DETERMINATION AND STUDY OF NARRATION TOOLS IN „HUSBAND AND WIFE TALE‟ OF AHMET MİTHAT EFENDİ
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The work, named “Husband and Wife Tale”, written by Ahmet Mithat Efendi; though it does not bear the characteristics expected from a tale, has as impressive structure as the tales in terms of reading. Using the expression “tale” in the work, the author inevitably exhibits an ironic demeanor. People reading the tale expect to hear a husband and wife tale. Yet, a different story and voice greet the person inside the text. The dialogues inside the text direct us to monologue expression, however it is not a simple narration. In order to determine the narration tools in this narration text, we tried to make use of Chatman’s methodology. According to this methodology, the narration is split into two as the story and the expression. What appear in the “Husband and Wife Tale”, which we have tried to evaluate within this frame are dialogues of the narrator and the author. These dialogues signify that the narration has an upper fiction quality. Then we meet the author, who plans to make the story be read until the end by a delay and distraction tactic. We listened to a range of subjects from philosophy to mathematics from husband and wife expressions within the text. We witnessed fictive agreement of the author, who is in search of the ideal reader, with the reader.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Ahmet Mithat Efendi’nin kaleme aldığı “Karı Koca Masalı” isimli eser, bir masaldan beklenen özellikleri taşımasa da okunabilirliği açısından masallar kadar etkili bir yapıya sahiptir. Eserin içerisinde masal tabirini kullanan yazar aslında ister istemez ironik bir tavır sergilemiş olur. Masalı alıp okuyan insanların beklentisi bir karı koca masalı duymaktır. Ancak metin içerisine girildiğinde farklı bir hikâye ve ses ile karşılaşılır. Metin içerisindeki karşılıklı konuşmalar bizi iç monolog terimine yönlendirse de basit bir anlatı metni değildir. Bu anlatı metnindeki anlatı araçlarını tespit edebilmek için Chatman’ın metodolojisinden yararlanmaya çalıştık. Bu metodolijiye göre anlatı kendi içerisinde öykü ve söylem diye ikiye ayrılır. Bu çerçeve de değerlendirmeye çalıştığımız “Karı Koca Masalı”nda ilk karşımıza çıkan şey, anlatıcı ve yazarın karşılıklı konuşmaları olur. Bu konuşmalar, anlatının üst kurmaca bir niteliğe sahip olduğunu bize gösterir. Daha sonra bir geciktirme ve oyalama taktiği ile hikâyeyi sonuna kadar okutmayı planlayan yazar ile karşılaştık. Metin içerisinde karı koca tabirlerinden felsefe ve matematiğe kadar uzanan farklı konuları dinledik. Ġdeal okurunu arayan yazarın okur ile girdiği kurmaca anlaşmasına tanık olduk.
FULL TEXT (PDF):
- 1
930-953