AAAS (American Association fort he Advancement of Science) (1993). Project 2061:Benchmarks for science literacy. New York: Oxford University Pres.
Atlıoğlu, Y. (1997). Milli Eğitim Bakanlığında Program Çalışmaları. Ankara: EARGED Yayını.
Ayas, A., Çepni, S. & Özbay, Y. (1994) Bilginin sosyal yapılanması: Öğretmen eği-timiyle ve müfredat programlarıyla ilişkisi. Akademik Yorum, 6, 28-30.
Ayas, A. (1995). Fen Bilimlerinde Yeni Program Geliştirme ve Uygulama Teknikleri: İki çağdaş yaklaşımın değerlendirilmesi. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 11: 149-155.
Aydın, A. (2004). Çeşitli Ülkelerin Orta Öğretim Kimya Derslerinin Müfredatlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi ve Türkiye İçin Yeni Bir Kimya Müfredat Önerisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Aydın, A. (2006). Çeşitli Ülkelerin Orta Öğretim Kimya Derslerinin Müfredatlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi Ve Türkiye İçin Yeni Bir Kimya Müfredat Çerçevesi Önerisi, Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 199-205.
Aydın, A. (2007). Ortaöğretim Kimya Dersi Öğretim Programının Uygulama Sürecinin Gerçekleştirilmesinde 1992’den Beri Uygulanan Ortaöğretim Kimya Müfredat Programının Uygunluğu Konusunda Öğretmen Görüşleri, Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 223-233.
Aydın, A. (2008). Ortaöğretim Öğretmenlerinin 1992’den Beri Uygulanan Ortaöğretim Kimya Müfredatları Hakkındaki Görüşleri, Eğitim ve Bilim Dergisi, 33(148), 87-100.
Aydın, A. (2009). The comparison of the representation of science process skills in 9th class chemistry curriculums: Germany, France, Canada and Turkey. Proceeding of the ESERA 2009 Conference, Turkey, 480-481.
Aykaç, N., Aydın, H., Gülbahar, Y., Özdemir, O., Menteşe, S., Eronat, A. & Uzunca, Ş. (2006). Öğrenme-Öğretme Sürecinde Planlama ve Uygulama (1.Baskı), Antalya: Naturel Yayıncılık.
Balbay, R. (2004). Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37 (2), 61-82.
Boonprakob, M. (1994). The development of a curriculum model for teaching science in secondary schools in Thailand. Dissertation Thessis, USA: Illinois State University.
Burns, R. W., & Brooks, G.D. (Eds). (1970). Curriculum desing in a changing society. N.J: Educational Technology Publications, Englewwood Cliffs.
Curriculum and Syllabuses. Every chance to learn. Curriculum framework for ACT schools. Retriwed May 05, 2010, from http://www. ussieeducator.org.au/ urriculum/curriculum.html
Demirel, Ö. (1993). Genel Öğretim Yöntemleri. Ankara: USEM Yayınları 11.
Demirel, Ö. (2004). Eğitimde Program Geliştirme (6. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
Dogan, H. (1997). Eğitimde Program ve Öğretim Tasarımı. Ankara: Önder Matbaacılık.
Fer, S. (2000). Modüler Program Yaklaşımı ve Bir Öneri. Milli Eğitim Dergisi, 147, 21-37.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (1‐27)
Çeşitli Ülkelerde Yapılan Ortaöğretim Kimya Müfredatlarını Geliştirme
Çalışmalarının Karşılaştırılması
23
Fraenkel, J.R., & Wallen, N.(1990). How to design and evaluate research in education. Boston: McGraw-Hill.
Garrett, L.N., & Garrett, C.J. (1976). Education down under: Observational on the Australian and New Zealand process. International Education, 6(1), 22-25.
Geban, Ö., Önal., A. & Kayatürk, N.(1996). Ortaöğretimde Kimya Konu ve Kavramları Üzerine Öğrenci Görüşleri. Ankara: EARGED Yayınları.
Graf, D., Tekkaya, C., S. Kılıç, D., & Özcan, G. (2011). Alman ve Türk Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Evrim Öğretimine İlişkin Pedagojik Alan Bilgisinin, Tutumlarının ve Pedagojik Alan Kaygılarının Araştırılması, 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications , 27-29 Nisan, Antalya.
Howard, J. (2007). Curriculum Development. Retriwed May 13, 2011, from http://www.org.elon.edu/cat/documents/curriculum%20development
International Review of Curriculum and Assessment frameworks (INCA) (2010). Germany: Curricula (age 3-19). Retriwed May 05, 2010, from http://www.inca.org.uk/1431.html
IQST “Development Procedural Skills in Science Education – constructivist approach”: http://www.glc.k12.ga.us/pandp/science/in-basic.htm ( Accessed in March 09, 2010).
Johnson, M.J. (1967). Definition models in curriculum theory. In Education Theory,17(2), 130.
Kilimci, S. (2006). Almanya, Fransa, İngiltere ve Türkiye’de Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Programlarının Karşılaştırılması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Adana.
Koray, Ö., (Bağçe) Bahadır, H., Geçgin, F. (2006). Bilimsel Süreç Becerilerinin 9. Sınıf Kimya Ders Kitabı ve Kimya Müfredatında Temsil Edilme Durumları, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2(4), 147-156.
Krug, E.A. (1962).Curriculum Planning (rev.ed. New York : Brace & World,Harcourt.
Les programmes au collège. Les programmes au collége définissent les connaissances essentielles et les méthodes qüi doivent étre acquises au cours du cycle par les éléves.Retriwed April 29, 2010, from (http://www.education.gouv.fr/cid21792/les-programmes-au-college.html#cul...
