Buradasınız

İLKÖĞRETİM 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MEDYA VE MEDYA OKURYAZARLIĞI DERSİNE İLİŞKİN TUTUMLARI

SEVENTH GRADE STUDENTS’ ATTITUDES TOWARD MEDIA LITERACY EDUCATION COURSE

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to identify students’ attitudes toward the media literacy courses in Turkey. The study is designed as a quantitative study, and “Media Literacy Education Attitude Scale” (MLEAS) was used for the survey. The research population covers all seventh grade students who took a media literacy course during the academic year 2006-2007 in five pilot cities (İstanbul, İzmir, Ankara, Erzurum and Adana). In order to evaluate the reliability and validity of MLEAS, the scale was applied to 120 students from Ahmet Vefik Paşa Primary School, one of the pilot schools, in June 2006. For MLEA , four sub- factors were determined, and Internal Consistency Reliability (Cronbach alpha) and total item correlations were calculated for each subfactor. Collected data was analyzed with SPSS® 15.0 statistical package program. In order to compare the data according to pilot city variable; the frequency, percentage and arithmetic mean of the data were calculated, and one way variance analysis was used. According to the study results, the students who took a media literacy course point out that media fails to show concern about protecting cultural and social values and does not fulfill its responsibilities regarding informing people about news and facts. The students state that the instructional materials and class discussions were adequate, but they did not like the teaching activities used by the teachers. They also point out that the classroom activities and teaching strategies were insufficient for the course. Finally, the results of study show that the students shared their learning with their families and friends, and this sharing created a positive effect both on families and friends.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de medya okuryazarlığı dersini alan öğrencilerin bu derse tutumlarını belirlemektir. Bu araştırma, tarama modeli niteliğindedir. Bu çalışmada öğrencilerin medya okuryazarlığı dersine ilişkin tutumları, araştırmacıların geliştirdiği bir ölçek aracılığıyla belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2006-2007 öğretim yılında 5 pilot ildeki (İstanbul, İzmir, Ankara, Erzurum ve Adana) uygulama okullarında medya okuryazarlığı dersini alan 7.sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Öğrencilerin medya okuryazarlığı dersine yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla “Medya Okuryazarlığı Tutum Ölçeği” geliştirilmiştir. Geliştirilen ölçeklerin geçerlik ve güvenirliğinin belirlenmesi amacıyla ön uygulama yapılmıştır. Ön uygulama amacıyla“Medya Okuryazarlığı Tutum Ölçeği”, Haziran 2006 tarihinde araştırma evreninden seçilen Ankara Ahmet Vefik Paşa İlköğretim Okulu 7. sınıfında okuyan 120 öğrenciye uygulanmıştır. Dört faktörlü olarak saptanan “Medya Okuryazarlığı Tutum Ölçeği”nin her bir alt faktörü için güvenirliğin bir göstergesi olarak alfa iç tutarlılık katsayısı (Cronbach alfa) ve bu kapsamda madde toplam korelasyonları hesaplanmıştır. Araştırmada toplanan verilerin çözümlenmesinde SPSS® 15.0 (Sosyal Bilimler İçin İstatistik Programı) istatistik paket programı kullanılmıştır. Verilerin pilot il değişkeni açısından karşılaştırması amacıyla frekans, yüzde, aritmetik ortalama, tek yönlü varyans analizi teknikleri kullanılmıştır. Çalışmanın sonuçları, medya okuryazarlığı dersini alan öğrencilerin, medya araçlarının kültürel ve toplumsal değerlerin korunmasında gereken özeni göstermediğini, medyanın haber ve bilgi verme işlevini etkin biçimde yerine getirmediğini belirttiklerini göstermiştir. Araştırma sonucunda, öğrencilerin derste kullanılan materyalleri ve dersle ilgili yapılan sınıf içi tartışmaları yeterli buldukları, ancak sınıf içi etkinlikleri ve kullanılan öğretim yöntemlerini yeterli bulmadıkları ve öğretmenin dersi işleyiş biçimini beğenmedikleri belirlenmiştir. Öğrencilerin derste öğrendiklerini ailesi ve arkadaşlarıyla paylaştığı ve bu paylaşımın arkadaşları ve aileleri üzerinde olumlu etki yarattığı belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
93-113

REFERENCES

References: 

Akbulut, N.T. ve Kartopu, E. (2006). Yalıtılmış çocuk. Der. C. Bilgili (2006). Medyada olmayanlar: Medya
eleştirileri. İstanbul: Beta Yayınları.
Alvermann, P.E. & Hagood, M.C. (2000). Critical media literacy: Research, theory and practice in “new times”,
Journal of Educational Research, 93(3), 193 – 205.
Association of American Pediatry (2008). Media education in the practice setting: An overview of media and
pediatrician’s role. Retrieved July 18, 2008 from http://www.aap.org/advocacy/mmgay.pdf
Aufderheide, P. (1993). National leadership conference on media literacy, Conference Report. Washington, DC:
Aspen Institute.
Buckingham, D. (2000). After the death of childhood: Growing up in the age of electronic media. Cambridge: Polity
Press.
Cheung, C.K. (2005). The relevance of media education in primary schools in Hong Kong in the age of new media: A
case study, Educational Studies, 31(4), 361 – 374.
Considine, D. (2008). Case for media literacy in today's schools. Retrieved July 18, 2008 from
www.medialit.org/reading_room/article368.html
Craggs, C.E., (1992). Media education in the primary school. London: Routledge.
Curry-Tash, M.W., (1998). The politics of teleliteracy and adbusting in the classroom. The English Journal. 87(1),
43-48.
İLKÖĞRETİM 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MEDYA VE MEDYA OKURYAZARLIĞI… 113
Hart A., & Benson A. (1996). Researching media education in English classrooms in the UK, Journal of Educational
Media, 22(1), 7 – 21.
Hobbs, R., & Frost, R. (1999). Instructional practices in media literacy education and their impact on students
learning. New Jersey Journal of Communication. 6(2), 123-148.
Hobbs, R. (2005). What’s news. Educational Leadership, 63(2), 58-61.
Hymen, A. (2006). Improving media literacy standards in education. State University of New York, Empire State
College (Unpublished master thesis)
Leung, G.L.K. (1999). Study on the influence of media on youth. Hong Kong, Commission on Youth.
Masterman, L. (1992). A distinctive mode of enquiry towards critical autonomy In; M. Thoman E., (1995),
Operational Definition of Media Literacy. USA, Center for Media Literacy.
Postman, N. (1984), The disappearance of childhood. New York: Laurce.
RTÜK. (2008). İletişim şurası. Retrieved July 22, 2008 from.
www.rtuk.org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx?icerik_id=c7fcb3f7-a8bf-406e-....
Singer, D.G., & Singer, J.L. (1998). Developing critical viewing skills and media literacy in children. Annals of the
American Academy of Political and Social Science. 587(1), 164-179
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlilik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Thoman, E., & Jolls, T. (2008). 21. yüzyıl okuryazarlığı: Medya okuryazarlığına genel bir bakış ve sınıf içi
etkinlikler. (Çev. Ed. C. Elma ve A. Kesten). Ankara: Ekinoks Yayınevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com