Buradasınız

SAĞLIK ÇALIŞANLARINDA MOBBİNG: KAMU VE ÖZEL SAĞLIK KURUM ÇALIŞANLARININ KARŞILAŞTIRMALI TÜRKİYE ÖRNEĞİ

MOBBING IN HEALTHCARE WORKERS: THE COMPARATIVE TURKEY EXAMPLE OF WORKERS IN PUBLIC AND PRIVATE MEDICAL INSTITUTIONS

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Mobbing is the leading problem of today’s life and working life. The concept of mobbing which is frequently seen in working life is discussed in many aspects like performance, efficiency, stress, sexual abuse, psychological pressure, terrorization and exhaustion. The purpose of this research is to examine the terrorization behaviours which are exposed in health sector in terms of some variables, and to determine the rate of being exposed to mobbing for healthcare staff working in state and private hospitals in a comparative way. This is a research with field application directed to the staff working in state and private hospitals. The research population comprises of the staff in medical institutions in cities of Istanbul, Izmir, Bursa, Tekirdağ, Sakarya and Ankara. The sample of the research is composed of workers in private (a total of 430 people) and public (a total of 430 people) medical institutions. A questionnaire consisting 5 likert scaled and 45-item questions and 12 demographic questions was used in the research. The questionnaire used was adapted to the study in line with the LIPT scale developed by Leymann. Data obtained following the research were analyzed in SPSS 20.0 package program. Reliability analysis, frequency tables, descriptive statistics, independent sample t test, chi-square analysis, Pearson correlation analysis, one-way variance analysis and Tukey test were used as part of the analysis. Following the reliability analysis, Cronbach alpha coefficient was found 0,972. This number indicates that the study is highly reliable. As a result of comparison and research, it was seen that the staff working in private medical institutions are exposed to mobbing more. Female workers were found to be exposed to mobbing more than male workers. It was determined that the workers below the age of 29 and high school graduates are exposed to mobbing at higher rate.
Abstract (Original Language): 
Günümüzün ve çalışma hayatının en önemli sorunlarının başında mobbing gelmektedir. Çalışma hayatı içerisinde sıklıkla karşılaşılan mobbing kavramı; başta performans, verimlilik, stres, cinsel taciz, ruhsal ve psikolojik baskı ve yıldırma ve tükenmişlik gibi birçok açıdan ele alınmaktadır. Bu araştırmanın amacı sağlık sektöründe maruz kalınan yıldırma davranışlarının bazı değişkenler açısından irdelenmesi, devlet ve özel hastanelerde görev yapan sağlık personelinin mobbing’e maruz kalma oranının karşılaştırmalı olarak tespit edilmesidir. Yapılan bu araştırma, kamu hastaneleri ile özel hastanelerde çalışan personele yönelik saha uygulamalı bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini İstanbul, İzmir, Bursa, Tekirdağ, Sakarya ve Ankara illerinde bulunan sağlık kurum çalışanları oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini özel (430 kişi) ve kamu (430 kişi) sağlık kurumu çalışanları oluşturmaktadır. Araştırmada 5’li likert ölçekli 45 maddeden oluşan soru ile 12 demografik sorudan oluşan anket kullanılmıştır. Kullanılan anket daha önce “Leymann tarafından geliştirilen (LIPT) ölçeği doğrultusunda çalışmaya uyarlanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen veriler SPSS 20.0 paket programında analiz edilmiştir. Analiz kapsamında, güvenilirlik analizi, frekans tabloları, betimleyici istatistikler, bağımsız örneklem t testi, ki kare analizi, Pearson korelasyon analizi, tek yönlü varyans analizi ve Tukey testinden faydalanılmıştır. Güvenirlilik analizi sonucunda Cronbach alpha katsayısı 0.972 olarak bulunmuştur. Bu sayı çalışmanın oldukça güvenilir olduğunu göstermektedir. Karşılaştırma ve araştırma sonucunda özel sağlık kurumlarında çalışan personelin daha fazla mobbing’e uğradığı görülmüştür. Kadın çalışanların erkek çalışanlara oranla daha fazla mobbing gördüğü saptanmıştır. 29 yaşından küçük çalışanların ve lise mezunu çalışanların daha çok mobbing’e maruz kaldığı belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
1-21

