Buradasınız

COĞRAFYA ÖĞRETMENLERİNİN TOPLUMSAL DEĞER YÖNELİMİ AÇISINDAN EKOLOJİK İKİLEMLERE İLİŞKİN TUTUMLARI: KIRŞEHİR ÖRNEĞİ

GEOGRAPHY TEACHERS’ ECOLOGICAL DILEMMA ATTITUDES IN TERMS OF SOCIAL VALUE ORIENTATION: KIRSEHIR SAMPLE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_659
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to determine whether the attitudes of geography teachers regarding ecological dilemmas vary depending on social value orientation. Thus, it has been tried to found out whether the prosocial geography teachers or the individualists behave more in favour of common benefits in ecological dilemmas. In this regard, features such as sex, seniority, age and being member of a non-governmental organization have been examined whether they have an effect in the mentioned situations. 34 Geography teachers who work in the city centre of Kırşehir have participated in the study. Triple-Dominance Measure of Social Value and Ecological Dilemmas Attitude Scale have been used as data collection instruments. f, %, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests have been used to analyse the datum. p<0,05 level of significance has been thought to be sufficient in defining differentiation. According to the findings, 51% of the participants describe themselves as individualist in terms of social value orientation while 49% of them describe themselves as prosocial. When the ecological dilemmas of the teachers are examined in terms of social value orientation, a significance level has not been encountered between prosocial and individualist individuals in dual value orientation. However, in terms of triple value orientation, a level of significance between competitors, individualist and prosocial teachers, in favour of competitors. The competitors who prefer relative benefit top-level have higher ecological dilemma attitude level when compared to the individualists who prefer self-interest top-level, and the prosocials who prefer common benefit top-level. Moreover, it has been found out that sex, seniority, age, and being a member of non-governmental organization variables do not create a level of significance regarding the ecological dilemmas.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı coğrafya öğretmenlerinin ekolojik ikilemlere ilişkin tutumlarının toplumsal değer yönelimine bağlı olarak farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemektir. Böylece coğrafya öğretmenlerinin toplum yanlısı olanlarının mı yoksa kendine yanlı olanlarının mı ekolojik ikilemlerde ortak çıkar yanlısı davrandıkları ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda cinsiyet, mesleki kıdem, yaş, üye olunan sivil toplum kuruluşu gibi özelliklerin sözü edilen durumlarda etkili olup olmadığı kontrol edilmiştir. Araştırmaya Kırşehir İl merkezinde çalışan 34 coğrafya öğretmeni katılmıştır. Veri toplama aracı olarak Üç Baskın Toplumsal Değer Yönelimi Ölçeği ile Ekolojik İkilemlere İlişkin Tutum Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin analizinde f, %, Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanılmıştır. Farklılaşmaların tanımlanmasında p<0,05 anlamlılık düzeyi yeterli görülmüştür. Araştırmanın bulgularına göre çalışma grubunun %51’i toplumsal değer yönelimi açısından bireyci olarak kendilerini tanımlarken %49’u toplum yanlısı olarak tanımlamaktadır. Coğrafya öğretmenlerinin toplumsal değer yönelimi açısından ekolojik ikilemlerine bakıldığında ikili değer yöneliminde toplum yanlısı ve bireyci bireyler arasında anlamlı farklılığa rastlanmazken, üçlü değer yönelimi açısından bakıldığında yarışmacılar ile bireyci ve toplum yanlısı öğretmenler arasında yarışmacılar lehine anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Göreli çıkarı en üst düzeyde tercih eden yarışmacılar; kendi çıkarını en üst düzeyde tercih eden bireyciler ve ortak çıkarı (toplum çıkarı) en üst düzeyde tercih eden toplum yanlılarına göre daha yüksek ekolojik ikilem tutum düzeyine sahiptirler. Ek olarak cinsiyet, mesleki kıdem, yaş ve üye olunan sivil toplum kuruluşu değişkenlerinin ekolojik ikilemlere ilişkin anlamlı farklılık yaratmadığı tespit edilmiştir.
1721-1736

REFERENCES

References: 

