Buradasınız

Türkiye 13 Yaş Altı Badminton Şampiyonasına Katılan Sporcu Öğrenciler ile Sporcu Olmayan Öğrencilerin Atılganlık Düzeylerinin Karşılaştırılması

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
This study aims to compare the assertiveness levels of primary school students joining ‘’Turkey Badminton Championship under 13’’ with the assertiveness levels of the primary school students at the same age and grade and who don’t do any kinds of sports. The assertiveness levels of the students was compared depending on gender, being sportmen or students in sedentary occupations, age and sports age. Search Group is composed of totally 82 students doing sports (34 is female and 48 male) who joined championship whereas Control Group includes totally 68 students not doing sports ( 38 is female and 30 male) who have education at Yasar Doğu Primary School in Elmadağ , Ankara. It was applied to ‘’ assertiveness Inventory’’ including 45 items as data collecting tool, which are diagnostic for the assertiveness levels of subjects and was developed by Topukcu (1982). In data assesment, SPSS 13.0, Statistics Packet Program was used. According to normality testing, t test and One- Way ANOVA, which are parameter tests, were applied to independent groups. On the other hand, according to variance homogeneity, Tukey test, which is one of the Post Hoc Multiple Comparisions tests, was used. There is not a meaningful difference between the assertiveness levels of sportsmen and students in sedentary occupations when it is statistically compared related to gender (P>0.05). On the contrary, it has been found that there is statistically a remarkable difference between being sportsmen and students in sedentary occupations in terms of whether subjects are sportsmen or not and male or female. In these comparisions, the assertiveness levels of sportsmen have been detected higher than students in sedentary occupations in general. The assertiveness levels of sportsmen are meaningfully different from each other in accordance with their ages whereas there is not a significant difference in terms of their sports ages (P<0.05).
Abstract (Original Language): 
ÖZET Bu araştırmanın amacı, “Türkiye 13 Yaş Altı Badminton Şampiyonası”na katılan ilköğretim öğrencileri ile aynı yaş ve sınıf seviyesinde bulunan, hiç spor yapmamış ilköğretim öğrencilerinin atılganlık düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Öğrencilerin atılganlık düzeyleri, cinsiyetlerine, sporcu veya sedanter olmalarına, yaş ve spor yaşlarına göre karşılaştırılmıştır. Araştırma grubunu, şampiyonaya katılan (34 bayan, 48 erkek) toplam 82 spor yapan ilköğretim öğrencisi oluştururken, kontrol grubunu Ankara- Elmadağ İlçesi, Yaşar Doğu İlköğretim Okulunda öğrenim gören (38 bayan, 30 erkek ) toplam 68 spor yapmayan ilköğretim öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Topukçu (1982) tarafından geliştirilen ve ilköğretim öğrencilerinin atılganlık düzeylerini belirleyici 45 maddeden oluşan “Atılganlık Envanteri” uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 13.0 istatistik paket program kullanılmıştır. Normallik sınamasına göre, parametrik testlerden bağımsız gruplarda t testi ve One – Way ANOVA, Varyans homojenliğine göre ise Post Hoc Multiple Comparisions testlerinden Tukey testi kullanılmıştır. Sporcu ve sedanterlerin atılganlık düzeyleri cinsiyetleri bakımından karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (P>0.05). Buna karşın sporcu olup olamama, erkek ve bayan olmaları bakımından sporcu ve sedanter olmaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir. Bu karşılaştırmalarda, genel anlamda sporcuların atılganlık puanları sedanterlerden daha yüksek bulunmuştur. Sporcuların atılganlık düzeylerinde yaşlar arasında anlamlı farklılık tespit edilirken (P<0.05), spor yaşları arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (P>0.05).
1-9

REFERENCES

References: 

