Türkiye’deki Cumhuriyet Dönemi İlköğretim Matematik Programlarına Genel Bir Bakış

Akbaba, T. (2005). Cumhuriyet döneminde program geliştirme çalışmaları. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 54-55, 20.10.2006 tarihinde http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi54-55/akbaba.htm adresinden edinilmiştir.
Akyüz, Y. (1997). Türk eğitim tarihi (Başlangıçtan 1993’e). Kültür Koleji Yayınları.
Arslan, M. (2000). Cumhuriyet dönemi ilköğretim programları ve belli başlı özellikleri. Milli Eğitim Dergisi, 146, 01.12.2008 tarihinde http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/146/aslan.htm adresinden edinilmiştir.
Aslan, B. (2005). İlköğretim, öğretim (“müfredat”) programları’nın hazırlanmasına dayanak oluşturan cumhuriyet dönemi’nin dinamikleri ve 1968-2005 ilköğretim programlarının
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl 13, Sayı 25, Mart 2013, 71 - 91
88
sınırlı bir karşılaştırılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 28-30 Eylül, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Ayas, A. P. (1995). Lise I Kimya Öğrencilerinin Maddenin Tanecikli Yapısı Kavramını Anlama Seviyelerine İlişkin Bir Çalışma. II. Ulusal Fen Bilimleri Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Ankara.
Batdal, G. (2005). Öğrenci odaklı bir yaklaşımla ilköğretim matematik programlarının değerlendirilmesi. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Kitabı içinde (Cilt.2), 343-346.
Bukova-Güzel, E. ve Alkan, H. (2005). Yeniden yapılandırılan ilköğretim programı pilot uygulamasının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(2), 385-425.
Bulut, S. (2005). İlköğretim programlarında yeni yaklaşımlar (Matematik 1-5. sınıf). Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 54-55.
Çelenk, S., Tertemiz, N. ve Kalaycı, N. (2000). İlköğretim programları ve gelişmeler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Demirel, Ö (1992). Türkiye’de Program Geliştirme Uygulamaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 27-43.
Demirel, Ö. (2005). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Gömleksiz, M. N. (2005). Yeni ilköğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 339-384.
Gözütok, F. D. (2003, Güz). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi, 160.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karataş, S. (2002). Batılılaşma Döneminde Ders Program Değişimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon, 11.10.2006 tarihinde http://www.egitim.aku.tr/skaratastez.doc adresinden edinilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı (1990). İlköğretim Matematik Dersi Programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB (1996). Program hazırlama ve geliştirme kılavuzu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB (1998). İlköğretim okulu matematik dersi öğretim programı: 1.-8. sınıflar. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl 13, Sayı 25, Mart 2013, 71 - 91
89
MEB (2003). Trends in International Mathematics and Science Study-TIMSS 1999. Üçüncü uluslar arası matematik ve fen bilgisi çalışması. Ankara: Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
MEB (2005a). İlköğretim matematik dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB (2005b). Tebliğler Dergisi (Sayı 2575). 14.07.2005 tarih ve 192 sayılı kararı.
Oktar, İ. (2005). Öğrenci merkezli öğrenme-öğretme yaklaşımlarının öğrenci başarısına etkisi XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 28-30 Eylül, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Özdemir, S. M. (2005). İlköğretim okullarındaki öğretmenlerin yeni ilköğretim programlarına (1-5. sınıflar) ilişkin görüşleri. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 28-30 Eylül, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Peker, M. ve Halat, E. (2008). İlköğretim I. Kademe matematik programının eğitim durumları boyutunun öğretmen görüşleri doğrultusunda incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 209-225.
Saban, A. (2004). Öğrenme öğretme süreci. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Şahin, Ç. (2006). Cumhuriyet dönemi ilköğretim programlarında esnek program ve uygulanması. Milli Eğitim Dergisi, 171.
