Buradasınız

METNE DAYALI DİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİNİN SEKİZİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN DİL BİLGİSİ BAŞARISINA ETKİSİ

IMPACT OF TEACHING GRAMMAR THROUGH TEXT ON 8TH GRADE STUDENTS’ GRAMMAR ACHIEVEMENT

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Main aim of this study is to investigate whether teaching grammar through text has an impact on students’ grammar achievement and there is a meaningful difference between this method and traditional teaching method. Six subjects have been selected and a multi selection test consists of fifty questions has been prepared fort the purpose of measuring students’ skills on these issues. Arithmetic mean, standart deviation and confidence have been calculated as test statistics and having done necessary item corrections a first and last test consists of 40 questions has been done. One unit of Gölbaşı TEK Primary School in which there is no meaningful difference and one unit of Etimesgut Sakarya P.S. have been determined as control group and experiment group respectively. Texts suitable for goal grammar rules in textbooks taught in 2006-2007 teaching year have been selected as implementetion material and activities based on these texts have been prepared and implemented to experiment group during twelve hours. SPSS 11.5 has been used in analyzing data collected from the last tests applied to both group. It has been concluded at the end of this study that teaching grammar through text is more effective in improving students’ grammar skills than conventional technique.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın temel amacı, metne dayalı dil bilgisi öğretiminin, öğrencilerin dil bilgisi başarılarını nasıl etkilediğini, bu yöntemle geleneksel öğretim yöntemi arasında anlamlı bir fark olup olmadığını belirlemektir. Öğrencilerin belirlenen dil bilgisi konularındaki becerilerini ölçmek amacıyla elli sorudan oluşan çoktan seçmeli bir test hazırlanmıştır. Test istatistikleri; aritmetik ortalama, standart sapma ve güvenilirlik yönlerinden hesaplanmış ve gerekli madde düzeltme çalışmaları yapılarak kırk soruluk bir ön ve son test elde edilmiştir. Aralarında dil bilgisi açısından anlamlı bir fark olmayan Gölbaşı TEK İ.Ö.O. kontrol grubu; Etimesgut Sakarya İ.Ö.O. da deney grubu olarak alınmıştır. Uygulama materyali olarak da 2006–2007 öğretim yılında okutulan ders kitaplarından hedef dil bilgisi kurallarına uygun metinler seçilmiş ve bunlara dayalı olarak etkinlikler hazırlanmış ve deney grubuna on iki saat süresince uygulanmıştır. Her iki gruba son test uygulanarak toplanan verilerin analizinde SPSS 11.5 programı kullanılmıştır. Araştırma sonunda metne dayalı dil bilgisi öğretiminin, öğrencilerin dil bilgisi becerilerini geliştirmede geleneksel yönteme göre daha başarılı olduğu görülmüştür.
133-149

REFERENCES

References: 

ARIK, T. (1996). Geleneksel Dilbilgisi, Dağılımsal Dilbilim ve Dil Öğretimi. Dil
Dergisi. S.40, ss.45-48.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2001). Deneysel Desenler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
ÇOTUKSÖKEN, Y. (1990). Türkçenin Anadili Olarak Öğretimi: Sorunlar-Çözümleri.
Varlık. S.997, ss.4-6.
DEMİR, M. (1988). Türkçe Öğretiminde Yöntemler. Türk Dilinin Öğretimi Toplantısı
(ss. 79-82). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
DEMİREL, Ö. (2003). Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
DİLAÇAR, A. (1961). Gramer Öğretiminde Metot. Türk Dili. S.116, ss. 516-518.
DİLAÇAR, A. (1968). Dil, Diller ve Dilcilik. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
DOĞAN, G. ve KOCAMAN, A. (1999). Sözcede Kişisel Tutum ve Belirteçler.
Dilbilim Araştırmaları. ss. 65-78.
EMRE, A. C. (1941). Gramerimiz İçin. İstanbul: Hilmi Kitabevi.
ERK, Y. M. (2003). Metin Bilimi ve Dil Bilimi Çalışmalarının Dil Bilgisine
Yaklaşımları Üzerine Bir Araştırma. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
GÖĞÜŞ, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara:
Gül Yayınevi.
HASSAN, B. A. (2001). New Trends in Teaching Grammar in the Secondary
School: A Review Article. ERIC ED454727.
HUDSON, R. (2001). Grammar teaching and writing skills: the research evidence.
Syntax in the Schools. No. 17, pp. 1-6.
HUDSON, R. (2006). Language Education: Grammar. Encyclopedia of Language
and Linguistics (ss. 477-480). Elsevier.
İŞCAN, A. ve KOLUKISA, H. (2005). İlköğretim İkinci Kademe Dil Bilgisi
Öğretiminin Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Atatürk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. C.5, S.1, ss. 299-308.
KARADÜZ, A. (2007). Dil Bilgisi Öğretimi. İlköğretimde Türkçe Öğretimi (Editör:
Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol) (ss. 281-308). Ankara: PegemA Yayıncılık.
KİPER, K. Z. (1962). “Gramer Öğretiminde Metot” Dolayısiyle. Türk Dili. C.XI,
S.126, ss. 368-369.
MEB (1991). On İkinci Millî Eğitim Şûrası (Temmuz 1988). İstanbul: Millî Eğitim
Bakanlığı Yayınları.
ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
ÖZKAN İ. B. (2003). İletişimci Gramer Öğretimine Alternatif Bir Yaklaşım:
İletişimci Dil İşleri Odaklı Gramer Öğretimi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
QUANDT, I. J. (1983). Language Arts for Child. Prentice-Hall, Inc., Englewood
Cliffs.
SCHULZE, M. (1998). Checking Grammar-Teaching Grammar. Computer Assisted
Language Learning. Vol. 11, No. 2, pp. 215-227.
ÜSTTEN (USLU), A. (2004). Dil Bilgisi Öğretimi İle İlgili Yaklaşımlar Ve Tartışmalar.
Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim. S. 56, ss. 17-19.
ÜSTÜNOVA, K. (1998). Cümle Çözümlemelerinde Yüzey Yapı-Derin Yapı İlişkileri.
Türk Dili. S. 563, ss. 398-406.
YILDIZ, C. (2003). Ana Dili Öğretiminde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkçe Öğretimi.
Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com