AKSOY, B. (2003). Problem çözme yönteminin çevre eğitiminde uygulanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Yıl: 2003 (2) Sayı:14: Sayfa: 83-98.
ALKIŞ, S. (2007). Coğrafya eğitiminde yükselen paradigma: Sürdürülebilir bir dünya. Marmara Coğrafya Dergisi: Sayı: 15,Sayfa: 55-64. Ocak - 2007, İstanbul.
ALKIŞ, S. (2008). Education for sustainable development in Turkey. Bildung für Nachaltige Entwicklung, 30 (2), 597‐608.
AYDIN, F. (2010). Geography Teacher Candidates’ Views about Environment Problems and Environment Education (Gazi University Case). International Online Journal of Educational Sciences, 2010, 2 (3), 818-839.
BONAİUTO, M., BİLOTTA, E., BONNES, M., CECCARELLİ, M., MARTORELLA, H., & CARRUS G. (2008). Local identity and the role of individual differences in the use of natural resources: The case of water consumption. Journal of Applied Social Psychology, 38(4), 947-967.
ÇALIŞKUR, A.; DEMİRHAN, A. VE BOZKURT, S. (2012). Değerlerin Belirli Meslek Alanları ve Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cilt:17, Sayı:1, Sayfa: 219-236.
DEMİRKAYA, H. (2006). Çevre Eğitiminin Türkiye’deki Coğrafya Programları İçerisindeki Yeri ve Çevre Eğitimine Yönelik Yeni Yaklaşımlar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt: 16, Sayı: 1 Sayfa: 207-222, ELAZIG-2006.
DÖNMEZ, B. VE CÖMERT, M. (2007). İlköğretim okulu öğretmenlerinin değer sistemleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(14), 29-59.
ERDEM, A. R. (2003). Üniversite Kültüründe Önemli Bir Unsur: Değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt:1, Sayı: 4, İstanbul.
GREENBANK, P. (2003). The role of values in educational research: The Case For Reflexivity, 29(6), 791-801.
HALSTEAD, J. M., & TAYLOR, J. M. (2000). Learning and teaching about values: A review of recent research. Cambridge Journal of Education, 30(2), 169-202.
KAYA, İ. VE GÜNDOĞDU, Y. (2007). Coğrafya Öğretmenlerinin Çevre Bilincini Oluşturma ve Geliştirmedeki Rolü: Diyarbakır Örneği. Doğu Coğrafya Dergisi; Cilt: 12 ; Sayı:18, Sayfa: 187-204.
KUŞDİL, E. VE KAĞITÇIBAŞI, Ç. (2000). Türk Öğretmenlerinin Değer Yönelimleri ve Scwartz Değer Kuramı. Türk Psikoloji Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 42.
MCKEOWN, R. (2002). Education for Sustainable Development Toolkit. Funded by Waste Management Research and Education Institution. USA. Version:2.
1735
Çağrı ÖZTÜRK DEMİRBAŞ
MEHMEDOĞLU, U. (2006). Gençlik, değerler ve din: Küreselleşme, ahlak ve değerler. (Ed. U. Mehmedoğlu & Mehmedoğlu). İstanbul: Litera Yayıncılık.
ÖZTÜRK DEMİRBAŞ, Ç. (2011). Coğrafya dersi öğretim programında sürdürülebilir kalkınma. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. (ISSN:1303-5134), 8 (2). *Bağlantıda+. Erişim: http://www.insanbilimleri.com.
ROBBİNS, A. (1993). Sınırsız güç (Çev: M. Değirmenci). İnkılâp Kitabevi Yayını. İstanbul.
ROCH, S. G., VE SAMUELSON, C. D. (1997). Effects of environmental uncertainty and social value orientation in resource dilemmas. Organizational Behavior and Human Decision Processes 70(3), 221-235.
SCHWARTZ, S. (1996). Value Priorities and Behaviour. In C. Seligman, J.M. Olson ve M.P. Zanna (Eds.), The Psychology of Values: The Ontorio Symposium, Lawrance Erlbaum, Hillsdale, NJ, s.1-24.
ŞİRİN, A. (1983). Gençlerin değerler sıralaması üzerine bir araştırma. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
TDK. (2009). Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu Yayınları. Ankara.
TUNG AU, W. AND KWONGS, J.Y.Y. (2004). Measurements and Effects of Social- Value Orientation in Social Dilemmas: A Review. (Contemporary Psychological Research on Social Dilemmas, Edited by: Suleiman, R., Budescu, D. V., Fischer, I. and Messick, D.M.). Combridge University Press, USA.
UTZ, S. (2004). Self-construal and cooperation: Is the interdependent self more cooperative than the independent self? Self and Identity, 3, 177-190. ISSN: 1529-8868.
WİLBANKS, T. J. (1994). Sustainable Development” in Geographic Perspective. Annals of the Association of American Geographers. Volume 84, Issue 4, Page: 541-556.
VAN LANGE, P. A. M. (1999). The pursuit of joint outcomes and equality in outcomes: An integrative model of social value orientation. Journal of Personality and Social Psychology, Vol 77(2), Aug 1999, 337-349.
VAN LANGE, P. A. M., AGNEW, C. R., HARİNCK, F., & STEEMERS, G. (1997). From game theory to real life: How social value orientation affects willingness to sacrifice in ongoing close relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 73(6), 1330-1344.
VAN LANGE, P. A. M., & KUHLMAN, D. M. (1994). Social value orientations and impressions of partner’s honesty and intelligence: A test of the might versus morality effect. Journal of Personality and Social Psychology, 67(1), 126- 141.
Coğrafya Öğretmenlerinin Toplumsal Değer Yönelimi Açısından Ekolojik İkilemlere
İlişkin Tutumları: Kırşehir Örneği 1736
VAN LANGE, P. A. M., OTTEN, W., DE BRUİN, E. M. N., & JOİREMAN, J. A. (1997). Development of prosocial, individualistic, and preliminary evidence. Journal of Personality and Social Psychology, 73(4), 733-746.
YALÇIN, Ö. (2009). Ekolojik İkilemlere İlişkin Tutum, Toplumsal Sorumluluk ve Yabancılaşmanın Toplumsal Değer Yönelimi Açısından İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com