Buradasınız

Anasayfa » Content

ONARICI ADALET MODELİ ÇERÇEVESİNDE UZLAŞTIRMA VE ÇOCUK MAHKEMELERİNDE UYGULANMASI

VICTOM-OFFENDER MEDIATION IN ACCORDANCE WITH THE PROVISION OF JUSTİCE MODEL AND IMPLICATION ON JUVENILE COURTS

Journal Name:

  • Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This research aims to determine the faults and lacks of the victim-offender mediation implications on juvenile courts in accordance with the provision of restorative justice model. The research contains circumstantial acquirements about restricting the extent of victim-offender mediation for juveniles, the regulation about appointment of mediators, quality and training of mediators, and deficiency in infrastructure of victimoffender mediation establishment.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, onarıcı adalet modeli çerçevesinde uzlaştırma ve uzlaştırmanın çocuk mahkemelerinde uygulanmasının ayrıntılı olarak incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu araştırma ile yapılan kanun değişikliklerinde uzlaştırmanın kapsamının suça sürüklenen çocuklar bakımından daraltması, uzlaştırmacının nitelikleri, uzlaştırmacının eğitimi ve atanması konularında yürürlüğe konan yönetmelik, uzlaştırma müessesesinin alt yapısı gibi konularda derinlemesine incelemeler yapılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-onarici-adalet-modeli-cercevesinde-uzlastirma-cocuk-mahkemelerinde-uygulanmasi.pdf
  • 1
129-144
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aertsen, I. ve Peters, T. (1998). Mediation for Reparation: The Victim’s Perspective. European
Journal of Crime, Criminal Law and Criminal Justice.6(2): 106-124.
Aertsen I, Mackay R, Pelikan C, Williems J. ve Wright M. (2004). Rebuilding Community
Connections-Mediation and Restorative Justice in Europe: 41-88.Germany: Council
of Europe Publishing.
Akyüz, E. (2005). Suça İtilen Çocuklara İlişkin Avrupa Konseyi Politikaları. III.Ulusal Çocuk ve
Suç Sempozyumu ‘Bakım, Gözetme ve Eğitim’, 22-25.10.2003:201-215. Ankara:Türkiye
Çocuklara Yeniden Özgürlük Vakfı.
Asworth, A. (2003). Is Restorative Justice the Way Forward for Criminal Justice? İçinde Mclaughlin
E., Fergusson R., Huges G. ve Westmarland L. (Editörler), Restorative Justice Critical
Isuues: 164-178. London: SAGE.
Balo, Y. S. (2005). Uluslararası İlkeler Işığında Çocuk Koruma Kanunu ve Uygulaması, Seçkin
Kitabevi, Ankara.
Bazemore, G. ve Walgrave, L. (Editörler). (1999). Restorative Juvenile Justice: Repairing the
Harm of Youth Crime. New York: Criminal Justice Pres.
Braithwaite, J. (2003). Restorative Justice and a Better Future. İçinde Mclaughlin E., Fergusson
R., Huges G. ve Westmarland L. (Editörler), Restorative Justice Critical Isuues: 54-64.
London: SAGE.
Crawford, A. ve Clear, T. R. (2003). Community Justice: Transforming Communities through
Restorative Justice. İçinde Mclaughlin Eugene, Fergusson Ross, Huges Gordon ve
Westmarland Louise (Editörler), Restorative Justice Critical Isuues: 215-229. London:
SAGE Publication.
Çetintürk, E. (2008a). Onarıcı Adalet. İstanbul: HD Yayıncılık.
Çetintürk, E. (2008b). Ceza Adalet Sisteminde Uzlaştırma. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çetintürk, E. (2009). Ceza Adalet Sisteminde Uzlaştırma. İstanbul: HD Yayıncılık.
Dhami, M. K. ve Joy, P. (2003). Challenges to Establishing Community-Based Restorative Justice
Programs: The Victoria experience Presented at the 6th International Conference on
Restorative Justice held at Simon Fraser University. Vancouver BC. 1-4 Haziran 2003.
http://restorativejustice.org/articlesdb/articles/3686. (15 Mayıs 2009)
Dignan, J. ve Marsh, P. (2003). Restorative Justice and Family Group Conferences in England:Current
State and Future Prospects. İçinde Mclaughlin E., Fergusson R., Huges G. ve Westmarland
L. (Editörler), Restorative Justice Critical Isuues: 105-115. London: SAGE.
Doolin, K. (Ekim 2007). But What Does It Mean? Seeking Definitional Clarity in Restorative Justice.
Journal of Criminal Law: 71(5):427-440.
Konuralp, H. (1998). 75. Yılda Cumhuriyet Yargı Düzeninin Düşünsel ve Yapısal Kesiti Üzerine Bazı
Gözlemler. Yeni Türkiye, (23-24): 3820-3825.
Llewellyn, J. ve Howse, R. (1998). Restorative Justice. A conceptual Framework, Law Commission
of Canada. http://www.lcc.gc.ca/about/1999_dis_paper_b-en.asp. (10.05.2009)
Marshall, T. F. (1999). Restorative Justice: An Overview. London: Home Office.
McCold, P. ve Wachtel, T. (1998). Community is Not A Place: A New Look At Community Justives
Initiatives. Contemporary Justice Review,1(1): 71–72
Office of Justice Programs Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention. (1998a). Guide
For Implementing the Balanced and Restorative Justice Model. Washington:Office of
Juvenile Justice and Delinquency Prevention.
Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention. (1998b). Major Issues In Juvenile Justice
Information and Training. Washington: Office of Juvenile Justice and Delinquency
Prevention.
Özbek, M. S. (2002). Dünya Çapındaki Adalete Ulaşma Hareketiyle Ortaya Çıkan Gelişmeler
ve Alternatif Uyuşmazlık Çözümü. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi,
51(2): 121–162.
Özbek, M. S. (2005a). Ceza Muhakemesi Kanununda Uzlaştırma. Ankara Üniversitesi Hukuk
Fakültesi Dergisi: 54(3): 289–321.
Özbek, M. S. (2005b). Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesinin ‘Ceza Uyuşmazlıklarında
Arabuluculuk’ Konulu Tavsiye Kararı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi,
2005(1): 127–166.
144

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com