Buradasınız

ARAŞTIRMA TABANLI FEN ÖĞRETİMİ ÖLÇEĞİ’NİN TÜRKÇE UYARLAMASI: GEÇERLİLİK VE GÜVENİRLİLİK ÇALIŞMASI

ADAPTATION OF THE RESEARCH BASED SCIENCE INSTRUCTION SCALE TO TURKISH: THE VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to perform the study of validity, reliability, and the adaptation into Turkish of research based science instruction scale (TSI) developed by Smolleck. The instrument, Teaching Science as Inquiry (TSI), is based upon the work of Bandura (1977) Social Learnıng Theory and Riggs (1988) developed an instrument to measure elementary science teachers’ self-efficacy. The original form of TSI is in English and comprises four – factor (A,B,C and D) 69 items. The research has been applied to 281 science and technology prospective teachers from 4 states universities. Turkish and English forms of the scale have been applied to 41 undergradutes from Marmara University for its linguistic equivalance analyse. As the results of application, the correlation between the Turkish and English form factors of scale is in order of .72 , .64 , .68, .76, and the linguistic equivalance between two scales has been provided. Following the research of factor analysis performed for the validity of TSI the scale, in accordance with its originality, involves 4-factor form which are indicating the %16.95, %15.35, %13.10 ,%10.01’ of total variance. High factor loaded 4 items in more than one factor, and low factor loaded 2 items of the scale have been eliminated. The item-total correlation of the 63 items of scale varies between 46 - 71. Following the reliability studies of TSI the coefficient consistence factor of Cronbach Alpha is in order of .79, .76, .74, .69 and test retest method reliability coefficient is in order of .70 , .73 , .68, .66. The findings of this research show that TSI is valid and reliable scale in science instruction.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, Smolleck (2004) tarafından geliştirilmiş olan “Araştırma Tabanlı Fen Öğretimi Ölçeği(ATFÖ)’nin” Türkçeye uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılmasıdır. ATFÖ’ nin çıkış noktası, Bandura’nın(1977) Sosyal Öğrenme Teorisindeki özyeterlilik çalışmalarına ve Riggs(1988)’in fen öğretimine ilişkin özyeterlilik ölçeği geliştirilmesi çalışmalarına dayanmaktadır. ATFÖ’ nün özgün formu İngilizce olup, dört faktörlü (A, B, C ve D) ve 69 maddeli bir yapı içermektedir. Araştırma dört devlet üniversitesinden, 281 fen ve teknoloji öğretmeni adayı üzerinde yürütülmüştür. Ölçeğin dilsel eşdeğerlilik analizi için iki hafta arayla Türkçe ve İngilizce formları, Marmara Üniversitesinden 41 lisans öğrencisine uygulanmıştır. Bu uygulamanın sonucunda ATFÖ’ nün Türkçe ve İngilizce formları arasındaki faktör korelâsyonları sırasıyla, .72, .64, .68 ve .76 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuç Türkçe ve İngilizce formları arasındaki dilsel eşdeğerliliğinin sağlandığını göstermiştir. ATFÖ’ nün geçerlilik çalışmaları için yapılan faktör analizi sonucunda, ölçeğin özgün formuna uygun olarak dört faktörlü bir yapı gösterdiği ve sırasıyla toplam varyansın %16.95, %15.35, %13.10 ve %10.01’ni açıkladığı bulunmuştur. ATFÖ’ nün birden fazla faktörde yüksek faktör yüküne sahip olan dört maddesi ve düşük faktör yüküne sahip olan iki maddesi ölçekten çıkarılmıştır. ATFÖ’ nin kalan 63 maddesinin madde-toplam korelâsyonları .46 -.71 arasında değişmektedir. ATFÖ’ nün güvenirlik çalışmaları sonucu Cronbach alpha iç tutarlılık katsayısının faktörleri için sırasıyla. 79, .76, .74 ve .69, test-tekrar-test güvenirlik katsayısı ise .70, .73, .68 ve .66 olarak bulunmuştur. Bu bulgulara dayalı olarak “Araştırma Tabanlı Fen Öğretimi Ölçeği’nin(ATFÖ)” fen eğitiminde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.
157‐185

REFERENCES

References: 

