FEN ÖĞRETİMİNDE ÖĞRENME KURAMLARI VE LABORATUVAR DESTEKLİ YAPILANDIRMACI (CONSTRUCTIVIST) ÖĞRENME KURAMI

braham, M. R., & Renner, J. W. (1986). The sequence of learning cycle activities in high school chemistry. Journal of Research in Science Teaching, 23 (2), 121-143.
Abraham, M. R. (1989). Research on instructional strategies. Journal of College Science Teaching, 18 (3), 185-187.
Andersson, B. (1986). Pupils' explanations of some aspects of chemical reactions. Science Education, 70 (5), 549-563.
Appleton, K. (1997). Analysis and description of students’ learning during science classes using a constructivist-based model. Journal of Research in Science Teaching, 34 (3), 303-318.
Atılboz, G. (2007). Öğrenme halkası modelinin biyoloji öğretmen adaylarının difüzyon ve osmoz konularını öğrenmeleri, biyoloji öğretimine yönelik özyeterlik inançları ve tutumları üzerine etkileri. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ausubel, D. (1968). Educational Psychology: ACognitive View, New York: Holt, Rinehart, Winston.
Avcıoğlu, O. (2008). Lise 2 fizik dersinde Newton yasaları konusunda 7e modelinin başarıya etkisinin araştırılması. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (45‐78)
72 Ümit TURGUT – Fatih GÜRBÜZ
Ayas, A. (1995). Fen bilimlerinde program geliştirme ve uygulama teknikleri üzerine bir çalışma: iki çağdaş yaklaşımın değerlendirilmesi. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 149-155.
Ayas, A. (1998). Fen Bilgisi öğretiminde yeni yaklaşımlar. Anadolu Üniversitesi, Acık Öğretim Fakültesi Lisans Tamamlama Programı. Fen Bilgisi Öğretimi, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
Ayas, A., Çepni, S., & Akdeniz, A. R. (1993). Development of the Turkish Secondary Science Curriculum. Science Education, 77 (4), 433-440.
Ayas, A., Çepni, S., Johnson, D. ve Turgut, M. F. (1997). Kimya öğretimi. YÖK/DB Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi Yayınları, Ankara.
Ayas, A. (2007). Fen Bilgisi Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar. Anadolu Üniversitesi. Açık Öğretim Fakültesi Kitabı, www.aof.edu.tr/kitap/IOLTP/2283 /unite04.pdf. Erişim Tarihi: 15.01.2007.
Aydoğdu, C. (2003). Kimya eğitiminde yapılandırmacı metoda dayalı laboratuar ile doğrulama metoduna dayalı laboratuar eğitiminin öğrenci başarısı bakımından karsılaştırılması. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 14-18.
Baker, D. R., & Piburn, M. D. (1997). Constructing science in middle and secondary school classrooms. Copyright by Allyn and Bacon, USA.
Ben-Zvi, R., Eylon, B. S., & Silberstein, J. (1986). Is an atom of copper malleable? Journal of Chemical Education, 63 (1), 64-66.
Billings, R. L. (2001). Assessment of the learning cycle and inquiry based learning in high school physics education. Unpublished Master’s Dissertation, Michigan State University.
Blank, L. M. (1977). Metacognition and the facilitation of conceptual and status change in students’ concepts of ecology. Unpublished Doctoral Dissertation, Indiana University.
Bodner, G. M. (1986). Constructivism: A theory of knowledge. Journal of Chemical Education, 63 (10), 873-878.
Bodner, G. M. (1990). Why good teaching fails and hard-working students do not always succeed? Spectrum, 28 (1), 27-32.
Boylan, C. (1988). Enhancing learning in science. Research in Science and Technological Education, 6 (2), 205-217.
Bybee, R. W. (1997). Achieving scientific literacy: From purposes to practices. Portsmouth, UK: Heinemann.
Bybee, R. W. (2003). Why the seven E's, http://www.miamisci.org/ph/lpintro7e.html. Erişim Tarihi: 16.06.2003.
Campbell, T. C. (1977). An evaluation of a learning cycle intervention strategy for enhancing the use of formal operational thought by beginning college physics students. Unpublished Doctoral Dissertation, University of Nebresca.
Carin, A. A., & Bass, J. E. (2001). Teaching science as inquiry. New Jersey, Prentice Hall.
