Buradasınız

SPEECH ANXIETY OF MUSIC AND TURKISH LANGUAGE TEACHER CANDIDATES

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Speech, the primary element for humans in becoming social beings, is accepted as the prerequisite foundation for all types of communication. While the speech ability is a natural characteristic preordained, proper and effective use of correct speech is dependent on person’s education and training. Individualized vocal training, voice and tonality, conversing and verbal explanation techniques courses present in Music as well as Turkish bachelor degree programs contain fundamental information oriented to speech education. Especially in training programs where courses concerning voice are present, individuals are expected to be free of anxiety in self-expression in addition to being correct, pleasant and effective in their speech. In this study, Music and Turkish Language teacher candidates’ speech anxieties, and whether these anxieties exhibited any differences according to the field variable have been investigated. The research subject workgroup consists of 178 teacher candidates currently studying at the Music and Turkish Language Education Departments in Faculty of Education, Nigde University, Turkey. As data collection tool, Speech Anxiety Scale For Teacher Candidates developed by Sevim (2012:927) has been used. On the basis of research findings, it has been observed that speech anxieties of teacher candidates exhibit differences according to the field variable and that Turkish Language teacher candidates are more prone to speech anxiety as compared to Music teacher candidates.
101-105

REFERENCES

References: 

Akbayır, S. (2011). Nasıl Konuşabilirim. Ankara: Pegem Akademi Yayınları
Aydın, S. Ve Zeng, B. (2008). Yabancı Dil Öğreniminde Kaygı: Bir Literatür Özeti. The Journal of Language and
Linguistics Studies, 4 (1), 81-94.
Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi.İstanbul: M.E.B.Yayınları.
Ergenç, İ. (2000). “Dilin Beyindeki Organizasyonu ve Konuşmanın Gerçekleşmesi”. Multidisipliner Yaklaşımla
Beyin ve Kognisyon. (Editörler: Karakaş, Aydın, Erdemir ve Özemsi)Ankara: Çizgi Tıp Yayınevi.
Gürzap, C. (2001). Konuşan İnsan. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Kavcar,C.,Oğuzkan,F. ve Aksoy,Ö. (2004). Yazılı ve Sözlü Anlatım, Anı Yayıncılık, Ankara
Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma Eğitimi ve Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Etkinlikler. Türklük Bilimi
Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, Bahar, S.13, s.287-309.
Morgan, C.T. (1998). Psikolojiye Giriş. Ankara: Hacettepe Ü. Psikoloji Bölümü Yayınları. Yayın No:1 Baskı:12
Özbay, Ö. (2005). Bir Dil Becerisi Olarak Dinleme Eğitimi. Ankara: Akçağ Yayınları
Sevim, O. (2012). Öğretmen Adaylarına Yönelik Konuşma Kaygısı Ölçeği. TurkishStudies,
İnternationalPeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishocTurkic, Volume 7/2, Spring 2012,
927-937.
Şahin, E. (2006). Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlarda Solo Konserlere Katılan Şan Öğrencilerinin Seslendirme
Kaygılarının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Temizyürek, F. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, yıl 2007, cilt 40 sayı 2 ,113-131.
Temizyürek,F., Erdem, İ. ve Temizkan,M. (2011). Konuşma Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Topçuoğlu, F. ve Özden, M. (2012). Diksiyon ve Konuşma Eğitimi, Ankara: Akademi.
Ünal Topçuoğlu, F. ve Degeç, H. (2012). Öğretmen Görüşlerine Göre Konuşma Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar.
The Journal of Academic Social Science Studies, 5(7), 735-750.
Yılmaz, A. (2005). Oyuncunun Konuşma Eğitiminin Teorik İçeriği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul
Üniversitesi, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com