Mbajiorgu, N., & Reid, N. (2006). Factors Influencing Curriculum Development in Chemistry, Retriwed from Physical Sciences Centre Department of Chemistry University of Hull Hull Hu6 7rx : http:www.physsci.heacademy.ac.uk
Ministére de l’Education Nationale (MEN) (2010). Enseignement commun Programme d’enseignement de physique-chimie en classe de seconde générale et technologique. Bulletin officiel spécial n 4 du 29 avril 2010. Retriwed May 10, 2011, from (http://www.education.gouv.fr/cid51321/mene1007262a.html
McMinn, D.G., Nakamaye, K.L., & Smieja, J.A. (1994). Enhancing Undergraduate Education: Curriculum Modification and Instrumentation. Journal of Chemical Education, 71, 755-758.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2004). İlköğretim ve Ortaöğretim Düzeyinde Öğretim Programları Tasarımı Projesi.Yalova: Hizmet İçi Eğitim Seminerleri.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2007). Ortaöğretim 9. Sınıf Kimya Dersi Öğretim Programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (1‐27)
24 Abdullah AYDIN
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2008). Ortaöğretim 10. Sınıf Kimya Dersi Öğretim Programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2009). Ortaöğretim 11. Sınıf Kimya Dersi Öğretim Programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2009). Ortaöğretim 12. Sınıf Kimya Dersi Öğretim Programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). Müfredat Geliştirme Süreci, program geliştirme modeli 20.04.2010 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/programlar/program_giris/prog_gelis_3.htm adresinden alınmıştır.
Millar, R., & Osborne, J. (1998). Beyond 2000: Science Education for the Future. London, UK: King’s College.
New Nouveau Brunswick (NNB) (2009). Chemistry 121-122 Curriculum. Retriwed May 13, 2011, from http://www.gnb.ca/000/.../Chemistry%20121-122%20Curriculum.pdf
NRC (National Research Council) (1996). National science education standards. Washington DC: National Research Council.
Oliver, A.I. (1971). When does a curriculum need to be changed? In curriculum improvement: A guide to problems principles, and procedures. (Mead & Company). New York: Dodd.
Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) (1972). Styles of curriculum development. Paris.
Ornstein, A.C., & Hunkins, F.P. (1993). Curriculum:Foundations Principles, and Issues. NJ: Prentice-Hall, Englewood Cliffs.
Öncel, S.N. (1987). Federal Almanya ve Türkiye de okul öncesi eğitim. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Payne, D.A. (1974). Curriculum Evaluation:Commentaries on Purpose,Process,Product. MA: D.C.Heath and Company, Lexington.
Rutherford, F.J., & Ahlgren, A. (1989). Science for all Americans. New York: Oxford University Pres.
Science in School (SIS) (2007). Twenty First Century Science: developing a new science curriculum. Retriwed April 27, 2010, from http://www.scienceinschool.org/2007/issue5/ 21science.
Science & Technology. Scondary I & II Program. Science at Westwood High School Junior is based on the new Quebec Educational Program for Cycle One Science (QEP). Retriwed May 05, 2010, from http://westwood.lbpsb.qc.ca/documents0910%5CWWJR%5 ourseHandbook0910.pdf
Shepherd,G.D., & Ragan ,W.B. (1982). Modern Elementary Curriculum 6nd ed. New York: Rinchart and Winston,Holt.
Stufflebeam, D.L. (1974). Meta evaluation (occasional paper No.3). Western Michigan University Evaluation Center, Kalamazoo.
Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. (Brace & World). New York: Harcourt.
Tanner, D., & Tanner, L. (1980). Curriculum Development: Theory into Practice 2nd ed. New York: Macmillan.
Trump, J.L., & Miller, D.F. (1968). Secondary school curriculum improvement: Proposals and procedures. Boston: Bacon and Allyn.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (1‐27)
Çeşitli Ülkelerde Yapılan Ortaöğretim Kimya Müfredatlarını Geliştirme
Çalışmalarının Karşılaştırılması
25
Tyler, R.W. (1949). Basic Principles of Curriculum and Instruction. IL: The University of Chicago.
Unruh,G.G., &Unruh, A. (1984). Curriculum development:problems,processes,and progress. Berkeley: CA: Mccutchan.
Ünal, S., Çoştu, B., & Ö.Karataş, F. (2004). Türkiye’de Fen Bilimleri Eğitimi Alanın-daki Program Geliştirme Çalışmalarına Genel Bir Bakış, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2), 183 -202.
Van Driel, J.H., Beijaard, D., & Verloop, N. (2001). Professional Develpment and Reform in Science Education: The Role of Teachers’ Practical Knowledge. Journal of Research in Science Teaching, 38, 137 -158.
Varış, F. (1983). Program Geliştirme Çalışmaları,. Cumhuriyet Döneminde Eğitim. Ankara: M.E.B Yayınları.
Varış, F.(1988). Eğitimde Program Geliştirme, Teori ve Teknikleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları (IV. Baskı). No: 157.
Wiles, J., & Bondi, J. (1993). Curriculum development: A Guide to Practices 4nd ed. Holt: New York: Rinrhart and Winston.
Yaşar, M.D, Sözbilir, M., & Reiners, C. (2011). Türkiye ve Almanya Ortaöğretim Kimya Dersi Öğretim Programlarının Genel Yapısı. II. Ulusal Kimya Eğitimi Kongresi (5-8 Temmuz), Erzurum.
Yıldırım A. & Şimşek, H. (1999). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Kitabevi.
Yıldırım, A., & Öztürk, E. (2002). Sınıf öğretmenlerinin günlük planlarla ilgili algıları: öncelikler, sorunlar ve öneriler. İlköğretim-Online, 1 (1), 17 -27.
Young, J.H. (1985). Participation in curriculum development: An inguiry into the responses of teachers. Curriculum Inguiry, 15(4), 387 -414.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