Casement, A. R. (2003). Vygotsky’s place in our teacher education classroom. http://subr.edu/coeducation/ejournal. Erişim Tarihi: 16.12.2007.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (45‐78)
Fen Öğretiminde Öğrenme Kuramları ve Laboratuvar Destekli Yapılandırmacı
(Constructıvıst) Öğrenme Kuramı
73
Cate, M. J., & Grzybowski, E. B. (1987). Teaching a biology concept using the learning cycle approach. The American Biology Teacher, 49 (2), 90-92.
Cleminson, A. (1990). Establishing and epistemological base for science teaching in the light of contemporay notions of the nature of science and of how children learn science. Journal of Research in Science Teaching, 27 (5), 429-445.
Collette, A. T., & Chiappetta, E. L. (1989). Science instruction in the middle and secondary schools. Merrill Publishing Company, Ohio.
Çalık, M. (2006). Bütünleştirici öğrenme kuramına göre lise 1 çözeltiler konusunda materyal geliştirilmesi ve uygulanması. Doktora tezi, K.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü.
Çepni, S. (2005). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Genişletilmiş İkinci Baskı, Üçyol Kültür Merkezi, Trabzon.
Çepni, S., Akdeniz, A .R. ve Keser, Ö. F. (2000). Fen bilimleri öğretiminde bütünleştirici öğrenme kuramına uygun örnek rehber materyallerin geliştirilmesi. Fırat Üniversitesi, 19. Fizik Kongresi, Elazığ.
Çepni, S., Ayas, A., Johnson, D. ve Turgut, M.F. (1997). Fen eğitiminde problem çözme. Fizik Öğretimi-Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi-YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Ankara.
Çepni, S., Küçük, M. ve Bacanak, A. (2004). Bütünleştirici öğrenme yaklaşımına uygun bir öğretmen rehber materyali geliştirme çalışması: hareket ve kuvvet. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, cilt: III, Karadeniz Teknik Üniversitesi, 1701-1722.
Çepni, S., Şan, H. M., Gökdere, M. ve Küçük, M. (2001). Fen bilgisi öğretiminde zihinde yapılanma kuramına uygun 7e modeline göre örnek etkinlik geliştirme. Yeni Binyılın Başlangıcında Türkiye’de Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, Maltepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İstanbul, 83-92.
Dahms, M., Geonnotti, K., Passalacqua, D., Schilk, J. N., Wetzel, A., & Zulkowsky, M. (2007). The educational theory of Lev Vygotsky: an analysis. Gary K. Clabaugh (Eds), http://www.newfoundations.com/GALLERY/ Vygotsky.html. Erişim Tarihi: 10.12.2007.
Doğanay, A. ve Tok, Ş. (2007). Öğretimde çağdaş yaklaşımlar. Öğretim İlke ve Yöntemleri, (Ed:Ahmet Doğanay), Pegem Yayıncılık, Ankara.
Duit, R,. & Treagust, D.F. (2003). Learning in Science-From Behaviourism Towards Social Constructivism and Beyond. B.J. Fraser & K.G. Tobin (Eds.), International Handbook of Science Education. Dordrecht/Netherland: Kluwer Academic Publishers.
Eisenkraft, A. (2003). Expanding the 5 E model. The Science Teacher, 70 (6), 57-59.
Erden, M. (1998). Eğitimde Program Değerlendirme, 3. baskı, Anı Yayıncılık, Ankara.
Erden, M. ve Akman, Y. (2001). Eğitim Psikolojisi: Gelişim öğrenme-öğretme. Arkadaş Yayınevi (10. Baskı), Ankara.
Ergin, İ., Kanlı, U. ve Tan, M. (2007). Fizik eğitiminde 5e modeli’nin öğrencilerin akademik başarısına etkisinin incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (2), 191–209.
Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Yelkentepe Matbaası, Ankara.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (45‐78)
74 Ümit TURGUT – Fatih GÜRBÜZ
Fabian, H. J. (1999). Developing Computer Based Training Programs for Basic Mammalian Histology: Didactic Versus Discovery-Based Design. İdaho State University, Department of Biological Sciences.
Fidan, N. ve Erden, M. (1991). Eğitime Giriş. Ankara: Feryal Matbaacılık.
Fox, R. (2001). Constructivism examined. Oxford Review Education, 27 (1), 23-35.
Freedman, M. P. (1997). Relationship among laboratory instruction, attitude toward science, and achievement in science knowledge. Journal of Research in Science Teaching, 34, 343-357.
