Buradasınız

Üniversite öğrencilerinin Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeği’nin alt boyutları düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi

Adult ADHD Sub Scale levels of university students according to some variables

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to determine whether or not the different types of ADHD change according to age, gender, class and department. The study was carried out during the 2008-2009 academic year at Ondokuz Mayıs University and focused on students at the university. The data necessary to investigate the ADHD level of students has been gathered by the ADHD scale (Turgay,2004) and Personal İnformation Form. It can be seen that there were important differences between students of age, gender, class and section variables when considering attention disorder. In the same way it was also observed that there were important differences between the characteristics and problems associated with ADHD among the groups. This study gives us an important clue regarding the prevalance of ADHD and of its symptoms such as attention disorder, hyperactivity and impulsivity among university students.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeğinin alt boyutları düzeylerinin yaş, cinsiyet, sınıf ve bölümlerine göre değişip değişmediğini belirlemektir. Bu araştırmanın evrenini 2008-2009 öğretim yılında Ondokuz Mayıs Üniversitesi‟nde, öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Örneklem ise, bu öğrenciler arasından rastgele seçilen 1954 öğrencidir. Araştırmada Turgay tarafından geliştirilen Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Yaş, Cinsiyet, Sınıf ve Bölüm değişkenlerine göre Dikkat eksikliği alt boyutu toplam puanları açısından gruplar arasındaki farkın anlamlı olduğu gözlenmektedir. Aynı şekilde DEHB ile ilgili özellikler ve sorunlar alt boyutu toplam puanları açısından gruplar arasındaki farkın anlamlı olduğu gözlenmektedir. Bu sonuçlar bize üniversite öğrencilerinin Dikkat eksikliği, Aşırı hareketlilik/dürtüsellik ve DEHB ile ilgili özellikler ve sorunlar boyutları ile ilgili bazı ipuçları vermektedir.
627-649

REFERENCES

References: 

