Buradasınız

KONUT ALANLARINDA ENERJİ ETKİNLİĞİ: TOPLU KONUT İDARESİ BAŞKANLIĞI (TOKİ) TOPLU KONUT PROJELERİ ÜZERİNE ELEŞTİREL BİR DEĞERLENDİRME

ENERGY EFFICIENCY IN RESIDENTIAL AREAS: A CRITIQUE ON MASS HOUSING PROJECTS OF HOUSING DEVELOPMENT ADMINISTRATION OF TURKEY (TOKI)

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
10.4305

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The rapid increase in energy demand and consumption has intensified the necessity of developing new methods to ensure energy efficiency. When heating, cooling, lighting and other equipments in buildings are accounting for 24% of total energy consumption, it is inevitable to take more initiatives to reduce energy consumption in the construction sector. New residential areas cannot anymore be the places, where natural resources are consumed recklessly. They should be designed as livable areas, where preserving and using natural resources is possible. In recent years, a national urbanization and housing development process has begun in Turkey and with the new legal regulations, Housing Development Administration of Turkey (TOKİ) has been put in charge and authorized extensively to administer this process. To construct sustainable residential areas and optimize energy demand, the participation of such leading institutions in housing development and development of energy efficiency strategies are essential. In this context, the aim of this study is to analyze housing development projects of TOKİ in terms of energy efficiency. More specifically, using the energy efficiency criteria of the site environment data, technical and technological developments, and building design and construction, it assesses the selected housing projects of TOKİ in different geographies of Turkey. In the light of the findings, the paper proposes new principles to adapt energy efficiency methods in housing development projects.
Abstract (Original Language): 
Teknolojik alandaki gelişmeler, insanlara daha fazla konfor ve daha yüksek yaşam kalitesi sunmakta ancak, yaşam kalitesinin artırılması yüksek enerji tüketimini beraberinde getirmektedir. Günümüzde tüketilen enerji kaynakları, ağırlıklı olarak yenilenemeyen, yani sınırlı fosil kaynaklara dayanmaktadır. Fosil yakıta dayalı ekonomiler yaygınlaştıkça karbon emisyonları doğal sistemlerin başa çıkamayacağı kadar büyük oranlara ulaşmakta ve dünyayı tehdit eden iklim değişikliği, küresel ısınma, asit yağmurları ve ozon tabakasındaki incelme gibi sorunların oluşmasına neden olmaktadır. Sınırlı doğal kaynakların hızla tükenmesi ve geri dönülmez bir çevre tahribiyle karşı karşıya kalma olasılığı, sürdürülebilir kalkınma kavramının da önemini arttırmaktadır. Ekolojik dengeyi koruma ve doğal kaynakları hesaplı tüketme zorunluluğu tasarımcıları ve yatırımcıları yeni önlemler almaya yöneltmekte, ekolojik tasarım ilkelerini göz önünde bulunduran mekansal yaklaşımlar önem kazanmaktadır. Bu anlamda; çevreyi kirletmeyecek, doğayla uyumlu, temiz ve yenilenebilir enerji kaynakları kullanan tasarımların hayata geçirilmesiyle çevresel sorunlara yol açan etkenlerin azaltılması yolunda önemli adımlar atılmaktadır. Bütün bu sorunlar ve çözüm arayış çabaları Türkiye’nin de gündeminde yer almaya başlamıştır. Özellikle Avrupa Birliği’ne üye ülkeler tarafından kabul edilen Barselona Kriterleri kapsamında önemli bir enerji tüketim kaynağı olan konutların yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımıyla enerji ihtiyaçlarını karşılamasına yönelik çalışmalar ülkemizde de bu konuya yönelik çalışmaların gündeme alınmasını hızlandırmıştır. Son olarak Şubat 2012’de Yüksek Planlama Kurulu’nca kabul edilen “Enerji Verimliliği Strateji Belgesi 2012-2023” Türkiye’nin enerji verimliliği alanında yol haritası çizmeyi amaçlamış ve bu strateji belgesi içinde öncelikli konulardan biri olarak binaların enerji taleplerini ve karbon emisyonlarını azaltmak; yenilenebilir enerji kaynakları kullanan sürdürülebilir çevre dostu binaları yaygınlaştırmak önemli bir eylem alanı olarak gündeme gelmiştir. Konut üretim süreciyle bağlantılı olarak, Türkiye’de 2000’li yıllarla birlikte geniş çapta bir toplu konut üretim sürecinin başlatıldığı ve getirilen yeni yasal düzenlemelerle toplu konut uygulamaları ve kentsel dönüşüm çalışmaları başta olmak üzere Toplu Konut İdaresi (TOKİ)’nin faaliyet alanının önemli ölçüde genişletildiği görülmektedir. Bir taraftan enerji verimliliği çalışmaları gündemde yer alırken, diğer taraftan önemli bir enerji tüketim sahası olan konut üretiminin ülkemizde hızla artması, bu alanda enerji verimliliğinin gündeme getirilmesini gerekli kılmaktadır. Bu çalışmanın amacı; konut üretim sürecinde enerji etkinliği yöntemlerini inceleyerek, son dönemde konut üretimine önemli boyutta katkı sağlayan TOKİ’nin gerçekleştirdiği toplu konut projelerinin ne derece enerji etkin yöntemler uyguladığını irdelemektir. Bu kapsamda Türkiye genelinde TOKİ’nin projelendirdiği farklı nitelikteki toplu konut projelerinden örnekler seçilerek, enerji etkinliği analiz edilmekte ve elde edilen bulgulardan yola çıkarak konuya yönelik stratejiler geliştirilmektedir. Çalışma, üç bölümden oluşmaktadır; ilk olarak enerji etkinliği ve toplu konutlarda uygulanabilecek enerji etkinlik yöntemleri; konut fiziksel çevresi verilerine, teknik ve teknolojik gelişmelere ve konut tasarımı ve yapımına dayalı ölçütler başlıkları altında detaylandırılmakta, ikinci bölümde bu başlıklar altında geliştirilen ölçütlere göre seçilen TOKİ toplu konut projeleri enerji etkinliği açısından değerlendirilmekte ve son olarak enerji etkinliğinin en uygun düzeye getirilebilmesini sağlayacak yöntemlerin geliştirilmesi konusunda öneriler geliştirilmektedir.
127-141