Gagné, R. M. (1965). The Conditions of Learning. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
Geelan, D. R. (1995). Matrix technique: A constructivist approach to curriculum development in science. Australian Science Teachers Journal, 41 (3), 32-37.
Gredler, M. E. (1997). Learning and Instruction: Theory Into Practice (3 th edition). Ohio: Prentice Hall.
Griffiths, A. K., & Preston, K. R. (1992). Grade-12 students' misconceptions relating to fundamental characteristics of atoms and molecules. Journal of Research in Science Teaching, 29 (6), 611-628.
Hand, B., & Treagust, D. F. (1991). Student achievement and science curriculum development using a constructivist framework. School Science and Mathematics, 91 (4), 172-176.
Hendry, D. G., Frommer, M., & Walker, R. (2006). Constructivism and problem-based learning. Journal of Further and Higher Education, 23 (3), 359-367.
Hofstein, A., & Lunetta, V. (2004). The laboratory in science education: Foundations for the twenty-first century. Science Education, 88 (1), 28-54.
Hofstein, A., Navon, O., Kipnis, M., & Mamlok-Naaman, R. (2005). Developing students’ ability to ask more and better questions resulting from inquiry-Type Chemistry Laboratories. Journal of Research in Science Teaching, 42 (7), 791-806.
Howe, C. A. (1996). Development of science concepts within a Vygotskian Framework. Science Education, 80 (1), 35-51.
Huitt, W. (2003). Constructivism. educational psychology interactive. GA: Valdosta State University, Valdosta.
Jenkins, E. W. (2000). Constructivism in school science education: Powerful model or the most dangerous ıntellectual tendency? Science&Education, 9, 599-610.
Kadayıfçı, H. (2001). Lise 3. sınıftaki öğrencilerin kimyasal bağlar konusundaki yanlıs kavramalarının belirlenmesi ve yapılandırıcı yaklaşımın yanlış kavramaların giderilmesi üzerine etkisi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kanlı, U. (2007). 7E modeli merkezli laboratuar yaklaşımı ile doğrulama laboratuar yaklaşımlarının öğrencilerin bilimsel sureç becerilerinin gelişimine ve kavramsal başarılarına etkisi. Yayınlanmamış Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (45‐78)
Fen Öğretiminde Öğrenme Kuramları ve Laboratuvar Destekli Yapılandırmacı
(Constructıvıst) Öğrenme Kuramı
75
Kanlı, U. ve Yağbasan, R. (2008). 7E modeli merkezli laboratuvar yaklaşımının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerini geliştirmedeki yeterliliği. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (1),91-125.
Kaptan, F. (1998). Fen öğretiminde kavram haritası yönteminin kullanılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 95-96.
Karamustafaoğlu, O. ve Yaman, S. (2006). Fen Eğitiminde Özel Öğretim Yöntemleri I-II, Anı Yayıncılık, Ankara.
Karamustafaoğlu, S., Karamustafaoğlu, O. ve Yaman, S. (2005). Fen ve Teknoloji Öğretimi, Editörler Mustafa Aydoğdu & Teoman Kesercioğlu, Anı yayıncılık, Ankara.
Karplus, R. (1977). Science teaching and development of reasoning. Journal of Research in Science Teaching, 14 (2) 169-175.
Keser, Ö. F. (2003). Fizik eğitimine yönelik yapılandırmacı bir öğrenme ortamı tasarımı ve uygulaması. Yayınlanmamış Doktora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Keser, Ö. F. ve Akdeniz, A. R. (2002). Bütünleştirici öğrenme ortamlarının çoklu araştırma yaklaşımıyla değerlendirilmesi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, ODTÜ, Ankara.
Keskin, V. (2008). Yapılandırmacı 5e öğrenme modelinin lise öğrencilerinin basit sarkaç kavramları öğrenmelerine ve tutumlarına etkisi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kılıç, B. (2001). Oluşturmacı fen öğretimi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 7-22.
Koç, G. (2007). Yapılandırmacı öğrenme kuramı. Eğitim Psikolojisi, (Editör:Ayten Ulusoy), Anı yayıncılık, Ankara.
Korukcu, A. (2007). Kavram haritalarının din öğretiminde kullanımı (ilköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi 7. sınıf 1. ünite Kur’an-ı Kerim’i tanıyalım ünitesi örneğinde bir uygulama örneği. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Köseoğlu, F. ve Kavak, N. (2001). Fen öğretiminde yapılandırıcı yaklaşım. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (1), 139-148.