REFERENCES

References: 

AKGEYİK, T., GÜNGÖR, M., USEN, Ş.,
OMAY, U., (2009). İşyerinde Psikolojik
Taciz Olgusu: Niteliği, Yaygınlığı
ve Mücadele Stratejisi”, Sosyal Siyaset
Konferansları 56.kitap, İstanbul
Üniversitesi yayın no: 4806, S:91-150.
ANNAGÜR, B., (2010). Sağlık Çalışanlarına
Yönelik Şiddet: Risk Faktörleri,
Etkileri, Değerlendirilmesi ve Önlenmesi.
Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar,
2(2):161-173.
ARISOY, A., (2011). Mobbingi Ortaya
Çıkaran Faktörler: Isparta- Antalya-
Burdur’da Sağlık Sektöründe Hemşireler
Üzerine Çalışma. Yüksek Lisans
Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü,
s.63.
ATAN, S.Ü., DÖNMEZ, S., (2011). Hemşirelere
karşı işyeri şiddeti. Adli Tıp
Dergisi, 25(1):71-80.
AYRANCI, Ü., YENİLMEZ, Ç., GÜNAY,
Y., KAPTANOĞLU, C., (2002). Çeşitli
Sağlık Kurumlarında ve Sağlık Meslek
Gruplarında Şiddete Uğrama Sıklığı,
Anadolu Psikiyatri Dergisi, 3, 147-
154.
AYTAÇ, S., BOZKURT, V., BAYRAM, N.,
YILDIZ, S., AYTAÇ, M., AKINCI, S.F.,
20
ULUSLARARASI HAKEMLİ AKADEMİK SPOR SAĞLIK ve TIP BİLİMLERİ DERGİSİ
Nisan-Mayıs-Haziran 2013 Sayı: 07 Cilt: 3 Spring Apri -May-June 2013 Volume:03 Issue:07 Jel:I
www.sstbdergisi.com
ID:61 K:88
BİLGEL, N., (2011). Workplace Violence:
A Study of Turkish Workers, International
Journal of Occupational Safety
and Ergonomics, 17(4), 385-402.
BARRETT, S., (1997). Protecting against
workplace. Public Managment, 79:9-
12.
BİLKA (Bilge Kadın Araştırma Merkezi),
(2009). İşyerinde Psikolojik Taciz
(Mobbing) Raporu, proje koordinatörü:
Dilşat Özer.
BJÖRKQVİST, K., (2001). Social defeat
as a stressor in humans. Physiology&
Behavior, 73:435-442.
BÜLBÜL, Ö.P., (2013). Sağlık Çalışanlarında
Mobbing, Okan Üniversitesi
İ.İ.B.F. Sağlık Yönetimi Bölümü Yayınlanmamış
Lisans Tezi. s.1-36
CHAPPELL, D., Di MARTİNO, V., (2006).
Violence at Work, International Labour
Organization, Third Edition, Geneva.
ÇAMCI, O., KUTLU, Y., (2011).
Kocaeli’nde Sağlık Çalışanlarına Yönelik
İşyeri Şiddetinin Belirlenmesi,
Psikiyatri hemşireliği dergisi, (2)1,
s.10
ÇOBANOĞLU, Ş., (2005). Mobbing, İşyerinde
Duygusal Saldırı ve Mücadele
Yöntemleri. İstanbul: Timaş Yayınları.
DAVENPORT, N., SCHWARTZ, R.D.,
ELİOT, G.P., (2003). Mobbing, İşyerinde
Duygusal Taciz. Çeviren: Osman
Cem Önertoy. İstanbul: Sistem
Yayıncılık.
DI MARTINO V. (2002). Workplace Violence
in the Health Sector: Country Case
Studies. [http://www.who.int/violence_
injury_prevention/violence/activities/
workplace/WVs ynthesisreport.
pdf] Erişim: 16.04.2013.
DURSUN, S., AYTAÇ, S., (2011). İşyerinde
Şiddet Davranışlarının Çalışanlar Üzerine
Etkisi: Bir Uygulama, TİSK Akademi,
6(11), 6-29.
EUROFOUND., (2007). Quality Report of
the 4th European Working Conditions
Survey, European Foundation for
the Improvement of Living and Working