Ashton, P. (1984). Teacher Efficacy: A Motivational Paradigm For Effective Teacher Education. Journal Of Teacher Education, 35 (5), 28-32.
Bandura, A. (1977). Social Learning Theory. New York: General Learning Press.
Bandura, A. (1994). Self-Efficacy. Encyclopedia Hum. Behav. San Diego, CA: Academic Press, 4: 71-81.
Bleicher, R. E., & Lindgren, J.(2005). “Success İn Science Learning And Preservice Science Teaching Self-Efficacy”. Journal Of Science Teacher Education, 16: 205–225
Brody, C. M. & Davidson, N. (1998). Professional Development For Cooperative Learning. Albany, NY: State University of New York Press.
Büyüköztürk, Ş.(2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Pegem Yayıncılık, 11. Baskı, ISBN:978-975-6802-74-8 SYF:123-125
Comrey, A. L. & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis. Hillsdale, NJ: Erlbaum. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (157‐185)
Araştırma Tabanlı Fen Öğretimi Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması: Geçerlilik ve
Güvenirlilik Çalışması
179
Cerit, Y.(2010). Öğretmen Öz-Yeterlik Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öz Yeterlik İnançları. Eğitimde Kuram Ve Uygulama, 2010, 6 (1):68-85
Cone, N. (2009). “Preservice Elementary Teachers’Self Efficacy Beliefs About Equitable Science Teaching: Does Service Learning Make A Difference? Journal Of Elementary Science Education, Vol. 21, No. 2 Pp. 25-34.
Czerniak, C. M., & Chiarelott, L. (1990). Teacher education for effective science instruction-A social cognitive perspective. Journal of Teacher Education, 41(1), 49-58.
Damnjanovic, A.(1999). Attitudes Toward Inquiry Based Teaching: Differences Between Preservice And In-Service Teachers. School Science And Mathematics, Vol. 99(2)
Darling-Hammond, L., Wise, A. E. & Klein, S. P. (2000). A license to teach: Raising standards for teaching. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Denham, C.H. & Michael, J.J. (1981). Teacher Sense Of Efficacy: A Definition Of The Construct And A Model For Further Research. Educational Research Quarterly, 6 (1), 39-61.
Duran, E., Ballone-Duran, L., Haney, J. & Beltyukova, S.(2009). The Impact Of A Professionaldevelopment Program Integratingınformal Science Education On Early Childhood Teachers’ Self-Efficacy And Beliefs About Inquiry-Based Science Teaching. Journal Of Elementary Science Education, Vol. 21, No. 4, pp. 53-70.
Gibson, H. & Chase, C. (2002). Longitudinal İmpact Of An İnquiry-Based Science Program On Middle School Students’ Attitudes Toward Science. Science Education, 86, 693–705.
Gibson, S., & Dembo, M. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76, 569–582.
Gür, G.( 2008). “A Study On The Predıctors Of Teachers’ Sense Of Effıcacy Belıefs” Mıddle East Technıcal Unıversıty, Yayınlanmamış Doktora Tezi
Guzzetti, B., Taylor, T. E., Glass, G. V., & Gamas, W. S. (1993). Promotingconceptual Change İn Science: A Comparative Meta-Analysis Of İnstructionalinterventions From Reading Education And Science Education. Reading Researchquarterly, 28, 117–159.
Haney, J. J. Lumpe, A. T., Czerniak, C. M., & Egan, V. (2002).From beliefs to actions: The beliefs and actions of teachers implementing change. Journal of Science Teacher Education, 13 (3), 171-187.
Henson, R.K., Kogan, L.R., & Vacha-Haase, T.(2001). “A Reliability Generalızatıon Study Of The Teacher Effıcacy Scale And Related Instruments.” Educational And Psychological Measurement, Vol. 61 No. 3, June 2001 404-420
Hoy,A. W.&Spero, R. B.,(2005). Changes in teacher efficacy during the early years of teaching: A comparison of four measures . Teaching and Teacher Education, volume:21,343-356.
Ketelhut, D.J.(2007). “The Impact Of Student Self-Efficacy On Scientific Inquiry Skills: An Exploratory Investigation İn River City, A Multi-User Virtual Environment”. Journal Of Science Education And Technology, Vol. 16, No. 1, February 2007
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (157‐185)
180 Tufan İNALTEKİN – Hakan AKÇAY
