre oldukça değişim gösterdiği saptanmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-oyunun-uc-kusaktaki-degisimi.pdf
  • 1
1
16
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ARTAR, M., ONUR, B. ve ÇELEN, N. (2002). Çocuk oyunlarında üç kuşakta görülen
değişimler. Çocuk Forumu, 5(1), 35- 39.
BAŞAL, H. A. (2007). Geçmiş yıllarda Türkiye’de çocuklar tarafından oynanan çocuk
oyunları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 243-266.
BRITISH MARKET RESEARCH BUREAU FOR THE CHILDREN’S PLAY COUNCIL
(2005, 2006). Playday 2005 and 2006 Survey Reports. Bonura, K. (2009).Academic learning and play. IN R. Carlisle (Eds.), Encyclopedia of play in today’s society. London: Sage Publications.
BROSTERMAN, NORMAN (1997) Inventing kindergarten. New York: Abrams/Times
Mirror.
CLEMENTS, R. (2004). An investigation of the status of outdoor play. Contemporary
Issues in Early Childhood, 5(1), 68-80.
CLELAND, V., CRAWFORD, D., BAUR, L. A., HUME, C., TIMPERIO, A. & SALMON,
J. (2008). A prospective examination of children's time spent outdoors, objectively measured physical activity and overweight, children's time outdoors, activity and overweight. International Journal of Obesity, 32, 1685- 1693.
ÇOKAUM (2004). Türkiye’de çocuk oyunları: araştırmalar. Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları. Ankara: Kök Yayıncılık.
ERBAY, F. ve SALTALI, N. D. (2002). Altı yaş çocuklarının günlük yaşantılarında oyunun yeri ve annelerin oyun algısı. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi,13(2), 249-264.
FLEER, MARİLYN (2009) Play And Learning İn Early Childhood Settings: International
Perspectives. Springer. www.books.google.com adresinden ulaşılmıştır.
FİSCHER, W. KURT VE HENCKE, W. REBECCA (1996). Infants' construction of
16
Belma TUĞRUL & H. Gözde ERTÜRK & Şenay ÖZEN ALTINKAYNAK & Gökhan GÜNEŞ
actions in context:piaget's contribution to research on early development. American Psychological Society. 7 (4), 204- 210.
GAY, L. R. (1987). Educational research. Competencies for analysis and application (3th Ed). Columbus: Merrill Publishing Company.
HOFFERTH, S. L. & S. C. CURTİN (1997-2002/3). Changes in Children’s Time.
JOHNSON, J. E., CHRISTIE, J. F. & YAWKEY, T. D. (1998). Play and childhood development (2nd Ed.). New York, NY: Longman.
KARSTEN, L. (2005). It all used to be better? different generations on continuity and change in urban children’s daily use of space. Children’s Geographies, 3(3), 275- 290.
LINDBERG, E. N. A. (2012). Çocuk oyunlarında iki kuşakta görülen değişim. International Online Journal of Educational Sciences, 4(2), 395-410.
MILES, M. B,& HUBERMAN, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd Ed.). Newbury Park, CA: Sage Publications..
ONUR, B., ÇELEN, N., ÇOK, F., ARTAR, M.ve Sener-Demir, T. (1997). Türkiye’de iki kentte annelerin bakış açısıyla çocukların oyuncak gereksinmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 30(1), 45-74.
ÖZTÜRK, M. ( 2001). Çocuk oyunla gelişir. Zoom Dergisi, 28-31.
RICHARDSON, J. T. E. (1996). Introduction. In J.T.E. Richardson (1st Ed.) Handbook of qualitative research methods. Oxford: Blackwell Publishing.
ROTHLEIN, L. & BRETT, A. (1987). Children's, teachers' and parents' perceptions of play. Early Childhood Research Quarterly, 2(1), 45-53.
SHERWOOD A.S. SARA. (2009). Play: a study of preservice teachers’ beliefs about a
complex element of early childhood education, Doctor of Philosophy, Unpublished doctoral dissertation. The University of Texas at Austin, May
SLUSS, J. DOROTHY (2005). Supporting Play: Birth Through Age Eight, Thomson Delmar
Learning, Canada.
TANDY, C. (1999). Children's diminishing play space: a study of ıntergenerational change in children's use of their neighborhoods. Australian Geographical Studies, 37(2), 154-164.
YAVUZER, H.(1993). Ana baba ve Çocuk. Yedinci Baskı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
YAVUZER, H. (2003). Doğal Harika Bir Tedavi: Oyun. Evde ve Okulda Mutlu Çocuk Yetiştirmenin Temelleri. (4. Baskı). İstanbul: Çocuk ve Aile Kitapları
YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com