Buradasınız

SÜHREVERDİ DÜŞÜNCESİNDE RUH-BEDEN İLİŞKİSİ

SOUL AND BODY RELATIONSHIP IN SUHRAWARDI THOUGHT

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_555
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In the history of philosophy, Philosophers have produced opinions on various subjects. The history of philosophy have conveyed these opinions to us throughout the ages. Therefore, solutions produced on the common problems of humanity have been shared by all humanity. All the philosophers from the first age up to now have given opinions on the subject of soul and body. Thinkers have seen that soul is the essence giving vitality to body and have wondered the state of the soul during and after death. In İslamic Philosophy this issue have been examined in depth and opinions have been introduced. These evaluations have been transferred to us without losing any of its importance. This also show that his works to understand the man himself are still important. The saperation of soul from body isn’t in substance, but it is a difference of stage and degrees. In this study we have tried to show the views of Islamic philosophers on the relationship between soul and body. Thus, we think that Suhrawardi al-Maktul’s, one of the important Islamic philosophers, opinons on soul and body can be understood better. According to Suhrawardi al- Maktul, soul, as a luminous element, leaves body after death and passes to the eternal realm.
Abstract (Original Language): 
Felsefe tarihinde filozoflar, değişik konularda görüşler ortaya koymuşlar ve Felsefe tarihleri de bize bu görüşleri çağlar boyunca aktarmaya devam etmişlerdir. Bunun sonucu olarak insanlığın ortak problemleri üzerine üretilen düşünce ürünlerinin bütün insanlık tarafından paylaşılmakta olduğu görülmektedir. Ruh ve Beden ilişkisi denilince, ilk olarak insanın fiziki yönü ve o fiziki yapıyı ayakta tutan değer olarak karşımıza çıkan ruh gelmektedir. İlk çağ filozoflarından günümüz filozoflarına kadar bütün düşünürler ruh ve beden konusu hakkında görüş belirtmişlerdir. Düşünürler, ruhu, bedene canlılık veren cevher olarak görmüşler, ölüm ve sonrasında ruhun durumunu merak etmişlerdir. İslam Felsefesinde de bu konu derinlemesine incelenmiş ve görüşler ortaya konulmuştur. Yapılan değerlendirmeler günümüze kadar öneminden hiçbir şey kaybetmeden bizlere intikal etmiştir. Bu da gösteriyor ki insanın kendini anlaması adına yaptığı çalışmalar hala önemlidir. Bu çalışmamızda Ruh ve Beden ilişkisi konusunda İslâm Felsefesi filozoflarının görüşlerinin önemini ortaya ortaya koymaya çalıştık. Böylece İslâm felsefesinin önemli filozoflarından İşrak felsefesinin kurucusu Sühreverdi el-Maktul’ün ruh ve beden konusundaki görüşlerinin daha iyi anlaşılacağını düşündük. Sühreverdi el-Maktul’e göre ruh nurani bir cevher olarak beden öldükten sonra onu terk eder ve ebedi âleme intikal eder. Bedenin ruhtan ayrılığı özde ayrılık değil bir kademe ve derece ayrılığıdır.
469-484

REFERENCES

References: 

