Buradasınız

Anasayfa » Content

ÇOCUKLARDA HEMODİYALİZ

HEMODIALYSIS IN CHILDREN

Journal Name:

  • Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi

Publication Year:

  • 2003
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu yazıda çocuklarda diyaliz tedavisi aşağıda belirtilen dört ana başlık dahilinde incelenmiştir. 1. Çocuklard a son dönem böbrek yetmezliği insidans ve prevalansı 2. Ülkemizdek i diyaliz uygulamaları 3. Diyali z modelinin seçimi 4. Çocuklard a hemodiyaliz tedavisi Vasküler giriş Hemodiyalizde kullanılan malzemeler Uygulama özellikleri Hemodiyalizde hasta izlemi Teknoloji ve bilimdeki baş döndürücü gelişmeler günümüzde kronik böbrek yetmezlikli (KBY) ve son dönem böbrek yetmezlikli (SDBY) çocuk hastaların izlem ve tedavilerine yeni boyutlar kazandırmıştır. Bugünkü çabalarımız hastayı yaşatmanın çok ötesindeki hedeflere (kaliteli yaşam) ulaşmak içindir. 1, Çocuklard a SDBY insidans ve prevalansı: Bilindiği gibi böbrekler asid-baz ve su-elektrolit balansının, dolayısıyla optimal hücre fonksiyonlarının devamlılığında esastır. SDBY'li hastalarda bu fonksiyonlar yapay böbrekle sağlanır. Çocukluk çağındaki SDBY insidans ve prevalansı başta ülkelerin sosyo-ekonomik ve sosyo-kültürel düzeyleri olmak üzere birçok faktöre bağlı olarak oldukça farklılık göstermektedir (Tablo I)(l). 2. Ülkemizdek i diyaliz uygulamaları : Türk Nefroloji Derneği'nin 2001 verilerine göre hemodiyalizde izlenen 18815 hastanın %1.6'sını (301 hasta), periton diyalizi hastalarının da %10.9'unu (477/4374) 15 yaş altı çocuklar oluşturmaktadır. Pediatrik nefroloji merkezlerinin verileri incelendiğinde de 108 hemodiyaliz (16 merkez) hastasına karşı, 476 hastanın (18 merkez) kronik periton diyalizi ile izlendiği belirlenmiştir (Tablo II)(2). Günümüzde birçok renal replasman tedavi (RRT) modelleri [hemodiyaliz, hemodiafiltrasyon, hemofiltrasyon, aletli periton diyalizi (APD), sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD), vb.] uygulanmaktadır. Hepsinin ortak amacı, uygun tedaviyi sağlamaktır. Ancak uygun tedavi ya da yeterli replasman tedavisi nedir sorulan hala net olarak cevaplandırılamamıştır. Genellikle, diyalizle uygun ve yeterli solut uzaklaştırılması diyaliz uygunluğu ile sinonim kullanılmaktadır. Ancak bu, oldukça sınırlı bir tanımdır, zira sadece solut uzaklaştırılmasını ifade eder. Daha geniş bir tanımla diyalizde uygunluk solut temizlenmesinden başka hastalarda morbidite ve mortaliteyi etkileyen asidozun düzeltilmesi, biyokompatibilite, endokrin ve kardiyovasküler değişikliklerin düzeltilmesine yönelik tedavi protokolü, iyi bir kan basıncı kontrolü, su-tuz fazlalığının önlenmesi, uygun protein-kalori alımı gibi kaliteli yaşam için aerekli öğelerin sağlanmasını da içermelidir (3) . 3. Diyali z modelinin seçimi : Birçok merkezde hasta, hasta ailesi ve doktorun birlikte vereceği kararla uygulanacak diyaliz modeli seçilir. Avrupa'da hemodiyaliz genellikle 5 yaş üzerindeki çocuklara (10 kg altında çok nadir) önerilir (4) . Buna karşın bazı merkezlerde medikal kontrendikasyon yoksa diyaliz modeli seçimi için hastadan kendi kararını kendisi vermesi istenir. Bizim çocukluk çağında diyaliz tedavisi için ilk tercihimiz periton diyalizidir. Periton diyalizinin rezidüel renal fonksiyonun korunmasında avantajının olduğuna dair kanıtlar vardır. Kanada'da bütün yaş grupları için SAPD ve APD'deki prognozun hemodiyalizden daha iyi olduğu bildirilmiştir. Amerikan verileri de (USRDS) her iki diyaliz modeli arasında prognoz açısından fark olmadığını göstermiştir(3).
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon pdf_tndt_438.pdf
  • 3
116-121
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Ardissino G. Epidemiology of chronic renal
failure. In: Cochat P (ed) ESPN handbook, Medcom, Lyon 2002, pp 369-372.
2. Türkiye'de Nefroloji-Diyaliz ve Transplantasyon Registry 2001. TND yayınları, Istanbul 2002, Omega Araştırma Şti., Eylül 2002, ss 51-61.
3. Valderrabano F. Dialysis treatment. Training Course in Nephrology. Geneva, September 20-21, 1997, pp 67-83.
4. Fiscbach M. Haemodialysis in children. In: Cochat
P (ed) ESPN handbook, Medcom, Lyon 2002, pp
413-419.
5. Fischbach M, Terzic J, Menouer S et al. Hemodialysis in children: Principles and Practice. Seminars in Nephrology 2001; 21: 470-479.
6. Söylemezoğlu O. Çocuklarda diyaliz in : Akpolat T, Utaş C (eds) Hemodiyaliz Hekimi El Kitabı. Anadolu Yayıncılık, Kayseri 2001, ss 259-262.
7. Cura A, Mir S. Çocuk Hemodiyaliz El Kitabı. 1994 mezuniyet sonrası eğitim yayını. Ege Üniversitesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı, Bornova-İzmir.
8. Sarıyar M, Yiğitbaşı R, Sever L. Pediatrik Diyaliz. Diyaliz tedavisi (Nissanson and Fine) Çeviri : Ekrem Erek. Nobel Tıp kitabevleri Ltd Şti.
1995, ss 317-353.
9. Lerner GR, Warady BA, Sullivan EK, Alexander SR. Chronic dialysis in children and adolescents. The 1996 Annual Report of NAPRTCS. Pediatr Nephrol 1999; 13:404-417.
10. Goldstein SL, Macierowski CT, Jabs K.
Hemodialysis catheter survival and complications in children and adolescents. Pediatr Nephrol 1997; 11: 74-77.
11. Sharma Â, Zilleruelo G, Abitbol C et al. Survival and complications of cuffed catheters in children on chronic hemodialysis. Pediatr Nephrol 1999.
13:245-248.
12. Chawla PG, Nevins TE. Management of hemodialysis catheter-related bacteremia a 10-year
experience. Pediatr Nephrol 2000; 14: 198-202.
13. Brittinger WD, Walker G, Twittenhoff WD, et al.
Vascular Access for hemodialysis in children.
Pediatr Nephrol 11. 87-95.
14. van Holder R, Lameire N. Complications of Dialysis. Güncel Nefroloji kursu, 30 Haziran-2 Temmuz 1997, Istanbul.
15. Hakim RM, Depner TA, Parker TF. Adequacy of
hemodialysis. Am J Kidney Dis 1992; 20: 107¬123
16. Jain SR, Smith L, Brewer ED, Goldstein SL. Non-
invasive intravascular monitoring in the pediatric hemodialysis population. Pediatr Nephrol 2001;
16: 15-18.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com