Köseoğlu, F., Budak, E. ve Kavak, N. (2002). Yapılandırıcı Öğrenme Teorisine Dayanan Ders Materyali-Öğretmen Adaylarına Asit-Baz Konusu ile İlgili Kavramları Öğretilmesi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesi VI. Fen Bilimleri Sempozyumu, Ankara.
Kurt, A. İ. (2006). Anlamlı öğrenme yaklaşımına dayalı bilgisayar destekli 7. sınıf fen bilgisi dersi için hazırlanan bir ders yazılımının öğrencilerin akademik başarılarına ve kalıcılığa etkisi. Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi.
Laverty, D. T,. & McGarwey, J. E. B. (1991). A constructivist approach to learning. Education in Chemistry, 28, 99-102.
Lawson, A. E. (1995). The Learning Cycle. Science Teaching and The Development of Thinking. S. Horne. International Thomson Publishing, 164, 132–175.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (45‐78)
76 Ümit TURGUT – Fatih GÜRBÜZ
Marek, E. A., & Cavallo, A. M. (1997). The learning cycle: elementary school science and beyond. United States of America: Heinermann, A Division of Reed Elsiver Inc. Porstmouth NH.
Marek, E. A., Askey, D. M., & Abraham, M. R. (2000). Student absences during learning cycle phase: A technological alternative for make-up work in laboratory based high school chemistry. International Journal of Science Education, 22 (10), 1055-1068.
Martin, D. J. (1997). Elementary science methods, a constructivist approach. Delmar Puplishers, USA.
McCoy, B. L. (2001). Web-Supported sustained inquiry within a science learning cycle in a middle school classroom. Unpublished Doctoral Dissertation, Northern Arizona University.
Moseley, C., & Reinke, K. (2002). Cartoon and bumber sticker science. Miscellaneous Media, Science Scope, 32-34.
Newby, D. E. (2004). Using inquiry to connect young learners to science. National Charter Schools Institute.http://www.nationalcharterschools.org/uploads/pdf/resource_2004061712580... (20.07.2008).
Okebukola, P. A. (1986). An investigation of some factors affecting student’s attitude toward laboratory chemistry. Journal of Chemistry Education, 63, 531-532.
Olssen, M. (1996). Radical constructivism and its failings: anti realism and individualism. British Journal of Educational Studies, 44 (3) , 275-295.
Osborne, R., & Wittrock, M. C. (1983). Learning science: A generative process. Science Education, 67 (4), 489-508.
Ören, F. Ş. ve Tezcan, R. (2008). İlköğretim 7. sınıf fen bilgisi dersinde öğrenme halkası yaklaşımının, öğrencilerin başarı ve mantıksal düşünme yetenekleri üzerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (2), 427-446.
Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3 (1), 14.
Philips, D. C. ve Soltis, F. J. (2005). Öğrenme: Perspektifler. (Cev. Soner Durmus) Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Purser, R. K., & Renner, J. W. (1983). Results of two tenth-grade biology teaching procedures. Science Education, 67 (1), 85-98.
Renner, J. W. (1986). Rediscovering the Lab. The Science Teacher, (January), 44-45.
Renner, J. W., Abraham, M. R., & Birnie, H. H. (1988). The necessity of each phase of the learning cycle in teaching hight school phsics. Journal of Research in Science Teaching, 25 (1), 39-58.
Rezai, A. R., & Katz, L. (2002). Using computer-assisted instruction to compare the inventive model and the radical constructivist approach to teaching physics. Journal of Science Education and Technology, 11 (4), 367-380.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (45‐78)
Fen Öğretiminde Öğrenme Kuramları ve Laboratuvar Destekli Yapılandırmacı
(Constructıvıst) Öğrenme Kuramı
77
Roth, W. M. (1994). Experimenting in a constructivist high school physics laboratory. Journal of Research in Science Teaching, 31 (2), 197-223.
Savaş, B. (2007). Yapılandırmacı öğrenme. Eğitim Psikolojisi, (Ed:Alim Kaya), Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
Scolavino, R. A. (2002). Analaysis of the implementation of the learning cycle teaching strategy by Pre-Service Teachers in the Macstep Science Certification Program. Unpublished Doctoral Dissertation, The University of Winconsin-Milwaukee.
