RELIGIOUS, MYSTICAL, AND METAPHYSICAL ELEMENTS IN YAHYA KEMAL’S POETRY
Journal Name:
- Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
As the concepts religion, mysticism, and metaphysics are formed around the subject matter “God” or “Allah,” they are related with each other. Also as religious elements that mysticism stems from are closely related with art, these concepts and art can be considered together. In the poetry of Yahya Kemal, one the exceptional poets brought up by the Turkish literature, it is remarkable that the three concepts are present. Yahya Kemal contemplates the subject matter “God” or “Allah,” from which each of the three concepts takes its roots, with respect to the attributes associated with Him and in the context of religion and metaphysics, and in terms of the concept “mysticism” employs Sufism (tasavvuf), which is thought to be Islamic mysticism, in his poems. Rendering life short and death comely, the poet uses reflections of Turkish-Islamic culture in his poems, while he approaches to metaphysics and the western philosophical tradition, bringing death and the concept “bad” together. According to him, soul is eternal and flow of time is subjective. He concieves “Allah” from the concept “presence” and death from the concept “absence.” Besides, he refers to the subject matters heart (gönül), wisdom (hikmet), fate/ firmament (felek). Although his views on dream and imagination focus on motherland and Istanbul, they seem to tend to metaphysics.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Din, mistisizm ve metafizik “Tanrı” veya “Allah” konusu etrafında şekillendiklerinden birbiriyle ilişkili kavramlardır. Mistisizm ve onun yakından ilişkili olduğu “din” ve “metafizik” sanatla birlikte düşünülebilir. Türk edebiyatının yetiştirdiği ender şairlerden olan Yahya Kemal şiirinde işaret edilen üç kavramın yer aldığı dikkati çeker. Her üç kavramın temelini aldığı “Tanrı” veya Allah”a yönelik sıfatları din ve metafizik çevresinde şiirlerinde işleyen Yahya Kemal, “mistisizm” kavramını ise, İslam mistisizmi olarak düşünülen tasavvuf şeklinde kullanır. Hayatı kısa olarak görür, ölümü ise Türk-İslam kültürünün yansımasına bağlı olarak munis bir hâle getirir. Şair, ölümün “kötülük” anlamında kullanılmasıyla metafiziğe veya Batı felsefe geleneğine yaklaşır. Ruhu ezelî, zamanın öznel olduğu fikrindedir. “Varlık” kavramından “Allah”ı, “yokluk” kavramından da ölümü anlar. Bunun yanı sıra gönül, hikmet, felek konularına değinir. Rüya ve hayal konusundaki görüşleri, vatan ve İstanbul üzerinde yoğunlaşsa da, metafiziğe kaydığı da görülür.
FULL TEXT (PDF):
- 1
218-245