Journal Name:
- Maden Tetkik ve Arama Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
In the near vicinity of the apatitebearing magnetite deposit of Pınarbaşı Permianaged Malatya Metamorphites consisting of, from bottom to top, chlorite schists, cericite schists, calcschists and recrystallized
limestone
s cover large areas. These folded and faulted metamorphic rocks, which thrust over the Eoceneaged Maden Complex, underwent one regional metamorphism and one subsequent retrograde metamorphism in the greenschist facies. Mineralizations associated with chloritesericite schists are in the form of magnetitebearing apatite lenses. The ore horizons, which reach a thickness of 15 m and have a northsouth strike, dip approximate¬ly 30 degrees to the west. In the field, massive, banded and disseminated ore types are distinguished. The most important ore mineral is magnetite. It is followed by hematite, siderite, goethite and specularite. The proportion of the fluorapatite, the most valuable gangue mineral, reaches up to 30% in some places. Quartz, calcite, chlorite and sericite are other common gangue minerals. Rarely, rutile, zircon, monazite and xenotime are also observed. There is a significant positive correlation between Fe, P2O5 and depth. The variograms reveal holeeffects which reflect orerock alternations. Frequency distributions of the elements are logarithmic. Magnetite reserves with an iron content of over 20% Fe are approximately 78 Mt. The average P2O5 concentration of these reserves having an average Fe tenor of 35% is 1.57%. The F concentration of 3.46% in apatite is significant. However, rare earth element (REE) concentration of apatite (900 ppm) and V concentration of magnetite (800 ppm) are low. This deposit defined as classic Kirunatype sedimentary apatitebearing magnetite deposit, is not considered to be eco¬nomically mined.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Pınarbaşı Apatitli Manyetit Yatağı'nın yakın çevresinde, alttan üste doğru klorit, serisit ve kalkşistlerle re-kristalize kireçtaşlarından oluşan Permiyen yaşlı Malatya Metamorfitleri vardır. Eosen yaşlı Maden Karmaşığı'nın üstüne bir bindirme ile gelen bu oldukça kıvrımlanmış ve kırılmış başkalaşım kayaçları, yeşil şist fasiyesinde bir bölgesel ve bunu takip eden bir retrograd başkalaşım geçirmiştir. Klorit-serisit şistlere bağlı cevherleşmeler, manyetitli apatit mercekleri şeklindedir. Kuzey-güney doğrultulu, 15 m kalınlığa ulaşan cevher düzeyleri, yaklaşık 30° eğimle batıya dalmaktadır. Sahada masif, bantlı ve saçınımlı cevher tipleri ayırt edilmektedir. En önemli cevher minerali manyetittir. Bunu hematit, siderit, götit ve spekülarit izler. En değerli gang minerali olan flüora-patitin oranı yer yer %30'a varmaktadır. Kuvars, kalsit, klorit ve serisit diğer yaygın gang mineralleridir. Ender olarak rutil, zirkon, monazit ve ksenotim gözlenir. Fe, P2O5 ve derinlik arasında uyumlu ve anlamlı bir bağıntı ile ardalanmadan kaynaklanan boşluk etkeni gözlenmektedir. Elementlerin sıklık dağılımları logaritmiktir. %20 üzerinde Fe içeren manyetit rezervleri yaklaşık 78 Mt'dur. Ortalama Fe tenörü %35 olan bu rezervlerin ortalama P2O5 derişimi %1,57'dir. Apatitte F derişimi %3,46 ile önemlidir. Ancak apatitin nadir toprak element (NTE) derişimi (900 ppm) ve manyetitin V derişimi (800 ppm) düşüktür. Klasik Kiruna tipi sedimanter apatitli manyetit yatağı olarak tanımlanan yatak, ekonomik bir işletmeye elverişli görülmemektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 1
29-53