Adler, L. A.; Chua, H. C., 2002, “ Management of ADHD in Adults”, Journal of Clinic Psychiatry, 63. 12. 29-35. Aydın, H.; Diler, R.S.; Yurdagül, E.; Uğuz, Ş.; Şeydaoğlu, G., 2006, “ DEHB Tanılı Çocukların Ebeveynlerinin DEHB Oranı”, Klinik Psikiyatri, 9: 70-74. Biederman, J.; ve arkadaşları, 2004, “ Gender Effects on Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder in Adults, Revisited”, BIOL Psychiatry, 55: 692-700. Brown, E.T., 2009, Dikkat Eksikliği Bozukluğu: Çocuklarda ve Yetişkinlerde Odaklanamayan Zihin, Çev: Esra Çetintaş Sönmez, ODTU yayıncılık, Ankara. Byrne, P. R.; ve arkadaşları, 1997, “ Adult Attention-Deficit Hyperactivity Disorder: Assessment Guidelines Based on Clinical Presentation to a Specialty Clinic”, Comprehensive Psychiatry (Official Journal of the American Psychopathological Association), Vol. 38, No.3, 133-140. Doğan, S.; Öncü, B.; Varol Saraçoğlu, G.; Küçükgöncü, S., 2009, “ Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Kendi Bildirim Ölçeği (ASRS-v1.1): Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği” Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10: 77-87. Faraone, S.V.; ve arkadaşları, 2000, “ Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder in Adults: An Overview”, BIOL PSYCHIATRY, 48: 9-20. Faraone, S. V.; Biederman, J., 2005, “ What Is the Prevalence of Adult ADHD? Results of a Population Screen of 966 Adults”, Journal of Attention Disorders, Volume 9, Number, 2, 384-391. Faraone, S. V.; Biederman, J.; Mıck, E., 2006, “ The age-dependent decline of attention deficit hyperactivity disorder: a meta-analysis of follow-up studies”, Psychological Medicine,36, 159-165. Glutting, J. J.; Youngstrom, E. A.; Watkins, M. W., 2005, “ ADHD and College Students: Exploratory and Confirmatory Factor Structures With Student and Parent Data”, Psychological Assessment, Vol: 17, No:1, 144-55. Grene, R. W.; ve arkadaşları, 2002, “ Are Students with ADHD more Stressful to Teach? Patterns of Teacher Stres in an Elemantary School Sample”, Journal of Emotional and Behavioral Disorders, Vol 10, No. 2: 79-89. Güçlü, O.; Erkıran, M., 2005, “ Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Tanısı Alan Çocukların Ebeveynlerinde Kişilik Bozuklukları”, Klinik Psikiyatri, 8: 18-23. Güleç, H.; Güleç, Y. M.; Küçükali, C. İ., 2007, “ Erişkin DEHB Tanısı Konmuş Erkek Mahkumlarda IOWA Kumar Testi: Türkçe Uyarlamasının Psikometrik Özellikleri”, Türkiye‟de Psikiyatri, Cilt 9- Sayı 2. Günay, Ş.; Savran, C.; Aksoy, U.M.; Maner, F.; Turgay, A.; Yargıç, İ., 2004,“ Erişkin Dikkat
Yılmaz, M., Özdemir, G., Turgay, A., Çağlı, S. (2012). Üniversite öğrencilerinin Erişkin Dikkat Eksikliği
Hiperaktivite Ölçeği‟nin alt boyutları düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi.
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 9:1. Erişim: http://www.InsanBilimleri.com
643
Esikliği Hiperaktivite Ölçeğinin (Adult ADD/ ADHD DSM IV-Based Diagnostic Screening and Rating Scale) Dilsel Eşdeğerlik, Geçerlik Güvenirlik ve Norm Çalışması”, 40. Ulusal Psikiyatri Kongresinde Sunulmuş Poster Bildiri. Harrison, A.G.; Edwards, M. J.; Parker, K. C. H., 2007, “ Identifying students faking ADHD: Preliminary findings and strategies for detection”, Archives of Clinical Neuropsychology, 22: 577-588. Hermens, D. F. Ve arkadaşları, 2004, “ Sex Difference in Adult ADHD: a double dissociation in brain activity and autonomic arousal”, Biological Psychology 66, 221-233. Kayaalp, Levent., 2008, “ Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu”, İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, Türkiye‟de Sık Karşılaşılan Psikiyatrik Hastalıklar, Sempozyum Dizisi No: 62, 147-152. Kessler, R.C. ve arkadaşları, 2005, “ The World Organization adult ADHD self-report scale (ASRS): a short screening scale for use in the general population”, Psychological Medicine, 35, 245-256. Kessler, R. C. ve arkadaşları, 2006, “ The Prevalence and Correlates of Adult ADHD in the United States: Results From the National Comorbidity Survey Replication”, Am J Psychiatry, 163: 4. Kılıçoğlu, A.; Çalık, E.; Kurt, İ.; Karadağ, F.; Çelik, N,; Yeter, K.; Değirmen, N.; Öztürk, S.; Ülkgün, N., 2009, “ Üniversite öğrencilerinde kendilerinin bildirdikleri dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu belirtilerinin değerlendirilmesi”, Anadolu Psikiyatri Dergisi,10: 88-93. McArdle, Paul., 2004, “ Attention-deficit hyperactivity disorder and life-span development”, Editorial, British Journal of psychiatry, 184, 468-469. McGough, J. J.; Barkley, R. A., 2004, “ Diagnostic Controversies in Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder”, Am J Psychiatry 161:11, 1948-1956. Öncü, B.; Ölmez, Ş., 2004, “Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Erişkinlerde Nöropsikolojik Bulgular”, Türk Psikiyatri Dergisi, 15 (1): 41-46. Öner, P.; Öner, Ö.; Aysev, A., 2003, “ Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu”,
www.ttb.org.tr/STED/sted0303/dikkat.pdf Ramsay, J. R., 2007, “ Current Status of Cognitive-Behavioral Therapy as a Psychosocial Treatment for Adult Attention-deficit/Hyperactivity Disorder”, Current Psychiatry Reports, Volume 9, Number 5: 427:433. Reaser, A.; ve arkadaşları, 2007, “ The Learning and Study Strategies of College Students With ADHD”, Psychology in the Schools, Vol. 44(6). Riccio, C. A.; ve arkadaşları, 2005, “ Attention Deficit Hyperactivity Disorder: manifestation in adulthood”, Archives of Clinical Neuropsychology 20: 249-269. Safren, S. A., 2006, “ Cognitive-Behavioral Approaches to ADHD Treatment in Adulthood”, Journal of Clinical Psychiatry, 67: 46-50. Searight, H. R.; Burke, J. M.; Pharm, D.; Rottnek, F., 2000, “ Adult ADHD: Evaluation and Treatment in Family Medicine”, American Family Physician, Nov. 1; 62 (9): 2077- 86,2091-2. Selçuk, Ziya., 2002, Dikkat Eksikliği ve Hiperaktif Çocuklar, 3. Baskı, Pegem A yayınları, Ankara. Semerci, B.; Turgay, A., 2007, Bebeklikten Erişkinliğe Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu, Alfa yayınları, İstanbul. Stevenson, J. C.; ve arkadaşları, 2007, “ Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) Symptoms and Digit Rations in a College Sample”, American Journal of Human Bıology, 19: 41-50.
Yılmaz, M., Özdemir, G., Turgay, A., Çağlı, S. (2012). Üniversite öğrencilerinin Erişkin Dikkat Eksikliği
Hiperaktivite Ölçeği‟nin alt boyutları düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi.
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 9:1. Erişim: http://www.InsanBilimleri.com
644
Şengül, B.C.; Şengül, C.; Telci, Ş.; Dilbaz, N., 2004, Klinik Psikiyatri, 7:51-56. Solanto, M. V.; Marks, D. J.; Mitchell, K. J.; Wasserstein, J.; Kofman, M. D., 2008, “ Development of a New Psychosocial Treatment for Adult ADHD”, Journal of Attention Disorders, Volume 11, Number 6, 728.736. Tahiroğlu, Y.A.; Avcı, A.; Fırat, S.; Seydaoğlu, G., 2005, “ Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu: Alt Tipleri”, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6:5-10. Weyandt, L. L.; Dupaul, G., 2006, “ ADHD in College Students”, Journal of Attention Disorders, Volume 10, Number 1, 9-19. Weyandt, L. L.; Dupaul, G., 2008, “ ADHD in College Students: Developmental Fındıngs”, Developmental Disabilities Research Reviews, 14: 311-319. Weiss, M. D.; Weiss, R. J., 2004, “ A Guide to the Treatment of Adult With ADHD”, Journal of Clinical Psychiatry, 65(Suppl 3): 27-37. Yarpuz, A.Y; ve arkadaşları, 2004, “ Erişkin Bir Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Olgusunun Klinik ve Nöropsikolojik Değerlendirmesi” Türkiye Klinikleri J Psychiatry, 5:105- 111. Zirt, B. S.; ve arkadaşları, 2005, “ Adjustment, Social Skills, and Self-Esteem in College Students With Symptoms of ADHD”, Journal of Attention Disorders, Volume 8, Number 3, 109-120. Zylowska, L.; ve arkadaşları, 2007, “ Mindfulness Meditation Training in Adults and Adolescents With ADHD”, Journal of Attention Disorders, Volume 19.
http://online.sagepub.com

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com