Abalı, O., Ergenlik Dönemi ve Sorunları. 1. Baskı. Kelebek Mat; İstanbul, 2004.
Akandere, M., “Üniversite Gençliğinde Görülen Kaygının Giderilmesinde Sporun Farklı Yaş
Gruplarına Göre Etkisinin İncelenmesi” G.Ü. Bed. Eğit. Ve Spor Bil. Der.III (1). Ankara,1998.
Alıcıgüzel, İ., Çağdaş Okulda Eğitim ve Öğretim, Sistem Yayıncılık, İstanbul, 2003.
Arı, R., Üniversite Öğrencilerinin Baskın Ben Durumları İle Bazı Özlük Niteliklerinin, Ben Durumlarına
Atılganlık Ve Uyum Düzeylerine Etkisi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara, 1989.
Ashford, B., Biddle, S. and M. Goudas., “Participation in Community Sports Centres: Motives and
Predictors of Enjoyment”. Journal of Sport Sciences. 11, 3: 1993.
Aydın, B., “Cinsiyet ve Cinsiyet Rolleri Açısından Atılganlık Seviyesinin İncelenmesi”. Marmara
Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi Dergisi. 3:1991.
Bal, E., İlköğretim Öğrencilerinin Benlik Algıları İle Atılganlık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin
İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniv. Eğitim Bilimleri Enst. İstanbul, 2006.
Becet, T. K., Ana-Baba Tutumlarının ve Bazı Sosyo-Ekonomik Faktörlerin Lise Son Sınıf
Öğrencilerinin Atılganlık Düzeyine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara. 1989.
Bozkurt, E., Üniversite Öğrencilerinin Atılganlık Düzeylerini Etkileyen Sosyo- Ekonomik Faktörler,
Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun, 1989.
Cüceloğlu, D., İnsan ve Davranışı. 3.Bsm. Remzi Kitapevi; İstanbul, 1992.
Deniz, M. E., Üniversite Öğrencilerinin Cinsiyet ve Kültürel Farklara Dayalı Atılganlıkları Üzerinde Bir
Atılganlık Eğitimi Denemesi. Yüksek Lisans Tezi. S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya, 1997.
Dökmen, Ü., İletişim Çatışmaları ve Empati. Sistem Yayıncılık, 18. Baskı, İstanbul, 2004.
Efe, M., 14-16 Yaş Grubu Bireylerde Spor Çalışmalarının Sosyal Yetkinlik Beklentisi Ve Atılganlık
Üzerine Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sağlık Bil. Enst. Bursa, 2007.
Görüş, Y., Bir Grup Lise Öğrencisinin Atılganlık Düzeyi ile Stresle Başa Çıkma Yolları Arasındaki
İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. D.E.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir,
1999.
Güler, D. Aydos, L. Koç, H., “Devlet ilköğretim 6, 7 ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Eğitim Düzeylerinin ve
Sportif Faaliyetlere Katılımlarının Atılganlıklarına Etkisi”. Beden Eğitimi ve Spor Eğitiminin
Performansının Felsefi Temelleri Sempozyumu. 8-9 Nisan, Manisa, 2005.
İnceoğlu, D. Ayatar. G., “Bir Grup Ergende Atılganlık Eğitimi”. Psikoloji Dergisi. VI, 21: 1987.
Kamaraj, I., Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması ve Beş Yaş Çocuklarının
Atılganlık Sosyal Becerisini Kazanmalarında Eğitimci Drama Programının Etkisi. Doktora Tezi.
Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 2004.
Kapıkıran, Ş., İçten ve Dıştan Denetimliliğe Sahip Ergenlerin Atılganlık Düzeyinin Saptanması.
Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir, 1993.
KARASAR N., Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Nobel Yayınları, Ankara, 2005.
Kaya, Z. Meslek Lisesi Öğrencilerinin Atılganlık ve Sürekli Kaygı Düzeylerinin Karşılaştırılması
Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. D.E.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir: 2001.
Kuru, E., “Farklı Statüdeki Beden Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri”. Gazi Eğitim
Fakültesi Der. Ankara, 23(1): 2003.
Oral, N., “Atılganlık Düzeyi, Depresyon ve Cinsiyet Arasındaki İlişkilerin Değişik Yaş Grupları Üzerinde
İncelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi. H.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara:1986.
Özcan, A., Hasta Hemşire İlişkisi ve İletişim, Saray Kitapevi, İzmir, 1996.
Phelps, S. Austin, N., Atılgan Kadın. Birinci Baskı, HYB Yayıncılık, Ankara, 1997.
Saruhan, N., Ankara İl Merkezinde Lise Son Sınıfa Devam Eden Öğrencilerin Atılganlıkları İle Ana Ve
Baba Tutumları Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi Ankara
Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 1996.
Stein, A., Saldırgan Çocuk, ( Çev: Polat, N ). Papirüs Yayınları, İstanbul, 1997.
Tataker, T., Ergenlerin Atılganlık Düzeyi İle Ruhsal Sorunları Arasındaki İlişkinin Araştırılması. Yüksek
Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. 2003.
TEGİN B., “Üniversite Öğrencilerinin Atılganlık Davranış Ve Eğilimlerinin Cinsiyet Ve Fakülte
Değişkenleri Açısından İncelenmesi”. Psikoloji Dergisi, 25: 1990.
Topukçu, H. Atılganlık Eğitiminin İlkokul Çocuklarının Atılganlık Düzeyine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi,
Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi, Ankara. 1982.
Uğur, G., Üniversite Öğrencilerinde Atılganlık ile Beden Algısı İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ege
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı, İzmir, 1996.
Voltan, N., Grupla Atılganlık Eğitiminin Bireyin Atılganlık Düzeyine Etkisi. Doktora Tezi, Hacettepe
Üniversitesi, Ankara, 1980.
Wolpe, J. & Lazarus, A.A. “Behavior Therapy Techniques”. Pergamon Press, Elmsford, NY. 1966.
Yetim, A., Sosyoloji ve Spor. Ankara, 2000.
Yüksel, Ş. F., Grupla İletişim Becerileri Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerileri
Düzeylerine Etkisi, Doktora Tezi, G.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 1997.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com