Buradasınız

Giresun’da Ağaç Kültürü, Giresun’un Geleneksel El Sanatlarında Ağacın Yeri ve Önemi

Tree-Based Culture in Giresun, The Place and Importance of Trees in Traditional Crafts of Giresun

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
A tree is an element which occupies a crucial place in a nation’s life and revives the land where it lives. Thus, Franklin Roosevelt sated that the level of a nation’s civilization is directly proportional with that nation’s afforesting the land on which it inhabits. It is true that civilization is based on trees, flowers and greenery. One other common belief which has survived among Turkish communities since pre-historic times are that tree so specific kinds of trees a reconsidered to be sacred. It can be said in this sense that the cult of the tree is of great importance in terms of Turkish social life. Tree shave always been viewed by Turkish communities as the symbol of life and eternity probably because they renew themselves form one season to then extend have some other characteristics. The idea of eternity has also created mythological beliefs. The Turks discovered a similarity between the formation of tress and the natural course of their own life. They also established a relationship between trees and happy places in every geographical region where they lived. Moreover, they benefited from tress to the maximum extent for the facilitation of their daily lives. Also, the people from the Province of Giresun, which is our working are a for the project, have also preserved a great number of their beliefs concerned with trees from the past to the present. In addition, they manufactured a high number of equipment from tress in their daily lives. At the beginning, tree-species, tree-based beliefs, tree-related geographical literature and literature of folk culture concerned with beliefs were scanned and then the existence of tree was primarily identified in field studies. In addition, when tree-based beliefs which remain alive among people was studied through fileld-study, the making of some outdated equipment and some others still, including principilly the houses made of trees were filmed and photographed. In our study, the focus is on the place of trees in the culture of Giresun from the myths owned by the people of Giresun to their daily lives.
Abstract (Original Language): 
Ağaç bir milletin yaşamında en önemli yeri olan, bulunduğu topraklara can veren çok değerli bir varlıktır. Franklin Roosevelt’in dediği gibi “Bir milletin uygarlık düzeyi, üzerinde yaşadığı toprakları ağaçlandırmasıyla ölçülür”. Uygarlığın temelinde ağaç, çiçek ve yeşillik bulunmaktadır. En eski devirlerden günümüze kadar Türk toplulukları arasında görülen yaygın inanışlardan birisi de ağacın ya da belli ağaç türlerinin kutsal kabul edilmesidir. Bu anlamda, ağaç kültünün Türk sosyal hayatında önemli bir yere sahip olduğu söylenebilir. Muhtemelen, mevsimden mevsime kendini yenilemesi ve daha birçok özelliğinden dolayı olsa gerek ağaç, Türk toplulukları arasında hayatın ve sonsuzluğun timsali olarak görülmüştür. Sonsuzluk düşüncesi de mitolojik inanmalara sürüklemiştir. Türkler ağacın oluşumu ile kendi hayatının tabii seyri arasında bir benzerlik olduğunu keşfetmiş ve yaşadığı her coğrafyada kutlu mekânlarla ağaçlar arasında münasebet kurmuştur. Ayrıca günlük hayatını kolaylaştırmak için ağaçtan azami oranda yararlanmıştır. Proje çalışma alanımız olan Giresun ilinde de insanlar ağaçla ilgili birçok inanışlarını geçmişten günümüze taşımışlardır. Yöntem olarak başta ağaç türleri, ağaçla ilgili inanmalar, ağaç ile ilgili coğrafi literatür, inanmalarla ilgili halk kültür literatürü taraması yapılmış, alan çalışmalarında öncelikli olarak ağaç varlığı tespitleri gerçekleştirilmiştir. Yine alan çalışması ile halk arasında yaşanmakta olan ağaç inanmaları incelenirken, halkın ağaçtan yaptıkları başta ev olmak üzere günlük hayatta kullanılmakta olan ve bazıları da artık unutulmuş araç gereçlerin yapımları kamera ve fotoğraf makinesi ile çekimleri yapılmıştır. Çalışmamızda Giresun’da yaşayan insanların mitlerinden günlük hayatlarına kadar ağacın Giresun kültüründeki yeri vurgulanmaya çalışılacaktır.
29
51

REFERENCES

References: 

Aytbayev, A. (2002). Massagetler Hakkında Eski Kaynaklar. Türkler, C. 1, Ankara: Yeni Türkiye Yay., s. 632.
Eliade, M. (1951) Le Chamanisme Et LesTechniquesArchaiques de Extase, Paris: Payot.
--------------, (1992). İmgeler ve Simgeler. Çev. M. Ali Kılıçbay, Ankara.
--------------, (2003). Dinler Tarihine Giriş. Çev. Lale Arslan, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Demir, N. (2005). Orta Ve Doğu Karadeniz Bölgesi’nin Tarihi Alt Yapısı. Ankara: Genelkurmay Basımevi.
İnan, A. (1972). Tarihte ve Bugün Şamanizm. Ankara.
Esin, E. (1976). Ötüken Yış ( Türk Sanatında Ağaçlı Dağ Hakkında Notlar). Atsız Armağanı, İstanbul.
İltar, G. (2011). Giresun İli Kentsel Konut Mimarisi. Basılmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara.
Gökdağ, B. A. ve Kuruca, N. (1998). Giresun’daki Eski Türk İnançlarının İzleri. Giresun Kültür Sempozyumu,
İstanbul, 431-436.
Granger, F. (1931). Vitruvius: On Architecture, Vol. I, London.
Kuruca, N. ve Çelik, A. (2000), Şebinkarahisar’daki Halk İnanmaları. I. Şebinkarahisar Tarih ve Kültür
Sempozyumu, İstanbul: Şebinkarahisar Belediyesi Yay., 334-354.
Ksenophon, (2011). Anabasis (Onbinlerin Dönüşü). Çev. Oğuz Yarlıgaş, İstanbul: Kabalcı Yay.
Marsadolov, L. S. (2002). Milattan Önce IX-VII. Yüzyıllarda Saylan Altay Göçebeleri. Türkler, C. 1, Ankara.
Rasonyı, L. (1971). Tarihte Türklük. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
Sever, R. ve Koca, H. (2002). Giresun Ormanları ve Başlıca Sorunlar. Yeşil Giresun Gazetesine Göre Cumhuriyetin
İlk Yıllarında Giresun, 7 Haziran 2002, s.118-128.
Slivnik, L. (1997). Vitruvius’ Biography. Prostor, vol. 5, Zagreb.
Strabon (1987). Anadolu Coğrafyası XII. Çev. Adnan Pekman, İstanbul.
Şen, N. (1967). Rize’den Beş Ev. İstanbul: İTÜ Yayınları.
Ocak A. Y. (1983). Bektaşi Menakıpnamelerinde İslam Öncesi İnanç Motifleri. İstanbul.
Ögel, B. (1971). Türk Mitolojisi. Ankara.
-------, B. (1991). Türk Kültür Tarihine Giriş. C. 3, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
Özen, K. (1991). Doğu Anadolu’da Eski Türk İnançlarının İzleri. Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, Nisan 90, S.
65, İstanbul.
Togan, A. Z. V. (1981). Umumî Türk Tarihine Giriş. İstanbul: Enderun Kitabevi Yay.
Yund, K. (1947). (Prehistorik ve İlk çağlarda) Türklerde Ağaç Medeniyeti. Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com