AKARSU, Bedia, (1984). Felsefe Terimleri Sözlüğü, Üçüncü Baskı, Savaş Yayınları, Ankara.
ALTINTAŞ, Hayrani, (1998). İbn Sina Metafiziği, Ankara: AÜİF. Yayınları.
BAYRAKTAR, Levent, (2003). Bergson’da Ruh-Beden İlişkisi, Basılmamış Doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Felsefe(Felsefe Tarihi) Ana bilim dalı.
BAYRAKDAR, Mehmet, (1997). İslam Felsefesine Giriş. Ankara: TDV. Yayınları
BİRAND, Kamuran, (1978). İlkçağ Felsefesi Tarihi, Ankara: AÜİF. Yayınları
BOLAY, Süleyman Hayri, (2009), Felsefe Doktrinleri ve Terimleri Sözlüğü, 10. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
CEVİZCİ, Ahmet, (2010). Felsefe Sözlüğü(Paradigma). 7. Baskı, İstanbul: Paradigma Yayınları.
CİHAN, Ahmet Kamil, (2001) ‚Şihabuddin Sühreverdi’nin eserleri‛,Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, s.11,Kayseri.
DE LOCY, Olary, (1971). İslam Düşüncesi ve Tarihteki Yeri. Çev.:Gazi Y. Yaşar K., Ankara: AÜİF.Yayınları
EFLATUN, (1975). Devlet. Çev.,Sabahattin E. Mehmet Ali C. İstanbul:Remzi Kitabevi.
EFLATUN, (1997). Phaidon. Çev. Ord. Prof. Suut Kemal Yetkin, Prof. Hamdi Ragıp Atademir, İstanbul: MEB. Yayınları.
ERDEM, Hüsamettin, (2010). İlkçağ Felsefesi Tarihi, Konya:Hü.Er Yayınları
ERDOĞAN, İsmail,(2003), ‚İşrakiliğin İslam Felsefesi İçerisindeki Yeri ve Kaynakları‛, Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi dergisi,s.8,ss.159-178.Elazığ.
FAHRİ, Macit (2000). İslam Felsefesi Tarihi, Kasım T. (Çev), İstanbul: Birleşik Yayıncılık.
Sühreverdi Düşüncesinde Ruh-Beden İlişkisi 484
GÖZ, Kemal, (2006). İslam’da ve Milletlerarası Belgelerde Hürriyetler, Aysu ofset, İstanbul,
GÖZ, Kemal, (2011). ‚İbn Sina’da Aşk ve Varlık‛, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, C.2/2011,ss.39-49.
HANÇERLİOĞLU, Orhan,(1977). Felsefe Sözlüğü, İstanbul: Remzi Kitab Evi.
İBN SİNA, (1992), Kitabu’n- Necat, tahkik, Abdurrahman Umeyra, Dâru’l-Cîl, Beyrut, Bir ciltte iki cilt.
İBN SİNA,(2005). Kitabu’ş- Şifa, Metafizik II, Çev. Ekrem Demirli-Ömer Türker, Litera Yay. İstanbul.
KARAMAN, Hüseyin, (2010). İslam Felsefesi Tarihi, Rize.
KAYA, Mahmut, (2005). İslam Filozoflarından Felsefe Metinler. İstanbul,Klasik Yayınları
KEKLİK, Nihat, (1987). Türk-İslam Felsefesi Açısından Felsefenin İlkeleri. İstanbul, İÜEF. Yayınları.
KUTLUER, İlhan, (1996). İslâm’ın Klasik Çağında Felsefe Tasavvuru, İstanbul: İz Yayıncılık
KÜYEL, Mübahat, (1978). Felsefeye Başlangıç. Ankara: MEB. Devlet Kitapları.
SARUHAN, Müfit Selim,(2005). İbn Miskeveyh Düşüncesinde Tanrı ve İnsan,İlahiyat , Ankara.
SUNAR, Cavit, (1967). İslam Felsefesi Dersleri, Ankara: AÜİF Yayınları
SÜHREVERDİ, (1995). Nur Heykelleri. Çev.:Saffet Y. , İstanbul: MEB. Yayınları.
SÜHREVERDİ, (2009).İşrak Felsefesi (Hikmetü’l-İşrak), Çev.: Dr. Tahir Uluç, İstanbul: İz Yayıncılık.
ÜLKEN, Hilmi Ziya, (1993). İslâm Felsefesi Kaynakları ve Etkileri. 4. Baskı, İstanbul, Cem Yayınevi
ÜLKEN, Hilmi Ziya, (1972). Genel Felsefe Dersleri, Ankara: AÜİF. Yayınları.
YÖRÜKAN, Yusuf Ziya, (1998). Şihabeddin Sühreverdi ve Nur Heykelleri, İstanbul, İnsan Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com