Senemoğlu, N. (2001). Gelişim, öğrenme ve öğretim (Kuramdan Uygulamaya), 39-46, Gazi Kitapevi, Ankara.
Sert, M. (2000). Mardin’deki Liselerde Fizik Öğretiminin Sorunlarının Tespit Edilmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Sevinç, E. (2008). 5E öğretim modelinin organik kimya laboratuarı dersinde uygulanmasının öğrencilerin kavramsal anlamalarına, bilimsel süreç becerilerinin gelişimine ve organik kimya laboratuarı dersine karsı tutumlarına etkisi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Sewell, A. (2002). Constructivism and student misconceptions: why every teacher needs to know about them. Australian Science Teachers’ Journal, 48 (4), 24-28.
Shiland, T. W. (1999). Constructivism: The implication for laboratory work. Journal of Chemical Education, 76 (1), 107-109.
Shymansky, J. A., & Kyle, W. C. (1988). A Summary of research in science education. Science Education, 72, 249-402.
Smerdan, B. A., & Burkam, D. T. (1999). Access to constructivist and didactic teaching: who gets IT? Where is It practiced? Teachers College Record, 101, 1-5.
Smith, M. K. (2002). Jerome S. Bruner and the process of education, in the Encyclopedia of Informal Education, available at http://www.infed.org/thinkers/bruner.htm (29.08.2010).
Sökmen, N. (1999). Aktif fen eğitiminde öğrenme halkası modeli. Çağdaş Eğitim, 250, 25-28.
Stewart, B. Y. (1988). The surprise element of a student-designed laboratory experiment. Journal of College Science Teaching, 17, 269-270.
Sutherland, D. E. R. (1992). Effect of pancreas transplants on secondary complications of diabetes: Review of observations at a single institution. Transplantation Proceedings, 24, 859–860.
Şeker, H. (2004). The effect of using the history of science in science lessons on meaningful learning. Unpublished Dissertation, The Ohio State University, Ohio, USA.
Şems, D. (2006). Lise 1 Biyoloji Dersi Canlıların Temel Bileşenleri Konusunun Öğretiminde Yapılandırmacı Yaklaşımın Etkisi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Taşdemir, M. (2000). Eğitimde planlama ve değerlendirme. Ocak Yayınları, Ankara.
Trent, A. P. (1991). Relationship between performances of generic and registered nurse baccalaureate students on two tests of reasoning. Unpublished Doctoral Dissertation, Columbia University.
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (45‐78)
Ümit TURGUT – Fatih GÜRBÜZ
Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Temmuz 2011 Cilt 1 Sayı 2 (45‐78)
78
Turgut, M. F., Baker, D., Cunningham, R. ve Piburn, M. (1997). İlköğretim Fen Öğretimi, YÖK/ Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi Yayınları, Ankara.
Türker, H. H. (2009). Kuvvet kavramına yönelik 5e öğrenme döngüsü modelinin anlamlı öğrenmeye etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Türkmen, H. (2006). Öğrenme döngüsü yaklaşımıyla ilköğretimde fen nasıl öğretilmedir? İlköğretim Online, 5 (2), 1-15.
Ultanır, Y. G. (1997). Öğrenme Kuramları. Hatipoğlu Yayınları (2. Baskı), Ankara.
URL-1, http://www.funderstanding.com (01.05.2010).
URL-2, Why the Seven E’s, Miami Museum Science, http://www.Miamisci.org/ph/ lpintro7e.html (04.05.2004).
Wells, M. H. (1987). Modeling instruction in high school physics. Unpublished Doctoral Dissertation, Arizona State University.
Williams, K. A. (1998). An investigation of meaningful understanding and effectiveness of the implementation of Piagetian and Ausubelian Theories in hysics instruction. Unpublished doctoral dissertation, University of Oklahama.
Yager, R. (1991). The constructivist learning model towards real form in science education. The Science Teacher, 58, 6, 52-57.
Yaşar, Ş. (1998). yapısalcı kuram ve öğrenme – öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1-2), 68-75.
Yaşar, Ş., Ayas, A., Kaptan, F. ve Gücüm, B. (1998). Fen bilgisi öğretimi. Anadolu Üniversi-tesi, Açıköğretim Fakültesi Yayınları, No: 585, Eskişehir.
Yılmaz, H. ve Çavaş, P. H. (2006). 4-E öğrenme döngüsü yönteminin öğrencilerin elektrik konusunu anlamalarına olan etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3 (1), 2-18.