REFERENCES

References: 

AIJ (2005) Architecture for a Sustainable Future – All About the Holistic
Approach in Japan, Institute for Building Environment and Energy
Conservation, Japan.
ATALAY, İ. (1997) Türkiye Coğrafyası, Ege Üniversitesi Yayınları, İzmir.
BROWN, R.D. ve GILLESPIE, T.J. (1995) Microclimatic Landscape Design:
Creating Thermal Comfort and Energy Efficiency, John Wiley & Sons,
New York.
BUTERA, F. (2008) Towards the Renewable Built Environment, Energy
Transition: From Fossil Fuels to Renewable Power, der. P. Droege,
Elsevier, UK; 329-364.
ÇAKMANUS, İ. (2001) “Binalarda Pasif Soğutma Sistemlerinin Tasarım
Kriterleri” Tesisat Mühendisliği, TMMOB Makine Mühendisleri Odası
Yayını, 66; 21-29.
DANIELS, K. (1997) The Technology of Ecological Building: Basic Principles and
Measures, Examples and Ideas, Birkhauser Verlag, Berlin.
ERBAŞ, A.E. (2000) Enerji Kaynak Çeşitliliğine Dayalı Konut Alanları
Planlaması İçin Temel İlkeler ve Ölçütlerin Belirlenmesi Üzerine Bir
Çalışma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Mimar Sinan Üniversitesi
Şehir ve Bölge Planlama, İstanbul.
ESİN, T., vd. (2002) Marmara Bölgesi için Ekolojik Yapılaşma Kriterlerinin
Belirlenmesi ve Örnek Bir Yapı Tasarımı, Gebze Yüksek Teknoloji
Enstitüsü Araştırma Fonu, 01-A-02-01-12, Gebze.
EUROPEAN COMMISSION (2008) European Energy and Transport: Trends to
2030, Office for Official Publications of the European Communities,
Luxembourg.
GAUZIN-MÜLLER, D. (2002) Sustainable Architecture and Urbanism,
Birkhauser, Italy.
GOULDING, J.R. vd. (1992) Energy Conscious Design: A Primer for Architects;
Batsford Ltd, London.
GÖKSAL, T., ÖZBALTA, N. (2002) “Enerji Korunumunda Düşük
Enerjili Bina Tasarımları” Mühendis ve Makina, TMMOB Makina
Mühendisleri Odası Yayınları, 506; 32-36.
GÜNEL, M.H. vd. (2007) Rüzgar Enerjisi ve Bina Tasarımı, ODTÜ Mimarlık
Fakültesi Yayınları, Ankara.
KATIRCI, U. (2003) Çevre ve Yaşam İçin Yapı Tasarımı: Norman Foster;
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri
Enstitüsü Mimarlık ABD, Ankara.
MC PHERSON, E.G. (1984) Energy-Conserving Site Design, American Society
of Landscape Architects, Washington DC.
MEGA, V. (2005) Sustainable Development, Energy and the City: a Civilization
of Visions and Actions, Springer, USA.
MENDLER, S. ODELL, W. (2000) The HOK Guidebook to Sustainable Design,
John Wiley & Sons, USA.
PEKER, Z. (1998) Energy Efficient Urban Design, Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü, İzmir.
PITTS, G., WILLOUGHBY, J. (1992) A Design Guide to Energy Efficient
Housing, Energy Efficient Building, der. S. Roaf, M. Hancock,
Blackwell Scientific Publications, Great Britain; 193-217.
POSTEL, S. (2000) Son Vaha: Su Sıkıntısıyla Karşı Karşıya, TÜBİTAK-Tema
Vakfı Yayınları, Ankara.
ROAF, S., vd. (2003) Ecohouse 2: A Design Guide, Elsevier, Italy.
SMITH, P. F. (2004) Sustainability at the Cutting Edge: Emerging Technologies
for Low Energy Buildings, Elsevier, Great Britain.
STEAD, D. (2009) “Energy Efficiency: Temporal and Geographical Trends
in Europe”, Energy and Environment, 20 (3) 345-65.
TOKİ (T.C. BAŞBAKANLIK TOPLU KONUT DAİRESİ BAŞKANLIĞI)
resmi web sitesi: http://www.toki.gov.tr
TULUCA, A. (1997) Energy-Efficient Design and Construction for Commercial
Buildings, McGraw-Hill, New York.
TÜBİTAK (1998) Çevre Dostu ve Yenilenebilir Enerji Kaynakları ile İlgili
Teknolojiler, TÜBİTAK TTGV Bilim – Teknoloji – Sanayi Tartışmaları
Platformu; Enerji Teknolojileri Politikası Çalışma Grubu Alt Grup
Raporu; http://www.tubitak.gov.tr/btpd/btps/platform/altgrup/
enerji/cevre/indexpdf.html
ENERGY

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com