Temiz, N. (2005). İlköğretim 4. sınıf matematik dersi yeni öğretim programının yansımaları. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 28-30 Eylül, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Ünal, S., Çoştu, B. ve Karataş, F. Ö. (2004). Türkiye’de fen bilimleri eğitimi alanındaki program geliştirme çabalarına genel bir bakış. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 183-202.
Ünal, F. ve Ünal, M. (2010). Türkiye’de ortaöğretim programlarının gelişimi. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, 110-125.
Ünsal, Y. (2004). Türkiye’de son yıllardaki fen müfredatı geliştirme çabaları: 1992 ve 2000 fen müfredatlarının genel görünümü. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 31-43.
Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Alkım Yayıncılık.
Yüksel, S. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları ve sorunları. Milli Eğitim Dergisi, 159.
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl 13, Sayı 25, Mart 2013, 71 - 91
90
Extended Abstract
This research examines periodic improvements and developments of the elementary school mathematics curriculum to promote more effective teaching and meet the needs and expectations of the Turkish education system. It aims to explain to what extent the purpose of these programs has been achieved, and to analyze the contents of mathematics lessons. In addition, knowledge of teaching-learning methods and evaluation subjects are considered. Explanations of these programs are quoted clearly and briefly for teachers, students and researchers studying mathematics.
It is apparent from this research that the 1926 Elementary School Curriculum was the first comprehensive curriculum for elementary school teaching programs in our country, thus adding a new dimension to the education system; that the 1936 Elementary School Curriculum was the first to reflect the views of the new regime; and that the 1948 Elementary School Curriculum was the program that remained in force the longest, continuing in use for 20 years. The 1968 Elementary School Program is considered equally significant in terms of planning for application, students’ acquisition of knowledge, group study, and many innovations such as discussion, judgment and emphasizing the judgment in the process. Finally, it is understood that 2005 Mathematics Curriculum Program differs from previous programs in its underlying philosophy and approach, and it was developed on the basis of international comparisons.
Among the educational programs applied during the period of the republic, the 1968 Mathematics Teaching Program was the one that was monitored after it was put into practice, allowing problems to be corrected in its application, and consequently it survived into the 2000s with amendments made at times. The program amendments made by the 1948 Elementary School Curriculum, however, consisted of teaching the old lessons by the old methods under a new name, although it was one the programs implemented efficiently. The 1968 Elementary School Curriculum Program could not be applied properly because of some problems arising from its implementation. The amendments made by the 1998 Elementary School Curriculum Program went no further than changes in the place of subjects and units. This program caused education to rely on memorizing and become more intensive, and could not contribute to an increase in the number of qualified individuals. As a result, program development efforts before the 2005 Mathematics Curriculum Program could not have gone further than adjusting the content, and while some concepts and expressions such as active
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl 13, Sayı 25, Mart 2013, 71 - 91
91
student participation, problem-solving skills, and use of activities are found in these programs, it can be seen they adopted the behavioral approach in practice.
The 2005 Mathematics Curriculum Program adopted the concept of eight-year compulsory elementary education and a student-centered structuring philosophy. It differed from previous programs in terms of content, focusing on knowledge, skill, intelligence and manner instead of behavioral expression, and was enriched with activities that transform a teacher-centered education into a student-centered one, accepting process-oriented understanding instead of an end result in assessment and evaluation.
It can be said that implementation of the 2005 Mathematics Curriculum Program in schools, based on the structuring of knowledge in the mind, is on the road to success, but there are some important defects. The necessary conditions for applying the program cannot yet be provided by all schools, so that teachers could not perform their guiding duties properly, or post-application evaluation be carried out effectively. Taking into consideration the personal differences between students, providing a suitable learning environment, offering direction to the teachers, discussing, sharing the knowledge that they have learned and improving the association of school with daily life, could help to overcome these inadequacies in students’ learning.
It would be useful if teachers had sufficient knowledge of the program, and of the philosophy, principles and basis of the structural learning approach, attending seminars, receiving effective and regular in-service training, improving their existing knowledge and creating a suitable learning environment, and using the measuring tools. In conclusion, it is believed that future program development studies should focus on improvements and evaluation of applications in schools.