Lee, C., Krapfl, L. (2002). Teaching As You Would Have The Teach: An Effective Elementary Science Teacher Preparation Program. Journal Of Science Teacher Education, 13, 247–265.
Luera, G.R., Otto, V.A.(2005). “Development And Evaluation Of An Inquiry-Based Elementaryscience Teacher Education Program Reflecting Current Reform Movements” Journal Of Science Teacher Education, 16: 241–258
Moseley, C., Reinke, K., & Bookout, V. (2002). The effect of teaching outdoor environmental education on preservice teachers’ attitudes toward self-efficacy and outcome expectancy. The Journal of Environmental Education, 34(1), 9-15.
Narayan, R., Lamp, D.(2010). “Me? Teach Science?” Exploring EC-4 Pre-Service Teachers’ Self Efficacy İn An İnquiry-Based Constructivist Physics Classroom. Educational Research And Review, Vol. 5(12), Pp. 748-757
National Research Council(NRC). (2000). Inquiry and the national science education standards: A guide for teaching and learning. Washington, DC: National Academy Press.
National Science Teachers Association(NSTA) (2003). Standards For Science Teacher Preparation, Http://Www.Nsta.Org/Preservice?Lid=Tnav, 21.07.2011’de bu adresten alınmıştır.
Ramey-Gassert, L., Shroyer, M.G.(1992). “Enhancing Science Teaching Self-Efficacy In Preservice Elementary Teachers”. Journal Of Elementary Scıence Education, Vol. 4(1) . Pp. 26-34
Riggs, I. (1988). The Development Of An Elementary Teachers’ Science Teaching Efficacy Belief İnstrument. Unpublished Doctoral Dissertation, Kansas State University, Manhattan.
Riggs, I., & Enochs, L. (1990). Toward the development of an elementary teacher’s science teaching efficacy belief instrument. Science Education, 74, 625–637.
Ritter, J. M., Boone, W. J., & Rubba, P. A. (2001). Development Of An İnstrument To Assess Prospective Elementary Teacher Self-Efficacy Beliefs About Equitable Science Teaching And Learning. Journal Of Science Teacher Education, 12(3), 175-198.
Savran, A., Çakıroğlu, J. (2001). Preservice Biology Teachers’ Perceived Efficacy Beliefs In Teaching Biology. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 21, 105-112
Savran Gencer, A., & Çakıroglu, J. (2005). Turkish Preservice Science Teachers’ Efficacy Beliefs Regaerding Science Teaching And Their Beliefs About Classroom Management. Teaching And Teacher Education, 23, 664-675.
Smolleck, L.D., Zembal-Saul, C.,&Yoder, E.P.(2006). “The Development And Validation Of An Instrument To Measure Preservice Teachers’ Self-Efficacy İn Regard To The Teaching Of Science As Inquiry” Journal Of Science Teacher Education, (2006) 17:137–163
Tezbaşaran, A.A.(1997). Likert Tipli Ölçek Geliştirme Klavuzu, 2. Baskı, Ankara: Türk Psikologları Derneği Yayınları.
Tilgner PJ (1990). Avoiding Science İn The Elementary School. Science Education, 74: 421-431.
Tschannen-Moran, M., Hoy, A., & Hoy, W. (1998). Teacher Efficacy And Measure. Review Of Educational Research, 68, 202–248.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (157‐185)
Araştırma Tabanlı Fen Öğretimi Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması: Geçerlilik ve
Güvenirlilik Çalışması
181
Türk Eğitim Derneği(TED).(2009). Öğretmen Yeterlikleri Özet Raporu, ISBN: 978-9944-5128-7-9, Ankara,
Yaşar, Ş., Duban, N.(2009). Sorgulamaya Dayalı Öğrenme Yaklaşımına Yönelik Öğrenci Görüşleri. İlköğretim Online, 8(2), 457-475, 2009. 22.08.2011. tarihinde [Online]: Http://İlkogretim-Online.Org.Tr, adresinden alınmıştır.
Yılmaz, M., Köseoğlu, P., Gerçek, C. & Soran, H.(2004). Öğretmen Özyeterlik İnancı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58(5), 50-54
Weiss, I. R. (1994). A Profile Of Science And Mathematics Education İn The United States: 1993. Washington, DC: U.S. Department Of Education. (Erıcdocument No. ED 382 461).
Wenner GJ (1993). Relationship Between Science Knowledge Levels And Beliefs Toward Science İnstruction Held By Preservice Elementary Teachers. J. Sci. Educ. Technol., 2: 461-468

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com