Buradasınız

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN NEDENSEL YÜKLEMELERİ

CAUSAL ATTRIBUTIONS OF UNIVERSITY STUDENTS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/jasss_44
Abstract (2. Language): 
The purpose of the research is to find out the dimensions of the causal attributions to success and failure of university students. The study group consisted of 1. and 4. grade students of three faculties of Education, Engineering and Economics and Administrative Sciences in the academic year of 2010¬ 2011. The sample consisted of a sum of 300 people, 136 of whom are male, and 164 of whom female. Causal Dimensions Scale II adapted from McAuley, Duncan, and Russell (1992) was used as the data collecting tool. As a result of the research, attributions to success were found out to be more internal, personally more controllable, stable, but externally less controllable. Attributions to failure are more external, externally more controllable but personally less controllable and stable than the ones to success.
Abstract (Original Language): 
Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin başarı ve başarısızlıklarına yaptıkları nedensel yüklemelerin boyutlarını tespit etmektir. Araştırmanın çalışma evrenini 2010-2011 akademik yılında Afyon Kocatepe Üniversitesi Eğitim, Mühendislik ve İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri normal öğretim 1. ve 4. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini 136'sı erkek, 164'ü kadın olmak üzere 300 kişi teşkil etmektedir. Araştırmada veri toplama aracı olarak McAuley, Duncan, ve Russell (1992)'den uyarlanan Nedensel Boyutlar Ölçeği II kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre başarıya yapılan yüklemeler içsel, kişinin kendi tarafından kontrol edilebilen, daimi ve fakat dışsal kontrole daha kapalıdır. Başarısızlığa yapılan yüklemeler ise başarıya yapılanlara göre daha dışsal, kişisel olarak daha az kontrol edilebilir, daha geçici fakat dış kontrole daha açıktır.
349-368

REFERENCES

References: 

BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
CAMPBELL, C. R.,HENRY
, J. W. (1999). Gender Differences in Self-Attributions:
Relationship of Gender to Attributional Consistency, Style, and Expectations for Performance in a College Course. Sex Roles 41 (1/2), 95-104.
CAN, B. (2005). An Analysis of Elementary School Teachers' Causal Attributions Related to Self-Identified Success and Failure. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
CÜCELOĞLU, D. (2008). İnsan ve Davranışı (17. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
DİNÇYÜREK, S., ÇAĞLAR, M., BİROL, C. (2010). Atılganlık Ve Denetim Odağı Düzeyi: Gelecek Nesillere Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 39 s. 142¬150
DUMAN, B. (2004). Attribution Theory"(Katkı=Anlam Yükleme Teorisinin) Öğrenme -Öğretme Sürecinde Öğrencilerin Öğrenilmiş Çaresizliği " Üzerindeki Etkisi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. Malatya.
FESHBACH, S., WEİNER, B. (1991). Personality (3. Baskı ). A.B.D.: D. C. Heath and Company.
FİNEMAN, S.(1977)
. The Achievement Motive Construct and Its Measurement: Where are we now? British Journal of Psychology (68), 1-22.
İÇMEZ, S. (2009). İngilizce Öğretmenliği Hazırlık Sınıfı Öğrencilerinde İngilizce Eleştirel Okuma Dersleri ve Motivasyon. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 5 (2), 123-147
MCAULEY, E.,DUNCA
N T. E., RUSSELL, D. W. (1992). Measuring Causal Attributions: The Revised Causal Dimension Scale (CDSII). Personality and Social Psychology Bulletin 18 (5), 566-573.
NOKELAİNEN,P.
, TİRRİ, K., MERENTİ-VÂLİMÂKİ, H. L. (2007). Investigating the Influence of Attribution Styles on the Development of Mathematical Talent. Gifted Child Quarterly (51) 1, 64-81
ÖZDİYAR, Ö. (2008). Başarı ve Başarısızlığa Yüklenen Nedenlere İlişkin Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğrenci Görüşleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara
SARACALOĞLU, A.S., YILMAZ, S. (2011). Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Tutumları ile Denetim Odaklarının İncelenmesi. İlköğretim Online 10 (2), s. 468¬478.
SİEGLE, D., RUBENSTEİN, L. D.V.,
POLLARD
, E., ROMEY, E. (2010). Exploring the Relationship of College Freshmen Honors Students' Effort and Ability Attribution, Interest, and Implicit Theory of Intelligence With Perceived Ability. Gifted Child Quarterly 54, (2), 92-101
STİPEK, D.J. (1988). Motivation to Learn From Theory to Practice. Allyn and Bacon.
Üniversite Öğrencilerinin Nedensel Yüklemeleri368
TANRIÖĞEN, A. (Ed.). (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık
TAŞKIRAN, A.
(2010)
. Exploring EFL Students' Causal Attributions of Perceived Success and Failure in Language Learning Process. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
TAVŞANCIL,E
. (2006). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
WATKİNS, D., ASTİLLA, E.
(1980)
. Causal Attribution of Performance in University Examinations: A Filipino Investigation. Higher Education , 9 (4), s. 443-451.
WEİNER,B
. (1972). Attribution Theory, Achievement Motivation, and the Educational Process. Review of Educational Research , 42 (2), s. 203-215.
WEİNER,B
. (1980). The Role of Affect in Rational (Attributional) Approaches to Human
Motivation. Educational Researcher 9, (7), 4-11
WEİNER,B
. (1994). Integrating Social and Personal Theories of Achievement Striving. Review of Educational Research 64, (4), 557-573
WEİNER,B
. (2000a). Intapersonal and Interpersonal Theories of Motivation from an Attributional Perspective. Educational Psychology Review, 12 (1), 1-13
WEİNER,B
. (2000b). Attributional Thoughts about Consumer Behavior. The Journal of Consumer Research , 27 (3), 382-387.
WOOLFOLK, A.E. (1995). Educational Psychology (6th ed). the USA: Allyn and Bacon
YAPICI, Ş., Yapıcı, M. (2010). Eğitim Psikolojisi (2. Baskı ). Ankara: Anı Yayıncılık.
YILDIRIM, A., Şimşek H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (7. Baskı).
Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com