Conditions, Dublin.
FRONTEİRA, I., CRAVEİRO, I., ANTUNES,
A.R., CONCEİÇAO, C., FLORES,
I., SANTOS, O., (2003). Patterns
of perceptions of workplace violence
in the Portuguese health care sector,
Human Resources for Health, 1,1-11.
GATES, D.M., (1995). Workplace violence.
AAOHN J, 43:536-543.
GÖKÇE, T.A., (2008). Mobbing: İşyerinde
Yıldırma Nedenleri ve Başa Çıkma
Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
HERSHCOVİS, M.S., BARLİNG, J.,
(2009). Towards A Multi-Foci Approach
to Workplace Aggression: A Meta-Analytic
Review of Outcomes from Different
21
ULUSLARARASI HAKEMLİ AKADEMİK SPOR SAĞLIK ve TIP BİLİMLERİ DERGİSİ
Nisan-Mayıs-Haziran 2013 Sayı: 07 Cilt: 3 Spring Apri -May-June 2013 Volume:03 Issue:07 Jel:I
www.sstbdergisi.com
ID:61 K:88
Perpetrators, Journal of Organizational
Behavior, 31, 24–44.
HİNTİKKA, N., SAARELA, K.L., (2010).
Accidents at Work Related to Violence-
Analysis of Finnish National Accident
Statistics Database, Safety Science, 48,
517–525.
ILO., (2002). Workplace violence, Erişim
adresi: http://www.ilo.org/ public/
english/dialogue/sector/papers/health/
state.pdf, Erişim: 14.05.2013.
İLHAN, M.N., ÖZKAN, S., KURTCEBE,
Z.Ö. (2009). Gazi üniversitesi tıp fakültesi
hastanesinde Çalışan araştırma
görevlileri ve intörn Doktorlarda
şiddete maruziyet ve şiddetle İlişkili
etmenler. Toplum Hekimliği Bülteni,
28(3):15-23.
KİNGMA, M., (2001). Workplace Violence
in the Health Sector: A Problem of
Epidemic Proportion, International
Nursing Review, 48 (3):129-130.
ÖZCAN, N.K., (2011). Türkiye’de sağlık
çalışanlarına yönelik şiddet: Sistematik
derleme. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri
Dergisi, 31(6),1442-1456.
ÖZEN, S., (2007). İşyerinde Psikolojik
Şiddet, TES-İŞ Dergisi, Haziran.
SAAM, N. J., (2010). Interventions in
workplace bullying: A multilevel
approach, European Journal of Work
and Organizational Psychology, 19
(1): 51–75.
SAİNES, J.C., (1999). Violence and aggression
in A&E: recommendations for
action. Accid Emerg Nurs, 7:8-12.
TINAZ, P., (2006). İşyerinde Psikolojik
Taciz, İstanbul, 1.Baskı, Beta Basım.
TUTAR, H., AKBOLAT, M., (2012). Sağlık
çalışanlarının yönetici cinsiyetleri
bakımından mobbing algıları. Selçuk
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Dergisi v.28, s.21.
WELLS, J., BOWERS, L., (2002). How
prevalent is violence towards nurses
working in general hospitals in the
UK? J Adv Nurs;39:230-240.
YILMAZ, A., ÖZLER, D.E, MERCAN, N.,
(2008). Mobbing ve örgüt iklimi ile
ilişkisine yönelik ampirik bir araştırma,
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,
V.7, N.26 s:334 – 357.
YİĞİTBAŞ, Ç., DEVECİ, S.E., (2011). Sağlık
Çalışanlarına Yönelik Mobbing.
Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi,
42, s.24.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com