The Second Manisa Mevlevîhane
Journal Name:
- Sufi Araştırmaları Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
In Manisa, around 1870, the “old” Mevlevihane located on the lonely hill in Yukarı Tabakhane
District was abandoned and a “new”, second Mevlevihane was built in the the centre of the city
in the Adakale District next to the Ali Bey Mosque courtyard, on the plot located between Dönertas
and Çırpıcı Streets. This Mevlevihane continued to function as a major centre of the Mevlevî Order
until the closing of all the “tekkes” (dervish lodges) in Turkey in 1925. It was the training centre of
nearly all the last makam Chelebis just before they went on to become leader of the order at the
mother tekke, the Mevlana Dergâh in Konya. Although this second Manisa Mevlevihane played such
an important role in the history of the order, very little is really known about it – its physical
appearance (architecture) or functioning - because no research or documentation was made before its
final remains were destroyed and its land turned into a park in 1995.
This paper’s author, a researcher of the architecture of the mevlevihanes, had the rare
opportunity of visiting the site four times between August 1987 and December 1995, and
interviewing a major living source, Kesfî Karadanısman, a researcher and retired head secretary of
Manisa’s Directorate of Waqfs in 1987, before he died. He actually walked her through the property
describing the demolished buildings in the complex as she drew its plan and took notes. In this paper
the author presents her research findings with drawings and photos.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Manisa’da, 1870’li yıllarda, Yukarı Tabakhane mahallesinde tenha bir tepede yer alan “Eski”
Mevlevîhane terk edilip il merkezi Adakale mahallesinde, Ali Bey Camiî avlusuna bitisik ve Demirtas,
Dönertas ile Çırpıcı sokakları arasındaki arsa üzerinde “yeni”, “ikinci” bir Mevlevîhane insa edildi.
&kinci Mevlevîhane-1925’te tekkeler kapatılıncaya kadar- 1001 gün çile ile terbiye edilmis, “dede”
unvanlı dervisleri yetistiren bir Mevlevî âsitane olarak görevini ifa ettigi ve Osmanlıların son döneminde
en önemli Konya makam Çelebileri’nin büyük bir kısmı bu âsitanede önceden seyhlik yaptıkları
için, Konya Dergâhı ile Karahisâr-ı Sâhib Mevlevîhanesi’nden hemen sonraki on bes âsitane içinde en
önemli merkez sayılmıstır. Mevlevîlik tarihindeki önemine ragmen, &kinci Manisa Mevlevîhanesi
hakkındaki kaynaklar yok denecek kadar azdır ve 1995’lerdeki son kalıntıları yıkılıp park hâline getirilmeden
önce veya sonra henüz bir arastırma konusu yapılmamıstır.
Mevlevîhane mimarisi arastırmacısı olan yazar, nadir bir fırsat yakalayıp Agustos 1987’den
Aralık 1995’e kadar dört defa Mevlevîhane kalıntılarını yerinde inceleyebildi ve vefat etmeden önce,
1987’de ana kaynak olan emekli Vakıflar Müdürlügü baskâtibi ve arastırmacı, rahmetli Manisalı Kesfî
Karadanısman ile bir mülâkat yapıp kendisiyle mevlevîhane arsasını adım adım gezerek yazar planını
çizerken yıkılan mevlevîhane binalarını ve yerlesimini tek tek tarif etti. Tebliginde yazar &kinci Manisa
Mevlevîhanesi hakkındaki arastırma sonuçlarını çizim ve resimlerle birlikte sunmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 6